fortior eripuit vitam leo? quo nemore umquam produxisse parum est, cum rastra et sarcula tantum crediderint genus esse cibi. quid diceret ergo vel quo non fugeret, si nunc haec monstra videret Pythagoras, cunctis animalibus abstinuit qui tamquam homine et ventri indulsit non omne legumen? 165 170 SATVRA XVI Quis numerare queat felicis praemia, Galli, 5 163 de India. ut Terentius [Eun. 413] elephantis quem Indicis praefecerat. 168 nescierunt primi. primo tempore qui fuerunt regnante Saturno. 169 Aegyptios., 173 Pythagoras Samius philosophus propter cognationem inter se mundi omnibus abstinuit animalibus, aversatus et fabam quae ex sanguine hominis orta esset. anastrophe: qui abstinuit, sic ponatur. 174 qui et legumina timeret edere. XVI ista a plerisque exploditur et dicitur non esse Iuvenalis. 3 me pavidum excipiat t. n. p. si sint pericula nulla, quamvis timidus sum, tamen eo ad militandum. 163 rauida Ppr. 165 hominis Ppr. 168 Nescierant (a corr. ex u) floril. Sangall. extundere p excudere Seruius georg. II 539 6 id est Iuno. 166 et P ac superscr. P extendere P: uel 170 uoltu P uultum p 172 monstra] nostra omnes P qui in hoc uerbo desiit, 171 Crediderant floril. Sang. Crediderunt floril. Sang. 174 homini Ppr. s erasit et legumen add. p XVI de felicitate militum P in margine galle pw eantur pw 4 fati** P 1 galli P: uel galle relictum est 2 quod si Priscianus p. 399 et 435 subante 3 lacunam statuerat lahnius 5 epistola P excipiet p commoda tractemus primum communia, quorum haut minimum illud erit, ne te pulsare togatus audeat, immo etsi pulsetur, dissimulet nec audeat excussos praetori ostendere dentes et nigram in facie tumidis livoribus offam atque oculum medico nil promittente relictum. Bardaicus iudex datur haec punire volenti calceus et grandes magna ad subsellia surae legibus antiquis castrorum et more Camilli servato, miles ne vallum litiget extra et procul a signis. iustissima centurionum cognitio est igitur de milite, nec mihi derit ultio, si iustae defertur causa querellae. tota cohors tamen est inimica, omnesque manipli consensu magno efficiunt curabilis ut sit vindicta et gravior quam iniuria. dignum erit ergo cum duo crura habeas, offendere tot caligas, tot 12 nil promittente. desperante. 13 centurio. qui quasi inter illos milites militavit habentis stationem apud Bardos. est autem gens Galliae. 16 castra intra urbem erant militum quae Tiberius fecit. 23 mulino corde Vagelli. in alio Mutinensi. rhetor aliquis de Mutina. ignavus d. c. mulino. 31 dico illum ex illis esse 12 oculum P: uel oculos p add. p ac deinde correxit relictos in promitte desiit P nte relicto 13 Vard- antiqui et Martialis 21 offi 18 Cognito Ppr. 20 cohors tamen w: tamen cohors P quod seruare uolueram scribendo chors sed cf. X 18 XIII 173 ciunt p curabitis p 22 et P conexis litteris quarum posteriorem expunxit p (fecit ergo Vindictae), et om. W 24 ca 29 cum P: quem p 34 pudore P corr. p praemia nunc alia atque alia emolumenta notemus quod placitum est ipsis praestatur tempus agendi, 35 40 45 50 vivo patre datur. nam quae sunt parta labore militiae, placuit non esse in corpore census, omne tenet cuius regimen pater. ergo Coranum signorum comitem castrorumque aera merentem 55 quamvis iam tremulus captat pater; hunc favor aequus ut qui fortis erit, sit felicissimus idem, 60 antiquis, si testimonium tibi praebeat. 36 id est militiae. quia iurabant. 37 si egeris contra aliquem, quod terminos effoderit et transtulerit. 51 qui castrense peculium liberum habent. 35 adque molumenta P alię superadd. tum atq; emol- corr. p 38 Et P: At p Aut w effodi Ppr. medio P: uel sao sic superscr. p pro sancto? sacro et superscriptum medio Leidensis habet 39 uetulo w puls P: puis ut uidetur p plus S 40 pergit paene totum in litura P, git ex c* 41 cf. XIII 137 42 inchoet] e ex 45 lucernas p fusco iam ex fuscolam P 50 subflamine P 52 labore ex lau*re P a? P w: illi P Ppr. 46 48 illis 53 esset 56 fauor Rupertius: labor PW 60 in P extremi quaternionis extremae paginae uersus extremus. celera desunt TITVLVS AQVINAS CIL. X 5382 (Henzen Or. 5599) C[ere]ri sacrum | [D. Iu]nius Iuvenalis | trib. coh. [1] Delmatarum ↑ IIvir quinq. flamen | divi Vespasiani | vovit dedicav[itq]ue | sua pec. MARTIALIS VII 24 (anno 91 vel 92) Cum Iuvenale meo quae me committere temptas, te fingente nefas Pyladen odisset Orestes, tu Siculos fratres et maius nomen Atridas De nostro, facunde, tibi, Iuvenalis, agello Dum tu forsitan inquietus erras multa vilica quem coronat olla. 5 10 15 20 venator sequitur, sed ille quem tu sic me vivere, sic iuvat perire. 15 25 VITA D. IVNII IVVENALIS. Iunius Iuvenalis, libertini locupletis incertum est filius an alumnus, ad mediam fere aetatem declamavit animi magis causa quam quod se scholae aut foro praepararet. deinde paucorum versuum satura non absurde conposita in Paridem pantomimum poetamque eius semenstribus 5 militiolis tumentem genus scripturae industriose excoluit. tamen diu ne modico quidem auditorio quicquam committere est ausus. mox magna frequentia magnoque successu bis ac ter auditus est, ut ea quoque quae prima fecerat inferciret novis scriptis [7, 90] quod non dant proceres, dabit histrio. tu Camerinos et 10 erat tum in deliciis aulae histrio multique fautorum eius cottidie provehebantur. venit ergo Iuvenalis in suspicionem, quasi 15 tempora figurate notasset, ac statim per honorem militiae quamquam octogenarius urbe summotus est missusque ad praefecturam cohortis in extrema parte tendentis Aegypti. id supplicii genus placuit, ut levi atque ioculari delicto par esset. verum intra brevissimum tempus angore et taedio periit. adde scholia 1,1 4, 38 7, 92 15, 27. 1 praenomen poetae in P testatur scholiasta uitae hac adnotatiuncula Decimi dicebantur uel a kalendario die natiuitatis uel ab ordine alicuius dignitatis quam decies habuerant hanc solam uitam antiquitas nobis tradidit compositam ut arbitror circa Theodosiorum tempora. ab hac ceterae omnes cum manarint, nihil habent proprium aut aliunde sumptum quam unde ipse adsumas. id quod in proecdosi dilectu aliquo talium nugarum instituto significaui, nunc licet plurimae mihi in promptu sint uitae (magnam partem Iulius Duerr proposuit in progr. gymn. Vlmiensis a. 1888) itaque plurimorum commentorum demonstrare origines possim, haec omnia praeterire satius puto utpote nihil profutura siquis de temporibus ac uita poetae quaerat, credulis autem nocitura. unam adiungo quam P unam antiquae isti adiunxit uitam, quod et breuis est et tamen amplificationis exemplum, hic enim accessit necessaria sane in uita scribunda notatio patriae et temporis, uera illa, haec scholiorum 20 |