LIBER QUARTUS. Carmen 1.-AD VENEREM. Intermissa, Venus, diu Rursus bella moves? Parce, precor, precor: Non sum qualis eram bonæ Sub regno Cinare. Desine, dulcium Mater sæva Cupidinum, Circa lustra decem flectere mollibus Jam durum imperiis: abi, Quo blandæ juvenum te revocant preces. Tempestivius in domum Pauli purpureis ales oloribus Comissabere Maximi, Si torrere jecur quæris idoneum : Namque et nobilis et decens Et pro sollicitis non tacitus reis Et centum puer artium Late signa feret militiæ tuæ. Et, quandoque potentior Largi muneribus riserit æmuli, Albanos prope te lacus Ponet marmoream sub trabe citrea. There incense grateful to the smell, In vain for me shall beauty shine, Why is my tongue, once eloquent, In shameful silence sinking low? In nightly dreams, on love intent, I follow you where waters flow. I hold you now, but soon I sigh As o'er the field of Mars you fly. brow. Illic plurima naribus Duces thura, lyræque et Berecynthia Delectabere tibiæ Mixtis carminibus non sine fistula; Illic bis pueri die Numen cum teneris virginibus tuum Laudantes, pede candido In morem Salium ter quatient humum. Me nec femina nec puer Jam nec spes animi credula mutui, Nec certare juvat mero, Nec vincire novis tempora floribus. Sed cur heu, Ligurine, cur Manat rara meas lacrima per genas ? Inter verba cadit lingua silentio ? Nocturnis ego somniis Jam captum teneo, jam volucrem sequor Te per gramina Martii Campi, te per aquas, dure, volubiles. Ode To ANTONIUS IULUS. He who would equal Pindar's might, His name to some bright sea impart, As mountain-river rushing strong Who shall Apollo's laurel gain, Or sing the Gods, or kings who came Or tell of those who homewards steer, Or mourn the youth from sad spouse torn, Above black Orcus safely borne. Carmen II.-AD JULUM ANTONIUM. Pindarum quisquis studet æmulari, Jule, ceratis ope Dædalea Nititur pennis vitreo daturus Nomina ponto. Monte decurrens velut amnis, imbres Quem super notas aluere ripas, Fervet immensusque ruit profundo Pindarus ore, Laurea donandus Apollinari, Seu per audaces nova dithyrambos Seu Deos regesve canit, Deorum Sive quos Elea domum reducit Palma cœlestes pugilemve equumve Dicit et centum potiore signis Munere donat, Flebili sponse juvenemve raptum Plorat et vires animumque moresque Aureos educit in astra nigroque Invidet Orco. |