Obrázky na stránke
PDF
ePub

LIBER

TERTIUS.

Carmen I.-AD CHORUM VIRGINUM ET PUerorum.

Odí profanum vulgus et arceo;
Favete linguis carmina non prius

::

Audita Musarum sacerdos

Virginibus puerisque canto.

Regum timendorum in proprios greges,
Reges in ipsos imperium est Jovis
Clari Giganteo triumpho,

Cuncta supercilio moventis.

Est, ut viro vir latius ordinet
Arbusta suleis, hic generosior
Descendat in Campum petitor,

Moribus hic meliorque fama

Contendat, illi turba clientium
Sit major: æqua lege Necessitas
Sortitur insignes et imos;

Omne capax movet urna nomen.

Destrictus ensis cui super impia
Cervice pendet, non Sicula dapes
Dulcem elaborabunt saporem,

Non avium citharæque cantus

The gentle sleep of husbandmen shuns not the humble roof

Nor keeps from breeze-fanned Tempe or shady bank aloof.

Who only wants enough, secure, no sea tempestuous fears,

Nor storms when sets Arcturus, or Hoedus first

appears.

He dreads no hailstones for his vines, no unproductive farm,

No trees now flooded, now burnt up, now bearing winter's harm.

The fish perceive diminished seas whilst moles invade the deep,

Here oft the work's contractor and his servants rubbish heap,

And cast down mortar for a lord disdaining earth to share,

But fear and threats of conscience can reach the master there.

Black care climbs brazen galleys, and sits behind the knight,

Then if fair Phrygian marbles, and purple robes starbright,

And famed Falernia's vintage we unsuccessful find, Or Persia's costly unguents to soothe the troubled mind;

Why pillars raise for envy, or courts of fashion rare Why change my Sabine vale for wealth which brings

?

but greater care?

Somnum reducent. Somnus agrestium Lenis virorum non humiles domos Fastidit umbrosamque ripam,

Non Zephyris agitata Tempe.

Desiderantem quod satis est neque
Tumultuosum sollicitat mare,

Nec sævus Arcturi cadentis
Impetus aut orientis Hædi,

Non verberatæ grandine vineæ
Fundusque mendax, arbore nunc aquas
Culpante, nunc torrentia agros

Sidera, nunc hiemes iniquas.

Contracta pisces æquora sentiunt Jactis in altum molibus; huc frequens Cæmenta demittit redemptor

Cum famulis, dominusque terræ

Fastidiosus; sed Timor et Mine Scandunt eodem, quo dominus; neque Decedit ærata triremi et

Post equitem sedet atra Cura.

Quod si dolentem nec Phrygius lapis
Nec purpurarum sidere clarior

Delenit usus nec Falerna

Vitis, Achæmeniumque costum,

Cur invidendis postibus et novo
Sublime ritu moliar atrium?
Cur valle permutem Sabina
Divitias operosiores ?

Ode II. TO HIS FRIENDS.

Now should our lusty Roman youth combine
Gladly to bear the pangs of want extreme

In toilsome war; now should the knight's spear shine

Against fierce Parthian foes with dreadful gleam; He now 'mid danger in the field must live.

Our tyrant foeman's wife will cry, Alas!
Her daughter, ripe in years, a sigh will give,
As from their hostile walls they see him pass,
Lest the young royal lover, never bred

To war, by this rough lion smit, should lie,
Thus through the fight by cruel anger sped..

'Tis for our country sweet and good to die : Death too will follow him who flees away;

Nor spares the terrors of unwarlike youth Who trembling knees and timid back display. Virtue is clad in honour bright as truthTrue virtue never knows base overthrow,

Nor takes the lictor's axe, or lays it down,
Whichever way the popular gale may blow.

Virtue bestows her own immortal crown,
And dares the heavens by unknown paths attain,

Spurning the humid earth and vulgar crowd

Carmen II.-AD PUBEM ROMANAM.

Angustam amice pauperiem pati
Robustus acri militia puer

Condiscat et Parthos feroces

Vexet eques metuendus hasta,

Vitamque sub divo et trepidis agat
In rebus. Illum ex moenibus hosticis
Matrona bellantis tyranni

Prospiciens et adulta virgo

Suspiret, eheu! ne rudis agminum
Sponsus lacessat regius asperum
Tactu leonem, quem cruenta

Per medias rapit ira cædes.

Dulce et decorum est pro patria mori :
Mors et fugacem persequitur virum,
Nec parcit imbellis juventæ
Poplitibus timidoque tergo.

Virtus repulse nescia sordida
Intaminatis fulget honoribus,
Nec sumit aut ponit secures
Arbitrio popularis auræ.

Virtus recludens immeritis mori
Colum negata tentat iter via,

Coetusque vulgares et udam

Spernit humum fugiente penna.

« PredošláPokračovať »