Rmi. ... Roberti Leighton ... Prælectiones theologicæ in auditorio publico academiæ Edinburgenæ ... habitæ. Unâ cum Parænesibus in comitiis academicis ad gradus magistralis in artibus candidatos. Quibus adjiciuntur Meditationes ethico-criticæ in Psalmos iv., xxxii., cxxx [ed. by J. Fall].1828 - 80 strán (strany) |
Časté výrazy a frázy
abyssus adeo æterna æternum affectus anima animæ animi animo Apostolus Augustinus boni bonum certe cœlestis cœlo corporis cujus Deum Deus divina divinæ doctrinæ Domine esset felicitas felicitatem gloriæ gratiæ hæc hanc hisce homines hominum hujus humanæ humani generis illa illæ illam ille illi illius illo illud illum inquit ipsa ipsi ipsius ipso ipsum itaque justitiæ licet magnum merito miseriæ naturæ Naturam necesse nihil nostræ omni omnibus omnino omnis omnium peccati Philosophus possit potest potius præ præcepta præcipue PRÆLECTIO præter prorsus Psal Psalmo Psaltes quæ quædam quæque quicquid quicunque quis religionis rerum respiratio sæpe sæpius saltem sapientia scientiæ scilicet seculi sese sine solum Spiritus suæ sumus suum tamen tanquam tantum terræ terris tibi tuæ usque velut vere vestræ vita vitæ vitam vobis ἀλλ γὰρ δὲ ἐν Θεοῦ καὶ οὐ οὐκ πάντα τὰ τε τὴν τῆς τὸ τοῦ τῶν
Populárne pasáže
Strana 88 - Nisi quis renatus fuerit ex aqua et Spiritu, non potest introire in regnum Dei.
Strana 215 - Quin damus id Superis, de magna quod dare lance Non possit magni Messalae lippa propago, Compositum jus fasque animo, sanctosque recessus Mentis, et incoctum generoso pectus honesto.
Strana 157 - ... propter hoc ipsum. amor ingenii neminem unquam divitem fecit. | qui pelago credit, magno se faenore tollit; qui pugnas et castra petit, praecingitur auro; vilis adulator picto iacet ebrius ostro, et qui sollicitat nuptas, ad praemia peccat: sola pruinosis horret facundia pannis atque inopi lingua desertas invocat artes.
Strana 62 - ... nos quotidiana, etiamsi admiratione digna sunt, transeant, contra minimarum quoque rerum, si insolitae prodierunt, spectaculum dulce fiat. Hie itaque coetus astrorum, quibus immensi corporis pulchritudo distinguitur, populum non convocat. At quum aliquid ex more mutatum est, omnium vultus in coelo est. Sol spectatorem, nisi cum deficit, non habet. Nemo observat Lunam nisi laborantem. Tunc urbes conclamant, tunc pro se quisque superstitione vana trepidat.
Strana 65 - Sanctius his animal mentisque capacius altae deerat adhuc et quod dominari in cetera posset: natus homo est...
Strana 221 - Rebus. tum subito repletus amore sancto, et sobrio pudore iratus sibi, coniecit oculos in amicum et ait illi : "die, quaeso te, omnibus istis laboribus nostris quo ambimus pervenire ? quid quaerimus ? cuius rei causa militamus ? maiorne esse poterit spes nostra in palatio, quam ut amici imperatoris simus ? et ibi quid non fragile plenumque periculis ? et per quot pericula pervenitur ad grandius periculum ? et quando istuc erit ? amicus autem dei, si voluero, ecce nunc no.