nilne pudet capiti non posse pericula cano
pellere, quin tepidum hoc optes audire 'decenter'? fur es' ait Pedio. Pedius quid? crimina rasis
librat in antithetis, doctas posuisse figuras
laudatur, 'bellum hoc'. hoc bellum? an, Romule, ceves? men moveat? quippe et cantet si naufragus, assem
a protulerim? cantas, cum fracta te in trabe pictum
ex umero portes? verum nec nocte paratum plorabit, qui me volet incurvasse querella.
'sed numeris decor est et iunctura addita crudis. claudere sic versum didicit "Berecyntius Attis" et "qui caeruleum dirimebat Nerea delphin",
ephebus sine pilis. 85 Pedius quidam illo tempore damnatus est pecuniarum repetundarum. cui cum obiectum esset latrocinium, non se fortiter respondendo purgavit, sed ex compositione ver- suum favorem quaerebat, figuris dictionum serviens, securus crimi- num diversorum. 86 antitheta sunt haec: 'fortia neglecti vela- bant colla capilli: et per neglectos velabant colla capillos', 'aut quotiens umbra porrexi brachia mota: aut quotiens umbra reduxi brachia mota'. anthitheta dicuntur contrariae figurae, ut semper egentes, multos autem locupletantes' [2 Corinth. 6, 10]. dicun- tur etiam antitheta, quae contra se ponuntur ut hac parte pudor pugnat, illinc petulantia; hinc pudicitia, illinc stuprum [Cicero Catil. 2, 25]. 87 ceves molles et obscaenos clunium motus significat. an tu, Romane, vir non es? 89 apud veteres passi naufragia tabulam, qua fuerant liberati, pingebant, ne omnibus cladem suam mendicantes cogerentur narrare. 90 verum nomen pro adverbio vere. 92 obiectio: sed vide quia versus nisi levigatus sit, pro nihilo est. quemadmodum cibus semicrudus inter- ficit, sic et versus semicrudus lacerat mentem. sarcasmos. 93 hi versus exempli causa ponuntur. non sunt autem Persii, sed poe- tae nescio cuius graecissantis, qui cum mare describeret, ita dixit delphin in extremitate versuum. 94 Arionem dicit citharoedum, qui cum captus esset a piratis et vellent eum mittere in mare, impetravit ut cithara caneret. venientes autem delphines proiecit
85 rosis a 86 doctus Scaliger 87 Laudatu cum r in fine super adiecta P Laudatis & Laudatus scheda Bobiensis bellum hoc bellum α ciues p tempore futuro ceues' Probi cath. GLK. IV
88 moneat a 90 portes P, e in 91 querellas scheda Bob. 92 cruris α dedicit a didici Pprimum bene cynthius
sic "costam longo subduximus Appennino'
arma virum' nonne hoc spumosum et cortice pingui, ut ramale vetus vegrandi subere coctum?
quidnam igitur tenerum et laxa cervice legendum? 'torva Mimalloneis implerunt cornua bombis,
et raptum vitulo caput ablatura superbo Bassaris et lyncem Maenas flexura corymbis euhion ingeminat, reparabilis adsonat echo". haec fierent, si testiculi vena ulla paterni
se in mare et susceptus ab illis ad litus usque perductus est. sic robur latinae eviravimus linguae intermiscendo graecas glossulas. 95 omnia heroicorum carmina ita fere sunt com- posita, ut proximus pes ab ultimo dactylus sit, exceptis admodum paucis quos spondiazontas appellant, ut apud Cornelium Severum 'pinea frondosi coma murmurat Appennini'. longum Appenninum, non quod a supero mari ad inferum extenditur, sed quod duobus spondeis terminetur. 96 nonne, inquit, in hoc est laudandus Virgilius, quod ita inchoaverit: arma virumque cano. 99 mi- mallones ministrae Liberi patris dictae άлò τov μiμɛłódαi, quod imitarentur furorem Liberi [scholion Callimacheum fr. 401].
hi versus Neronis sunt. Calandrus Illyricorum rex ad Ma- cedoniam cum exercitu venit. illi cum magnam partem exercitus non haberent, plurimas mulieres cothurnis et thyrsis in modum baccharum ornaverunt. illi credentes exercitum adventare disces- serunt. dicuntur et bombisonae. bombus autem raucus sonus est tubarum nec valde acutus. Mimallo dicitur Bacchus. ipse Persius finxit hos versus in aliorum imitationem, quorum scripta sonum grandem habent, sensum nullum. 100 et raptum vi- tulo. Pentheum significat Agauae et Echionis filium, qui Liberum patrem negabat deum, quem mater Libero faciente sub imagine vituli trucidavit. 101 Bassarides omnes bacchae dictae sunt, sed et ipse Liber pater ab ea veste talari qua utitur, quam Thraces bassarin vocant. quidam a vulpibus, quarum pellibus bacchae suc- cinguntur. vulpes Thraces bassares dicunt. lynx est animal 103 haec
Libero consecratum, quod currui eius subiungebatur. fierent. quasi increpantis verba.
id est, talia poemata a quo
96 cortice PA: uertice B 97 99 hic
95 Sic scheda Bob.: Si ap uegrandi Porphyrio Hor. sat. I 2, 129: praegrandi α P uersus Torua Mimalloniis inflatur tibia bombis inter Vergilianos et Paconianos ut exemplum uersus teretis adfertur apud Diomedem p. 499 Toruam mallonis & Torba mimal- P sed i ex corr.
viveret in nobis? summa delumbe saliva
hoc natat in labris, et in udo est Maenas et Attis,
alec pluteum caedit, nec demorsos sapit unguis.
'sed quid opus teneras mordaci radere vero auriculas? videsis ne maiorum tibi forte limina frigescant, sonat hic de nare canina littera. per me equidem sint omnia protinus alba. nil moror. euge omnes, omnes bene, mirae eritis res. hoc iuvat? hic inquis 'veto quisquam faxit oletum'. pinge duos anguis, 'pueri, sacer est locus, extra meite' discedo. secuit Lucilius urbem,
te Lupe, te Muci, et genuinum fregit in illis;
quam scriberentur, si quicquam in nobis virilitatis esset, vel si ali- quam partem haberemus, qua patres esse possemus? alii tradunt, si non degenerassemus a nostris parentibus. 105 hoc pro- verbialiter dicitur, posita esse in udo, in lingua. et soluta sunt et nihil rigidi et astricti habentia. in udo, in palato. 106 quomodo potest sensatum esse carmen scribentis, cum ingenium levitas, non pondus sequatur? quod nec diu cogitatum est nec fricitum manu quaerentis aliquid mirificum afferre. aut ungues sursum indignatione rosi. nam qui cum cura scribunt, ita in- tenduntur animo ut pulpitum vel tabulam feriant, interdum ungues corrodunt. 108 cave ne denuntietur tibi potentum familia- ritas, ut excludaris de domo eorum, cum vis vera dicere. limina frigescant, non calefacta frequentatione tua, vel frigus tibi afferant id est mortem. sis apud antiquos pro suis ponebatur, ut sos pro sas pro suas detracta u littera. interdum sis pro si vis. 109 hic, in domo divitum. nam canes lacessiti sic hirriunt ut videantur r litteram minitabundi exprimere. 110 alba, sicut malum dicimus nigrum. unde Iuvenalis [3, 30] 'maneant qui nigrum in candida vertunt'. 112 faxit prisca consuetudine dixit pro faciat.
113 mos erat, ut tabernarii cupientes summovere pueros, ne mingerent super stationum suarum angulos, pingerent duos angues, deinde interdicerent micturientibus, ostendentes eis religionem loci. 115 genuinus proprie dicitur dens qui sub genis est. a Graecis σωφρονιστήρες vocantur. ultimus molaris est, qui post vicesimum annum accrescit. urbem autem ideo dixit secuit, quia
nes 5: omnes a P. distinai post bene exita α 114 Mei cedis seuit cedo lucilius α
107 uerbo P 108 sis om. α 111 maroré α 113 Pinguedo sanguis a
omne vafer vitium ridenti Flaccus amico tangit et admissus circum praecordia ludit, callidus excusso populum suspendere naso:
me muttire nefas? nec clam? nec cum scrobe? nusquam? hic tamen infodiam. vidi, vidi ipse, libelle: auriculas asini quis non habet? hoc ego opertum, hoc ridere meum, tam nil, nulla tibi vendo Iliade. audaci quicumque adflate Cratino iratum Eupolidem praegrandi cum sene palles, aspice et haec, si forte aliquid decoctius audis. inde vaporata lector mihi ferveat aure, non hic qui in crepidas Gráiorum ludere gestit sordidus et lusco qui possit dicere 'lusce'
tribus omnes XXXV laceravit, ex quibus urbs tota constat. Horatius non ut Lucilius hominum vitia castigavit, sed ut rideret etiam is qui emendabatur. 118 excusso naso, emuncto, unde intelligitur prudenti, ut e contrario qui stulti sunt, mucosi dicun- tur. 119 proverbialiter dicitur. dicimus muttum nullum' id est nullum emiseris verbum. Mida rex Lydiae fuit cognitor ad- hibitus a Marsya et Apolline decertantibus inter se, quorum audita cantilena praeposuit Marsyam. iratus Apollo damnavit eius stul- titiam auribus asininis, quas cum ab omnium conspectu corona imposita prohiberet, dum tonderetur a suo liberto, metuens divul- gari ei poenam imposuit. qui cum silentium intra se continere non posset, scrobem fecit et quod viderat intus narravit. in qua nata est canna ex qua fistulam fecerunt pastores, et cum cantare vellent, fistula verba tonsoris narrabat. 120 dicitur Neronem et Claudium tetigisse sub allegoria Midae. 121 Persius sic scripsit auriculas asini Mida rex habet, sed Cornutus hoc mutavit ita ponens: auriculas asini quis non habet? veritus ne Nero in se dictum putaret. hoc carmen meum, quod latens est et obscu- rum, nullius momenti et ridiculosum et ineptum, quo rideo, quo delector, non tibi dabo, si mihi Iliada Labeonis aut Neronis Troicon tradas. scripsit enim Nero Troicon. 123 unicuique suum epi- theton dedit. audacem Cratinum dicit, iratum Eupolidem, Aristo- phanem praegrandem, quia nullus eum poeta satirographus ante- cedit. et hoc dicit: qui afflatus es Cratino et palles legendo Aristo- phanem et Eupolidem, et mea carmina lege. 128 naturalia vitia
118 Collidus a 119 Men p 123 afflante cradina α 124 eupoliden P dere a 128 es a possis a
121 Auricula α 127 cratorum lau
seque aliquem credens, Italo quod honore supinus fregerit heminas Arreti aedilis iniquas,
nec qui abaco numeros et secto in pulvere metas scit risisse vafer, multum gaudere paratus,
bulbs cynico barbam petulans nonaria vellat.
his mane edictum, post prandia Callirhoen do.
Hunc, Macrine, diem numera meliore lapillo, qui tibi labentis apponet candidus annos.
sunt, ut sist homo luscus. qui sapiens est, naturale vitium non reprehendit. 129 nec mihi sit auditor, qui se putat honoratum quod meruit dignitatem aediliciam in aliquo oppido Italiae fracturus inaequales mensuras. 131 abacus dicitur mensa in qua geome- trae designant loca vel mensuras. 132 ille stultus paratus gau- dere, si viderit meretricis manum delicatam philosophi barbam te- nentem. quod de Diogene cynico dicitur et Laide meretrice.
133 nonaria dicta est meretrix, quia apud veteres a nona hora prostabant, ne mane omissa exercitatione militari illo irent adulescentes. 134 in usu fuit, ut praetores edicta proponerent certis temporibus compellentia debitores satisfacere creditoribus.
dem illis cantandam tragoediam poetae cuiusdam indocti, qui Calliroen vel aliquam historiam pueriliter et indocte scripsit. vel ut alii dicunt, haec Calliroe nympha fuit quam Paris ante Helenae raptum habebat, quae deserta multum dicitur rupti amoris flevisse dulce consortium. hanc comoediam Asinius Celer scripsit pueriliter.
nolo me legant circulatores, qui mane edictum consulis vel imperatoris populo recitant, meridie levia carmina dicunt.
II 1 hanc satiram ad Plotium Macrinum de bona mente scribit, significatque eo die eiusdem Macrini natalem esse, quem diem laetitiae albo calculo more Cretensium iudicat assignandum, quod Cretenses definientes vitam ex laetitia constare dies laetos albo lapillo et tristes nigro indicabant, postea computo facto lapillorum videbant, quantos dies laetos in anno viderint, et eos se vixisse testificabantur. nam etiam in tumulo cuiusdam [Similis apud Dionem Cass. 69, 19] ita scribebatur: 'vixit annos tot, duravit tot'.
130 areti P 131 qui in abato α in om. α 134 parandia α calliroen P inter r et o erasa
fortasse h: calliroen do om. a
II ad Macrinum de uitae honestate a ad Plotium Macrinum de
« PredošláPokračovať » |