Quid bellicosus Cantaber et Scythes, divisus obiecto, remittas quaerere nec trepides in usum poscentis aevi pauca. fugit retro canitie facilemque somnum; non semper idem floribus est honor cur non sub alta vel platano vel hac Horati carmina. dum licet, Assyriaque nardo 4 8 121 16 3 20 20 24 potamus uncti? dissipat Euhius pocula praetereunte lympha? quis devium scortum eliciet domo 8 12 16 20 24 28 XII. Nolis longa ferae bella Numantiae nec saevos Lapithas et nimium mero fulgens contremuit domus Saturni veteris; tuque pedestribus me dulces dominae Musa Licymuiae quam nec ferre pedem dedecuit choris num tu, quae tenuit dives Achaemenes, cum flagrantia detorquet ad oscula XIII. Ille et nefasto te posuit die, quicumque primum, et sacrilega manu produxit, arbos, in nepotum perniciem obprobriumque pagi, illum et parentis crediderim sui fregisse cervicem et penetralia sparsisse nocturno cruore hospitis; ille venena Colcha et quidquid usquam concipitur nefas tractavit, agro qui statuit meo te triste lignum, te caducum in domini caput inmerentis. quid quisque vitet, numquam homini satis miles sagittas et celerem fugam quam paene furvae regna Proserpinae sedesque discretas piorum et Aeoliis fidibus querentem Sappho puellis de popularibus, et te sonantem plenius aureo, Alcaee, plectro dura navis, dura fugae mala, dura belli. utrumque sacro digna silentio mirantur umbrae dicere, sed magis pugnas et exactos tyrannos densum umeris bibit aure volgus. quid mirum, ubi illis carminibus stupens demittit atras belua centiceps aurīs et intorti capillis Eumenidum recreantur angues? quin et Prometheus et Pelopis parens dulci laborum decipitur sono, nec curat Orion leones aut timidos agitare lyncas. XIV. Eheu fugaces, Postume Postume, adferet indomitaeque morti; non, si trecenis, quotquot eunt dies, conpescit unda scilicet omnibus, sive inopes erimus coloni. corporibus metuemus Austrum. visendus ater flumine languido linquenda tellus et domus et placens ulla brevem dominum sequetur. absumet heres Caecuba dignior servata centum clavibus et mero tinguet pavimentum superbo, pontificum potiore cenis. XV. Iam pauca aratro iugera regiae stagna lacu platanusque caelebs evincet ulmos: tum violaria et myrtus et omnis copia narium spargent olivetis odorem fertilibus domino priori; 8 otium bello furiosa Thrace, otium Medi pharetra decori, Grosphe, non gemmis neque purpura ve nale neque auro. non enim gazae neque consularis submovet lictor miseros tumultus mentis et curas laqueata circum tecta volantes. vivitur parvo bene, cui paternum splendet in mensa tenui salinum nec levis somnos timor aut cupido sordidus aufert. quid brevi fortes iaculamur aevo multa? quid terras alio calentīs sole mutamus? patriae quis exul se quoque fugit? scandit aeratas vitiosa navīs cura nec turmas equitum relinquit, ocior cervis et agente nimbos ocior Euro. |