priweseni, á, é, p. c. adductus, a, um: zugeführt, gebracht: elhozattatott. 2) permotus, a, umgebracht, bewegen: reá vitt, vitetett, reá-szollíttatott. 3) redaotus, a, um: gestürzt: va: lamibe ejtetett. 4) perductus, a, um: wohin gebracht: valahová hozatott, vitetett; vég-be-vitt, 6) allatus, memora5) tus, a, um angebracht, vorgebracht: elő hozatott, emlęgetett, emlétett, emlétetett. 6) privatus, spoliatus, a, um um etwas gebracht, be raubt: meg-fosztatott. Priwešení, á, n. adductio, nis, f. Zuführung, das Bringen, durch Führen: el-hozás, el-vezetés. 2) permotio, nis, f. das Bewegen: reá-vévés, reászollítás, ingerlés, hajlitás. 3) redactio, nis, f. die Stürzung, das Stürzen: valamibe- ejtés. 4) perductio, nis: das Wo= hinbringen: végbe való vévés, véghez-hozás. 5) allatio, commemoratio, nis, f. das Anführen, Borbringen, Erwähnen: elő-hozás emlegetés, emlétés. 6) privatio, spoliatio, nis, das Bringen um etwas; die Be= raubung: megfosztás, megkárosítás. Priwesek, sku, m. appendix, f. cis, m. affixus, us, m. Anhang,' was noch dran, gehängt, oder hinzu gefügt wird: tóldalék. Syn. Prídawek. priweseli, á, é, adj. modice hi laris, laetus, iucundus, a, um: etwas lustig: egy kevéssé vég. priwesení, á, é, p. c. appensus, a, um: angehängt, angehenft valamire fel-akasztatott. Syn. zawesení boh. přiw'esení. Primeseňí, ά, n. appensio, nis, f. das Anhenken, Anhängen, An priwesowat, sowak, sugem, freq. ex priwesit. boh. ptis w'esowati. priwest', príwedel, priwe8em, V. P. imp. priwe8, cum acc. adducere: auführen zu Fuße, 3. B. Käufer: el-hozni, hozzá (ide, oda) vezetni. 2) adducere, ducere, deducere: bringen durch Führen z. B. Menschen, wenn sie gehen; herzuführen gehend: el-hozni, ide hozni. Usus. Do Domu, do We= zené priwest': deducere domum, ad carcerem (in vincula): bringen ins Gefängniß (in Verhaft), nach Hause: baza vezetni, tem letzbe, vinni, vasra verni. 3) adducere, movere, permovere bringen, bewegen zu etwas, z. B. Zorne: reá-vinni. Usus. Nekoho do Bludu priwest: errorem alicui effundere: jemanden' in cis nen Ihrthum bringen: valakit tévelygésbe hozni, vinni. Do 5ňewu priwest': irritare, concitare in Born bringen: megboszontani. Do 5ňewu me priweses: ad iracundiam me provocabis: du wirst_mich_giftig machen: haragra gerjesztesz, indítasz engemet. Do Pamati priwest' in memoriam reducere (redigere): in Erinnerung bringen: elö hozni, eszébe jutatni. Do 3abudliwost'i priwest': adducere rem in oblivionem: in Vergessen 1 gessenheit bringen: feledékeny ségbe hozni. On ma E darebneg Reči priwedel: me ad garriendum induxit, impulit: er hat mich zum Schwäßen ge= bracht, angereizt: rá vett, engem a' tsatsogásra, beszélgetésre. Tam ho geho Zadost'i priwedli: illuc cupiditate prolapsus est: dahin hat ihn feine Begierlichkeit, gebracht : az ö kévánsági (vágyódási) arra 6), afferre, memorare, pro. ferre, ponere, uti verbis: an= führen, vorbringen, erzählen, fagen, hinsehen, erwähnen z. B. Worte, eines Schriftstellers: előhozni, emléteni, elä-terjeszteni. 7) nečo ptiwest': privare aliquem re spoliare, orbare, exuere: um etwas brin= gen: meg-fosztani, meg - kárositani. Syn. priprawit. Usus. Život priwest: pri valakit életétől meg-fosztani. priwetiwi, áé, adj. comis alfabilis, e; benignus, blandus, mansuetus, a, um: holdfelig, freundlich, lieblich: nyájas, barátságos, jó szivü (kedvü). 2) suavis, dulcis, e; iucundus reizend, angenehm, holdselig: kegyes, édes, irgalmas, kellemetes, boh. příwétiwi. vitték ötet. 4) adigere, re-vare vita: des Lebens berauben: digere: Jemanden wohin (wozu) bringen; stürzen z. B. in příwest'i, wedl, wedu fut. Noth: ejteni, juatni. Usus. imp. přiwed, idem, Na mizinu, na Žebrotu, do, priwetiwe, adv. commiter beCebezpečenstwa, do Nesčastá, nigne, blande, affabiliter, manSo Uzkost'i primest': redige- suete holdselig, freundlich re (addducere) ad incitas, liebreich nyájassan,, kegyesen.. ad egestatem, în periculum 2) suaviter, dulciter, iucunin exitium, calamitatem: in de, gratiose reizend, angeBerlegenheit an den Bettelstab, nehm, holdsesig: édessen. boh. in Gefahr, ins Unglück, in Noth přiw'etiw'e. bringen (stürzen) Jemanden utolsó szükségbe, kóldússágha, veszedelembe, szükségbe, szerentsétlenségbe ejteni (hozni) valakit. 5) adducere, perducere etwas wohin (wozu) bringen valamit véghez, hozni, vinni. Usus. te (tu) Ron.cu priwest': ad finem perdu cere, finire zu Ende bringen, vollenden: véghez vinni: elvégezni. eco tak daleko pri= west': rem adducere (perdu-cere) eo, ut: etwas so weit bringen, daß valamit annyira vinni; hogy.. Gá sem tu Wec tak daleko priwedel, že: rem huc deduxi; deducta eo res est mea opera; in eum locum deducta res est,. ut: ich habe die Sache so weit ges bracht: arra vittem (hoztam ) a' dolgot, hogy: del, že: eo rem perduxit, ut er hat die Sache dahin gebracht, daß: annyira vitte a dolgot, hogy. Priwetiwoft, i, f. comitas, benignitas, affabilitas, tis, f. gratia, ae, f. mansuetudo.. inis, f. Holdseligkeit, Freundlichkeit, das liebreiche Wesen : nyájasság, kegyesség. 2) gratia, ae; suavitas, iucunditas,! tis, f. dulcedo, inis, f. die Annehmlichkeit, das reizende (ange= nehme) Wesen: édesség, kedvesség. boh. Příw'etiwost. priwezení, á, e, p. c. advectus, a, um zugeführt: el-hozott, el hozattatott. Syn. priwážaní. Pría nag, v. seq. ptiwinúť, nul, ňem V. P. imp. win: advolvere : hinzu wickeln : hozzá (mellé, bé) takarni. boh. přiwinuti. 2) agglomerare: zu winden: hozzá gombolyítani. II. rec. priwinúť fa, k nekomu: adiungere se alicui: fich Jemand zugefellen: valakihez hozzá adni magát, valaki társasságába férkeztetni magát (lépni) valakivel megbarátkozni. Syn. pritowárisić fa. 2) se insinuare: fich eine schmiegen: valakinél hizelkedéssel kedvet találni, valakihez magát bé-színleni. Syn. prilizat fa, pritcet sa. boh. přiwinút se. priwinuti, á, é, p. c. advolutus, a, um hinzu gewickelt : hozzá (mellé) takartt. 2) agglomeratus, a, um zugewin, det: hozzá gombolyítatott. Priwinuti, 2, n. advolutio, nis, f. das Zuwickeln: hozzá (mellé) takarás. 2) agglome ra seq. priwirať, al, ám V. I. imp. rag: v. priwret. boh. přiwis rati. priwit, wil, wigem V. P. imp. wi. Cwerni na Rlubko: agglomerare: zum Knäuel noch hins zu winden: hozzá gombolyítani (gömbölyíteni). 2) R Peru Bukréte: nectendo adiicere, adplectere (adserere) implectere fasciculo v. g. flo[ res: dazu (hinzu) binden (zu Büschel, Büschlein), dazu flechten, z. B. Blumen in die Busch: hozzá fonni, kötni. + přiwiti, il, igi fut. idem. priwítaní, á, é, p. c. saluta tus, a, um: bewillkommen, gegrüßt: köszöntetett. Syn. pozdraweni, witaní. 2) exceptus, a, um: empfangen: fogadott. Priwítání, á, n. salutatio, nis, зи f. Bewillkommung, das Grüßen: köszöntés. Syn. Pozdraweňí, Witáňí. 2) exceptio, nis, f. Empfangung: fogadás. priwitat, al, ám V. P. imp. tag: salutare, salvere iubere, dicere salve (vulg. bene ventare) : bewillkommen, zu Jemand sagen Willkommen, sein Kompliment machen: köszönteni. Syn. pozdrawił, witał. 2) excipere: bewillkommen, empfangen fogadni, eleibeeleibemenni. boh. přiwítači. Usus. Lekoho dobre ( 3le) priwitał: bene (male) excipere aliquem: Tom. III. F 8 Jemanden gut (schlecht) em pfangen: valakit jól (roszszúl) fogadni. Museli ho tam zle priwítat. sc. Priwítáwání, á, n. Verb. ex seq. priwitáwat, al, ám freq. ex priwítat. priwití, á, é, p. c. adnexus, nectendo (plectendo) adiectus, a, um: dazu geflochten: hozzá fonott, kötött. Priwití, á, n. adnexio, nectendo (plectendo) adiectio: Das zuflechtung: hozzá-fonás, kötés. priwlast'ňeni, á, é, p. c. ap propriatus, adtributus, imputatus, a, um zugeeignet, eis gen gemacht: tulajdonított, tulajdoníttatott, tulajdonná tétetett. Syn. prifwogeni. Priwlastňeňí, á, n. adtributio, appropriatio, imputatio, nis, f. das Zueignen, Zueignung Eigenmachung: tulajdonítás. Syn. Prifwogeňí. priwlastnit, il, ím, V. P. imp. ftni appropriare, addicere, adtribuere, imputare: zueignen, eigen machen, oder geben: tulajdonítani, tulajdonná tenni. Syn. prifwogit. boh. při wlastniti. II. rec. priwlastnit si (sebe): vindicare, arrogare, appropriare (addicere) sibi: fich zu eignen, fich anmaken, behaupten: magának tulajdonítani. Syn. prifwogit (priwlastňowat) si (sebe), boh. přiwlastniť sob'e (fi). priwlastňowáňí, á, n. Verb. ex seq. priwlastňował, nowal, ňugem, freq. ex priwlastňiť. boh. přiwlastňowati. priwlažení, á, é, p. c. ex seq. priwležiť, il, priwlažit, il, ím, V. P. imp. wlaž paulum tepefacere, teporare, tepidare: etwas lau (laulich) machen: egy kevessé meg meg-melegíteni, lágy meleggé tenni. 2) modice humectare (humidum facere) etwas feucht machen: meg-nedveséteni. Priwlažowání, á, n. Verb. ex seq. sensus, egy kevessé priwlażował, żował, zugem, freq. ex priwlažit. + přiwnasení, á, é, p. c. v. priwábení. † Přiwnašeňí, n. v. Priwábes + přiwnašiti, il, im fut. v. priwosit, il, ím, V. P. et I. imp. příwodní, á, é, adj. isagogia, um: zur Einleitung cus, dienend: bévezetésre való. Príwodnik, a, m. dux, cis, m. Anleiter: vezér, kalauz. Priwodzowání, á, n. Verb. ex seq. priwodzował, zowal, zugem, freq. ex primodit. boh. při wozowati. priwolani, á, é, p. c. advocatus, a, um: herzu (hinzu) gerufen: el (hozzá) hivott, hivatott. Syn. zawolani. Priwolání, á, n. advocatio, nis, f. das Herzurufen, Hin zurufen: el-hívás. Syn. Zawoláňí. primolat, al, ám V. P. imp. lag: advocare: herzu (hinzu rufen: el (hozzá, magához) hini. Syn. zawolat. boh. přiwolati. Priwoláwáňí, á, n. Verb. ex seq. priwoláwať, al, ám, freq. ex nem eine vorgeschlagene Bedin- Priwolowáňí, á, n. Verb. ex seq. Priwoňáňí, é, n. olfactio, odo |