trufio vocatur:& æquè fortaffe rectè Explosio. Ipfam auté vocalium Contufioné,quam & Concurfum à reipfa vocare poffumus,Cicero Hiatum appellat: & vocales ipfas dicit Hiare. Fit autem Synalophe his modis. Interdum enim breuis in breuem cadit: vt 148,8 Obfedere ali teks angufta viarum. Interdum breu sin longam: vt 102,21 Tanarias etiam fauces,alta hoftia Ditis. Interdum longanb cuem: vt 124,7 Nuncio, tinutum verfis Aquilonibus ačtam. Interdum longa in longam: vt 111,19 Progenicm fedenim Troiano a fanguine duci. Interdum Diphthongus in fimplicem longam:vt 364,16 Dardinida e muris. Aliquando breuis in Diphthongum:vt 181,4 aruåneque Ausonia femper. Interdum Diphthongus in Diphthongum:vt 182,8 Crebrefcant optate aura, portus patefcit. 131,5 Ес CTHLIPSIS verò fit, cum diétio in м literam definit, quacunque præcedente vocali: & item fequens incipit à vocali. ibi enim bona pars fyllaba (id eft, vocalis cum confonante litera м) difficili ac dura quadam (quod ait Donatus) collifione extruditur, vel exciditur potius:vt Multum ille et terris iactatus & alto. Cadit autem hæc Ethlipfis (quod primi animaduertimus) femper ferè in longam pofitione: vt 128,16 Postquam introgreffi,& coram data copia fandi. &395,1 illum expirantem transfixo peclore flammas. 112,20 illum et labentem. 219,23 &, &, Sed & illa Lucretiana.& antiquoru Synalophe,aut Ehlipfis obferuanda eft,cùm etia fcribendo non prior,fed fequens vocalis abiicitur, aut etiam м cum fequente vocali: vt af ud Lucretium lib.1. Si non materies,quia rebus reddita certa st. & lib.2. Finitu'st, retrog, pariratione remenfist. pro finitu est, &remenfum eft.quod in plerifq; idem Poeta facit. Quin & apud Virg. aliquot antiquis codicibus legitur, Tum contra Iuno: Terrorum, &fraudis abund'est. pro abundè est. Porrò apud veteres м terminalis,etiam fequente confonante, fola pro fibilo excludebatur è verfu, vt hic Lucretianus ex lib.z.docet, Lanigera pecudes, & equorum duellica proles. quemadmodum & S foleret : vt apud eundem Lucr.in 1. Pandite sultis genas,& corde relinquite fomnum. Infignita forent tam millia militum octo. Vnde & Lucretius lib. 1. Corporum officiu'st quoniam premere omnia deorfum. & in eodem, Corporum augebit numerum, fummamá, fequetur. quod vtique fiebat,cùm vocalis præcedens corriperetur. Sunt preterea ex eruditis,qui per Ecthlipfim S cum fua vocali excludi autumant, his verfibus ita fcriptis, Limina tēētōrum,et mediis în penetralibus hoftem. vbi abiicitur 1s,nifi legas medium pro mediis. Sed opinor Virgilium in hoc fecutum Lucretium.ait enim ille lib.z. Este leuibus atque ròtūndis ädnixa volare. Inter fe co isse viros,et decernere ferro. &, vbi ait Seruius, Synalopha opus effe,exclufo os. Appellat au- Sed illa quidem durior Ecthlipfis, quam vel docti homines admittunt co verfu, Notandum etiam apud Terentianum Cui difyllabum ambas corripere, ficut Cuique. Verfus funt Terentiani de Literis, quos etiam Prifcianus citat: Vērumut cuique est proximi¦tās lò ci so|nive. &, ex ordině fulgens cui da lo cum si nopes. Sunt enim carmina Sotadea,quæ conftant è duobus Ionicis à maiori--vv--vv,& tribus Trochæis,-v-v v. Constat autem lonicus à maiori Spondeo -- & Pyrrhichio vu. Hinc eft,quod Probus inquit,Datiuus interdum ex duabus $5,29 breuibus:vt,et cui putre folum. Interdú ex breui & longa: vt $5,2 Nunc locus aruorum ingeniis,quærobora cuique in Synalæphen longa. Sed enim,cur priore exéplo magis fen- Nam nifi infequatur aliqua confonantum litera, Confonans quia post fecuta tempus adiuuit breue. Nanque fi cv praferatur, fyllaba fient dua. CVI SVPER fic inueniri dactylus iam non potest, CVILIBET tamen dactylus eft: Horatius, HEV & HII diphthongi funt,ficut Neu, & Ceu. Nam q Heu (vt quidam tradunt) monofyllabum pro difyllabo inueniatur, vt eft, eheu quampingui macer est mihi taurus in aruo. id fanè fit affumptione alterius e,vt videmus. E1 monofyllabum eft apud Lucretium, Vbi tamen iifdem legi poteft. At eidem trifyilabum fecit Iuue, Ire viam pergunt,et eidem incumbere feita. Iidem,lifdem b fyllaba funt, ficut Dii & Diis monofyllaba poetica. Oratores enim & Dess. Legitur tamen Di difyilabū, priore regulariter correpta vt apud Ouidium, Si nemo est,omnefque dii non poffe fateatur. & apud Catullum, Non,ita me Dii ament quicquam referre putaui. Huiufmodi quoque fuerint apud Macronem, Tuguri, Pa taui,Lyci, Mezenti, Clufi, Peculi, Oci, Lauini, Tuguru Patauii,Lycii Mezentii, Clufit, Peculii, Ocii, Lauinu fcribantur, & per Synizefim duo ii pro vnico accipiantur. Lege Indicem in verbo Tuguri. Similiter compofita à Semi, fequente vocali, amittunt in Scanfione, vt, Semianimis, Semihominis, Semiufta,vnde quidam malunt Semufta fcribere. quoq; poft S fequente vocali in eadem fyllaba, amittit vim literę,vt Lingua, Aqua Tinguo, Suada, Suetus, Suaue,cum compofitis. Quandoque tamen fit vocalis,vt apud Horat. Cummihi non tantum fures, firaque sueta. & ftatim Immò agite,& pofitis, que vox inopina suasit. DE SYNALOEPHE, ET ECTHLIPSI. YNA LOEPHE fit in metro,cùm dictio definit in vocalem, & fequens item incipit à vocali, tunc enim vbique ferè finalis vocalis labrica quadam,lenique collifione eliditur: vt, atque ea diuerfa penitus dum parte geruntur, vel fic,vt Græci fcribunt, atqu' eă diuerfa,exclufa vocali, & accentu pro vocali, quæ deeft notato,quem spopov illi vocant. Hæc à nonnullis & Zaipsas Græcè: Latinè tum Collifio,tū Ademptio,tum Ex 327,20 148,8 trufio vocatur:& æquè fortaffe rectè Explofio. Ipfam auté vocalium Contufioné,quam & Concurfum à re ipfa vocare poffumus,Cicero Hratum appellat: & vocales ipfas dicit Hiare. Fit autem Synalophe his modis. Interdum enim breuis in breuem cadit: vt Obfederealit telts angufta viarum. 102,21 Tanarias etiam fauces,ältahòftia Ditis. 124,7 Interdum ionganb cuem: vt Nuncio, tinutum verfis Aquilonibus ačtam. 111,19 Progenicm fedenim Troiano a fanguine duci. 364,16 Dardinida ē mūris. Aliquando breuis in Diphthongum:vt 181,4 aruåneque Ausonia femper. Interdum Diphthongus in Diphthongum:vt 182,8 Crebrefcunt optate aura, portus, patefcit. 131,5 Ес CTHLIPSIS verò fit, cum d étio in м literam definit, quacunque præcedente vocali: & item fequens incipit à vocali. ibi enim bona pars fyllaba (id eft, vocalis cum confonante litera м) difficili ac dura quadam (quod ait Donatus) collifione extruditur, vel exciditur potius:vt Mültum ille et terris iactatus & alto. vel fic, Mült ill' et terris. quam fcripturam in Tragicis & Comicis à plerifq; feruari videmus. Aut etiam integra fyllaba,cum vocalem abiiciendam nulla præcedit confonans: vt Omnibus exhauftos iam cafibus,omniumègenos. Cadit autem hæc Ecthlipfis (quod primi animaduertimus) femper fere in longam pofitione: vt 128,16 Postquam introgreffi,&& coram data copia fandi. &395,1 illum expirantem transfixo peliore flammas. 112,20 illum et labentem. 219,23 &, &, Sed & illa Lucretiana.& antiquoru Synalophe,aut E&hlipfis obferuanda eft,cùm etia fcribendo non prior,fed fequens vocalis abiicitur, aut etiam м cum fequente vocali: vt apud Lucretium lib.L. |