Opere del cavaliere Vincenzo Monti, Zväzok 5Dalla stamperia delle muse, 1827 |
Iné vydania - Zobraziť všetky
Časté výrazy a frázy
Achei Achivi adeo adunque Agamennon alato aliquid allora amico amore Apollo Arsinoe assai atque Atride Auriculas bella bile bona buon Callimaco canto certo CESIO BASSO chè chioma Cibele cielo cinis Climene colla Cratino Crise Critico d'Apollo de-Coureil dice dire divinità dolce dono ecco Ennio fanciulla figlio Giove Giovenale gran Greci grida haec haud heres Hunc idee Iliade ille inguine ipse l'ira lettore lode Macrino mano maraviglia medesimo Melicerta Mennone mente metuas mihi misero MONTI Vol Muse navi niuno nulla Numi nunc Omero Orazio palles Parini parla parole pensiero Persio pingui poesia poeta poscia prego puer pure quid quis quod ragione s'assise sacro satira schiavo sdegno senno sentenza sentimento siete signor Sofocle struzzo tetrico tibi trovar Tunc unqua vede Venere Zefiritide versi virtù vizio voto Zefiro
Populárne pasáže
Strana 96 - Marsi monumenta clientis, 75 maenaque quod prima nondum defecerit orca. 'hic aliquis de gente hircosa centurionum dicat: "quod sapio satis est mihi. non ego curo esse quod Arcesilas aerumnosique Solones obstipo capite et figentes lumine terram, 80 murmura cum secum et rabiosa silentia rodunt atque exporrecto trutinantur verba labello, aegroti veteris meditantes somnia, gigni de nihilo nihilum, in nihilum nil posse reverti. hoc est quod palles? cur quis non prandeat hoc est?
Strana 116 - Egregius lusisse senes. Mihi nunc Ligus ora Intepet, hybernatque meum mare, qua latus ingens Dant scopuli, et multa littus se valle receptat. Lunai portum est operae cognoscere, cives. Cor jubet hoc Enni, postquam destertuit esse JO Maeonides Quintus pavone ex Pythagoreo.
Strana 100 - Tecum etenim longos memini consumere soles, Et tecum primas epulis decerpere noctes ; Unum opus, et requiem pariter disponimus ambo, Atque verecunda laxamus seria mensa.
Strana 72 - Quisquis es, o modo quem ex adverso dicere feci, Non ego, quum scribo, si forte quid aptius exit, (Quando haec rara avis est) si quid tamen aptius exit, Laudari metuam ; neque enim mihi cornea fibra est. Sed recti finemque extremumque esse recuso EUGE tuum et BELLE.
Strana 114 - Jus habet ille sui palpo quem ducit hiantem Cretata ambitio ? Vigila, et cicer ingere large Rixanti populo, nostra ut Floralia possint Aprici meminisse senes...
Strana 86 - Quid iuvat hoc, templis nostros immittere mores, et bona Dis ex hac scelerata ducere pulpa? Haec sibi corrupto casiam dissolvit olivo...
Strana 100 - Cor tibi rite salit? Positum est algente catino Durum olus, et populi cribro decussa farina; Tentemus fauces : tenero latet ulcus in ore Putre, quod haud deceat plebeia radere beta.
Strana 178 - Shakspeare, io so di avere sparso in pubblico teatro delle lagrime sulle sventure di Giulietta e di Romeo, e di esserne altra volta partito pieno di terrore e di raccapriccio per i fuJori di Amieto. Nomino questi forestieri , acciò si veda che io non sono idolatra dei soli Italiani.
Strana 118 - Nunc et de cespite vivo Frange aliquid, largire inopi, ne pictus oberret Caerulea in tabula. Sed cœnam funeris heres Negliget, iratus quod rem curtaveris; urnae Ossa inodora dabit, seu spirent cinnama surduin, Seu ceraso peccent casia e nescire paratus.
Strana 70 - Intrant, et tremulo scalpuntur ubi intima versu. Tun', vetule, auriculis alienis colligis escas? Auriculis, quibus et dicas cute perditus, ohe?