R

X.

ECTIUS vives, Licini, neque altum

semper urgendo neque, dum procellas

cautus horrescis, nimium premendo

pectus. informis hiemes reducit Iuppiter, idem

submovet. non, si male nunc, et olim sic erit: quondam cithara tacentem

15

suscitat musam neque semper arcum tendit Apollo.

rebus angustis animosus atque

fortis appare; sapienter idem contrahes vento nimium secundo turgida vela.

VITING

Q

XI

UID bellicosus Cantaber et Scythes,

Hirpine Quincti, cogitet Hadria

divisus obiecto, remittas

quaerere, nec trepides in usum

poscentis aevi pauca: fugit retro

levis iuventas et decor, arida

pellente lascivos amores

canitie facilemque somnum.

non semper idem floribus est honor vernis, neque uno luna rubens nitet

10

20

N

XII

OLIS longa ferae bella Numantiae.

nec durum Hannibalem nec Siculum mare

Poeno purpureum sanguine mollibus
aptari citharae modis,

nec saevos Lapithas et nimium mero
Hylaeum domitosque Herculea manu
Telluris iuvenes, unde periculum
fulgens contremuit domus
Saturni veteris: tuque pedestribus
dices historiis proelia Caesaris,
Maecenas, melius ductaque per vias
regum colla minacium.

me dulcis dominae musa Licymniae
cantus, me voluit dicere lucidum
fulgentis oculos et bene mutuis

fidum pectus amoribus,

quam nec ferre pedem dedecuit choris

G

5

10

15