27

35

40

Pecteris, et digito pignus fortasse dedisti. Certe sanus eras! uxorem, Postume, ducis? Dic, quâ Tisiphone, quibus exagitere colubris? Ferre potes dominam, salvis tot restibus, ullam? 30 Cum pateant alta caligantesque fenestræ? Cum tibi vicinum se præbeat Æmilius pons? Aut si de multis nullus placet exitus, illud Nonne putas melius, quod tecum pusio dormit? Pusio, qui noctu non litigat, exigit a te Nulla jacens illic munuscula, nec queritur, quod Et lateri parcas, nec, quantum jussit, anheles? Sed placet Ursidio lex Julia: tollere dulcem Cogitat hæredem, cariturus turture magno, Mullorumque jubis, et captatore macello. Quid fieri non posse putes, si jungitur ulla Ursidio? si mochorum notissimus olim Stulta maritali jam porrigit ora capistro; Quem toties texit perituri cista Latini? Quid? quod et antiquis uxor de moribus illi Quæritur. O medici! mediam pertundite venam. Delicias hominis! Tarpeium limen adora Pronus, et auratam Junoni cæde juvencam, Si tibi contigerit capitis matrona pudici. Paucæ adeo Cereris vittas contingere dignæ, Quarum non timeat pater oscula. Necte coronam Postibus, et densos per limina tende corymbos. Unus Iberinæ vir sufficit? Ocyus illud Extorquebis, ut hæc oculo contenta sit uno. Magna tamen fama est cujusdam rure paterno Viventis. Vivat Gabiis, ut vixit in agro; Vivat Fidenis! Et agello cedo paterno: Quis tamen affirmat, nil actum in montibus, aut in Speluncis? adeo senuerunt Jupiter et Mars?

45

50

55

60

Porticibusne tibi monstratur femina voto Digna tuo? cuneis an habent spectacula totis Quod securus ames, quodque inde excerpere possis? Chironomon Ledam molli saltante Bathyllo, Tuccia vesicæ non imperat: Appula gannit,

Sicut in amplexu: subitum, et miserabile, longum 65
Attendit Thymele; Thymele tunc rustica discit.
Ast aliæ, quoties aulæa recondita cessant,
Et vacuo clausoque sonant fora sola theatro,
Atque a plebeiis longe Megalesia, tristes

Personam, thyrsumque tenent, et subligar Accî. 70
Urbicus exodio risum movet Atellanæ

80

Gestibus Autonöes: hunc diligit Ælia pauper. Solvitur his magno comodi fibula: sunt, quæ Chrysogonum cantare vetent. Hispulla tragœdo Gaudet. An exspectas, ut Quintilianus ametur? 75 Accipis uxorem, de quâ citharœdus Echion, Aut Glaphyrus fiat pater, Ambrosiusque choraules. Longa per angustos figamus pulpita vicos: Ornentur postes, et grandi janua lauro, Ut testudineo tibi, Lentule, conopeo Nobilis Euryalum mirmillonem exprimat infans. Nupta senatori comitata est Hippia ludium Ad Pharon, et Nilum, famosaque mœnia Lagi; Prodigia et mores Urbis damnante Canopo. Immemor illa domûs, et conjugis, atque sororis, 85 Nil patriæ indulsit; plorantesque improba natos, Utque magis stupeas, ludos Paridemque, reliquit. Sed quamquam in magnis opibus, plumâque paternâ, Et segmentatis dormîsset parvula cunis, Contemsit pelagus: famam contemserat olim, Cujus apud molles minima est jactura cathedras. Tyrrhenos igitur fluctus, lateque sonantem Pertulit Ionium constanti pectore, quamvis Mutandum toties esset mare. Justa pericli

90

Si ratio est et honesta; timent, pavidoque gelantur 95
Pectore, nec tremulis possunt insistere plantis:
Fortem animum præstant rebus, quas turpiter audent.
Si jubeat conjux, durum est conscendere navim;
Tunc sentina gravis, tunc summus vertitur äer.
Quæ machum sequitur, stomacho valet. Illa mari-
100

tum

Convomit: hæe inter nautas et prandet, et errat

105

Per puppem, et duros gaudet tractare rudentes. 102
Quâ tamen exarsit formâ, quâ capta juventâ est
Hippia? quid vidit, propter quod ludia dici
Sustinuit? nam Sergiolus jam radere guttur
Cœperat, et secto requiem sperare lacerto.
Præterea multa in facie deformia; sicut
Attritus galeâ, mediisque in naribus ingens
Gibbus, et acre malum semper stillantis ocelli.
Sed gladiator erat: facit hoc illos Hyacinthos: 110
Hoc pueris, patriæque, hoc prætulit illa sorori,
Atque viro: ferrum est, quod amant. Hic Sergius
idem,

Acceptâ rude, cœpisset Veiento videri.

Quid privata domus, quid fecerit Hippia, curas? Respice rivales Divorum: Claudius, audi,

Quæ tulerit. Dormire virum cum senserat uxor;
Ausa Palatino tegetem præferre cubili,

Sumere nocturnos meretrix Augusta cucullos,
Linquebat, comite ancillâ non amplius unâ:

115

[Sed] nigrum flavo crinem abscondente galero, 120 Intravit calidum veteri centone lupanar,

125

Et cellam vacuam, atque suam: tunc nuda papillis
Constitit auratis, titulum mentita Lyciscæ;
Ostenditque tuum, generose Britannice, ventrem.
Excepit blanda intrantes, atque æra poposcit;
Et resupina jacens multorum absorbuit ictus.
Mox, lenone suas jam dimittente puellas,
Tristis abît; et, quod potuit, tamen ultima cellam
Clausit, adhuc ardens rigidæ tentigine vulvæ;
Et lassata viris, nec dum satiata, recessit:
Obscurisque genis turpis, fumoque lucernæ
Foeda, lupanaris tulit ad pulvinar odorem.
Hippomanes, carmenque loquar, coctumque vene-

num,

Privignoque datum? Faciunt graviora coactæ
Imperio sexûs, minimumque libidine peccant.
Optima sed quare Cesennia, teste marito?
Bis quingenta dedit: tanti vocat ille pudicam;

130

135

Nec Veneris pharetris macer est, aut lampade fervet:
Inde faces ardent; veniunt a dote sagittæ.
Libertas emitur: coram licet innuat, atque
Rescribat; vidua est, locuples quæ nupsit avaro.
Cur desiderio Bibulæ Sertorius ardet?

140

145

Si verum excutias, facies, non uxor, amatur.
Tres rugæ subeant, et se cutis arida laxet,
Fiant obscuri dentes, oculique minores :
Collige sarcinulas, dicet libertus, et exi:
Jam gravis es nobis, et sæpe emungeris: exi
Ocyus, et propera: sicco venit altera naso.
Interea calet, et regnat, poscitque maritum
Pastores, et ovem Canusinam, ulmosque Falernas. 150
Quantulum in hoc? pueros omnes, ergastula tota,
Quodque domi non est, et habet vicinus, ematur.
Mense quidem brumæ, quo jam mercator Iason
Clausus, et armatis obstat casa candida nautis,
Grandia tolluntur crystallina, maxima rursus
Myrrhina, deinde adamas notissimus, et Beronices
In digito factus pretiosior: hunc dedit olim
Barbarus incestæ, dedit hunc Agrippa sorori,
Observant ubi festa mero pede sabbata reges,
Et vetus indulget senibus clementia porcis.

Nullane de tantis gregibus tibi digna videtur?
Sit formosa, decens, dives, fecunda, vetustos
Porticibus disponat avos, intactior omni
Crinibus effusis bellum dirimente Sabinâ ;

155

160

(Rara avis in terris, nigroque simillima cycno) 165
Quis feret uxorem, cui constant omnia? Malo,
Malo Venusinam, quam te, Cornelia mater
Gracchorum, si cum magnis virtutibus affers
Grande supercilium, et numeras in dote triumphos.
Tolle tuum, precor, Hannibalem, victumque Sypha-

cem

In castris, et cum totâ Carthagine migra.

170

Parce, precor, Pæan, et tu, Dea, pone sagittas: Nil pueri faciunt, ipsam configite matrem!

176

Amphion clamat: sed Pæan contrahit arcum.
Extulit ergo greges natorum, ipsumque parentem,
Dum sibi nobilior Latona gente videtur,
Atque eadem scrofâ Niobe fecundior alba.
Quæ tanti gravitas, quæ forma, ut se tibi semper
Imputet? hujus enim rari summique voluptas
Nulla boni, quoties, animo corrupta superbo,
Plus alöes quam mellis habet. Quis deditus autem
Usque adeo est, ut non illam, quam laudibus effert,
Horreat, inque diem septenis oderit horis ?

180

Quædam parva quidem, sed non toleranda maritis. Nam quid rancidius, quam quod se non putat ulla 185 Formosam, nisi quæ de Tuscâ Græcula facta est? De Sulmonensi mera Cecropis? Omnia Græce, [Cum sit turpe magis nostris nescire Latine.] Hoc sermone pavent; hoc iram, gaudia, curas, Hoc cuncta effundunt animi secreta. Quid ultra? 190 Concumbunt Græce. Dones tamen ista puellis: Tune etiam, quam sextus et octogesimus annus Pulsat, adhuc Græce? Non est hic sermo pudicus In vetulâ, quoties lascivum intervenit illud, Ζωη και ψυχη modo sub lodice relictis

195

Uteris in turbâ. Quod enim non excitet inguen
Vox blanda, et nequam? digitos habet. Ut tamen

omnes

Subsidant pennæ ;

dicas hæc mollius Hæmo
Quamquam et Carpophoro; facies tua computat annos.
Si tibi legitimis pactam junctamque tabellis
Non es amaturus, ducendi nulla videtur

Causa: nec est, quare cœnam et mustacea perdas,
Labente officio, crudis donanda; nec illud,
Quod primâ pro nocte datur, cum lance beatâ
Dacicus, et scripto radiat Germanicus auro.
Si tibi simplicitas uxoria, deditus uni
Est animus: submitte caput cervice paratâ

Ferre jugum nullam invenies, quæ parcat amanti.
Ardeat ipsa licet, tormentis gaudet amantis,

200

205