Nullis polluitur casta domus stupris, Mos et lex maculosum edomuit nefas, Laudantur simili prole puerperæ, Culpam pœna premit comes.
Quis Parthum paveat, quis gelidum Scythen, Quis Germania quos horrida parturit Fetus incolumi Cæsare? quis feræ Bellum curet Iberiæ ?
Condit quisque diem collibus in suis, Et vitem viduas ducit ad arbores; Hinc ad vina redit lætus et alteris
Te mensis adhibet Deum; Te multa prece, te prosequitur mero Defuso pateris, et Laribus tuum Miscet numen, uti Græcia Castoris Et magni memor Herculis. Longas o utinam, dux bone, ferias Præstes Hesperiæ !" dicimus integro Sicci mane die, dicimus uvidi, Quum Sol Oceano subest.
CARMEN VI.—AD APOLLINEM. DIVE, quem proles Niobea magnæ Vindicem linguæ Tityosque raptor Sensit et Trojæ prope victor altæ Phthius Achilles,
Ceteris major, tibi miles impar; Filius quamvis Thetidis marinæ Dardanas turres quateret tremenda Cuspide pugnax.
Ille, mordaci velut icta ferro Pinus aut impulsa cupressus Euro, Procidit late, posuitque collum in Pulvere Teucro.
Ille non inclusus equo Minervæ
Sacra mentito male feriatos
Troas et lætam Priami choreis
Sed palam captis gravis, heu nefas heu, Nescios fari pueros Achivis
Ureret flammis, etiam latentem Matris in alvo;
Ni tuis victus Venerisque gratæ Vocibus Divom pater annuisset Rebus Æneæ potiore ductos Alite muros.
Doctor argutæ fidicen Thaliæ, Phoebe, qui Xantho lavis amne crines, Dauniæ defende decus Camenæ, Levis Agyieu.
Spiritum Phoebus mihi, Phoebus artem Carminis nomenque dedit poëtæ. Virginum primæ puerique claris Patribus orti,
Deliæ tutela Deæ fugaces Lyncas et cervos cohibentis arcu, Lesbium servate pedem meique Pollicis ictum,
Rite Latonæ puerum canentes, Rite crescentem face Noctilucam, Prosperam frugum celeremque pronos
Nupta jam dices: "Ego Dîs amicum, Seculo festas referente luces, Reddidi carmen docilis modorum
DIFFUGERE nives, redeunt jam gramina campis,
Mutat terra vices et decrescentia ripas Flumina prætereunt;
Gratia cum Nymphis geminisque sororibus audet Ducere nuda choros.
Immortalia ne speres, monet annus et almum Quæ rapit hora diem.
Frigora mitescunt Zephyris; ver proterit æstas Interitura, simul
Pomifer Auctumnus fruges effuderit, et mox Bruma recurrit iners.
Damna tamen celeres reparant cœlestia lunæ: Nos, ubi decidimus,
Quo pater Æneas, quo dives Tullus et Ancus, Pulvis et umbra sumus.
Quis scit an adjiciant hodiernæ crastina summæ Tempora Dî superi?
Cuncta manus avidas fugient heredis, amico
Quum semel occideris et de te splendida Minos Fecerit arbitria,
Non, Torquate, genus, non te facundia, non te Restituet pietas;
Infernis neque enim tenebris Diana pudicum Liberat Hippolytum,
Nec Lethæa valet Theseus abrumpere caro Vincula Pirithoo.
CARMEN VIII.-AD CENSORINUM.
DONAREM pateras grataque commodus, Censorine, meis æra sodalibus, Donarem tripodas, præmia fortium Graiorum, neque tu pessima munerum Ferres, divite me scilicet artium,
Quas aut Parrhasius protulit aut Scopas
Hic saxo, liquidis ille coloribus
Sollers nunc hominem ponere, nunc Deum. Sed non hæc mihi vis, non tibi talium Res est aut animus deliciarum egens. Gaudes carminibus; carmina possumus Donare et pretium dicere muneri. Non incisa notis marmora publicis, Per quæ spiritus et vita redit bonis Post mortem ducibus, non celeres fugæ Rejectæque retrorsum Hannibalis mina; Non incendia Carthaginis impiæ,
Ejus, qui domita nomen ab Africa Lucratus rediit, clarius indicant Laudes quam Calabræ Pierides: neque, Si chartæ sileant quod bene feceris, Mercedem tuleris. Quid foret Ilia Mavortisque puer, si taciturnitas Obstaret meritis invida Romuli ? Ereptum Stygiis fluctibus Æacum Virtus et favor et lingua potentium Vatum divitibus consecrat insulis. Dignum laude virum Musa vetat mori: Colo Musa beat. Sic Jovis interest Optatis epulis impiger Hercules; Clarum Tyndarida sidus ab infimis Quassas eripiunt æquoribus rates; Örnatus viridi tempora pampino Liber vota bonos ducit ad exitus.
CARMEN IX.-AD LOLLIUM.
NE forte credas interitura, quæ Longe sonantem natus ad Aufidum
Non ante vulgatas per artes Verba loquor socianda chordis: Non, si priores Mæonius tenet Sedes Homerus, Pindarica latent Ceæque et Alcæi minaces Stesichorique graves Camenæ; Nec, si quid olim lusit Anacreon, Delevit ætas; spirat adhuc amor Vivuntque commissi calores Æoliæ fidibus puellæ.
Non sola comptos arsit adulteri Crines et aurum vestibus illitum Mirata regalesque cultus
Et comites Helene Lacæna, Primusve Teucer tela Cydonio Direxit arcu; non semel Ilios Vexata; non pugnavit ingens Idomeneus Sthenelusve solus Dicenda Musis prælia; non ferox Hector vel acer Deïphobus graves Excepit ictus pro pudicis Conjugibus puerisque primus. Vixere fortes ante Agamemnona Multi; sed omnes illacrimabiles Urgentur ignotique longa Nocte, carent quia vate sacro. Paullum sepultæ distat inertiæ Celata virtus. Non ego te meis Chartis inornatum silebo, Totve tuos patiar labores Impune, Lolli, carpere lividas Obliviones. Est animus tibi Rerumque prudens et secundis Temporibus dubiisque rectus; Vindex avaræ fraudis et abstinens Ducentis ad se cuncta pecuniæ,
« PredošláPokračovať » |