13. Jām satis terris nivis atque | dira. Od. 2, 1. 1. 13. Sapphicus pentameter acatalectus.

14. Vides | ut alta | stet nivë | candidüm. Od. 9, 1. 1. 14. Dactylicus alcaicus acatalectus.

15. Flumină constiterint a cutō. Od. 9, 1. 1.

15. Dactyl. alcaic. vel pindaric. tetram. acat.

16. Tū në quæsiëris,| scirë nëfàs, | quêm mihi, | quêm | tibi. Od. 11, 1. 1. 16. Choriamb. alcaic. pent. acat.

17. Lydia, dic per omnes. Od. 8, 1. 1.

17. Choriambicus aristophanius dimet. acat.

18. Të Deus ōrō, Sybärin | cür properēs | amândo? Od. 8, l. 1. 18. Choriambicus alcaicus tetram. acatalect.

19. Misĕrārum ēst | nëque åmōri | dårë lüdüm. Od. 12, l. 3. 19. Ionicus a minore sapph. trimet. acatal.

20. Solvitur acris hyēms grā tā vice veris et Favōni. Od. 4, l. 1. 20. Dact. archil. heptam. acat. asynartetus.

21. Scriběrě | vērsicu|lōs, ămõ¦rë pēr|cülsüm | grävi. Ep. 11. 21. Elegiambicus archilochius asynarletus.

22. Nívēs que de dücünt | Jövēm, | nünc märë,¦ nünc silü|æ. Ep. 13. 22. Iambelegus archilochius asynart.

METRA HORATIANA.

LECTORI SALUTEM.

AMISSOS tot lyricæ poeseos auctores magni inter Græcos nominis, unus nobis Horatius facit, ut lenius desideremus. Placuit igitur seculis ingenii felix, numeris curiosus. Horatiana certe metra Diomedes et Marius Victorinus, præter Plocium et Atilium Fortunatianum, ex professo posteris explicata reliquerunt. Specimen eorumdem in brevem tabellam conjectum continenti carmine Petronius, quisquis is fuit (nam alios ejusdem nominis alia ætas tulit), in vulgus edidit. Ad istud exemplum magistri artis poetica studiosos tirones ad multijugam lyræ latinæ modulationem exercere poterunt. Ita velim hoc accipias, et tuearis, non tanquam aliquod magnum aut novum, sed ut indignum quod in desuetudinem abeat, quum in se tantum habeat compendii. Tuum erit pro Pasiphae substituere, Daphnen, Phaetonta, Cadmum, vel alium quemlibet describendum. Quantum argumenti veri aut fabulosi eminet, materiam suppeditabit, modo ne desit afflatus: ultro rapiet ad se generosam urbanæ juventutis indolem, ni fallor, artifex pagina, quo rectius ad dithyrambum contendant. Vale.

PASIPHAE.

18.

19.

Filia solis

Estuat igne novo;

Et per prata juvencum

Mentem perdita quæritat.

Non illam thalami pudor arcet,

Non regalis honos, nec magni cura mariti.
Optat in formam bovis

Convertier vultus suos :

Et Prœtidas dicit beatas,

Ioque laudat, non quod Isis alta est,
Sed quod juvencæ cornua in fronte erigit.

Siquando miseræ copia suppetit,

Brachiis ambit fera colla tauri,
Floresque vernos cornibus illigat,

Oraque jungere quærit ori.
Audaces animos efficiunt tela cupidinis:

Illicitisque gaudet

Corpus includi stabulis se faciens juvencam.

Et amoris pudibundi malesuadis

20. Obsequitur votis, et procreat, heu nefas! bimembrem. Cecropides juvenis quem perculit fractum manu,

21.

22.

Filo resolvens Gnossiæ tristia tecta domus.

D. dactylus; S. spondeus; T. trochæus; I. iambus; J. ionicus a minori;

casura.

1. D. S. Adonium, Adonidium; Plocius adducit in exemplum cov v. Dicitur Epodos, quia subjicitur Sapphicis, apud Horatium, ternis : Anapestis apud Senecam, quotenos res tulerit. Heroici Κόμμα ληκτικόν, vel τελικόν. Dimetrum ex inferiori parte hexametri. Diomedes metr. Hor. L. I, Od. 10, nominari perhibet nicen celicon climeteon; corrupte, quantum auguror, ex ἐπικὴν τελικὴν Διμοιρίαν. Remoto hexametri besse, reliquum trientem. Nota. Versus certis pedibus alligati, qui monoschematisti audiunt, per syllabas numerari patiuntur; unde Sapphicum pentasyllabum vocatur. Musicis choriambicum monometrum hypercatalectum.

2. D.D.-. Archilochium heptasyllabum constat ex basi, vel dipodia dactylica cum semipede. Dimetrum dactylicum hypercatalectum. Casura ex superiori parte hexametri penthemimeres subnectitur hexametro. Carm. L. IV, Od. 7.

3. S.D. S. Pherecratium ab inventore. Pherecrates in Coriano :

Ανδρες πρόσχετε τὸν νοῦν
Εξευρήματι καινῷ

Συμπτύκτοις ἀναπαίστοις.

Plocius monoschematistum vocat: habet enim pedes in eodem situ invariabiles; ut qui juxta grammaticos duobus hinc inde spondeis dactylum semper interjiciat medium: unde et heptasyllabum fieri necesse est. Quod addit idem alios symptycton, alios anapasticum dicere, vereor ut alterutri quid sibi velint, satis intellexerint: nec enim Pherecratis verba de pede anapasto ceperim ; quum Hephæstion

metricus Pherecratium hephthemimeres antispastico generi vindicet, ita scilicet partitur ut epitritum quartum complicet, cum epitrito primo cujus ultima deficit. Atxatáλyntov vocat, et ασυνάρτητον κατὰ ἀντιπάθειαν, quia trochaicam protomen claudit Iambica catalexis: quum hæ conjugationes sibi mutuo adversentur. Sesquiseptenaria clausula dicitur, quod tribus dissyllabis pedibus bisectis accedat semipes. Ανάπαισις hic id valere videtur quod in Ionicis Ανάκλασις. Pes enim septem temporum et pes quinque temporum simul sumpti puncta conficiunt duodecim: ut dimetrum, quamvis syllaba deficiat, tamen per hanc epiplocen velut ex repercussione justos absolvat numeros. Post Asclepiadea bina ponitur, sequente Glyconio. L. I, Od. 5, 14, 21, 23, et L. III, Od. 7, 13.

4. S. D. D. Glyconium octasyllabum; duobus dactylis spondeum præjacit. Locum sortitur apud Horat. vel ante singula Asclepiadea, vel post bina cum Pherecratio, vel denique post terna. Hemiepos dicitur. Animadvertas licet Glyconium Pherecratio præmissum conficere Priapeium, quomodo Catullus:

Hunc lucum tibi dedico consecroque, Priape.

Et Virgilius:

Cui non dictus Hylas puer et Latonia Delos?

5. S.D.D.S. Tetrametrum dactylicum. Si desinit in spondeum, Archilochium: sin in dactylum, Alcmanium. Hexametri Κόμμα αρκτικόν, ex parte superiore versus : δίμοιρον erous, bes hexametri. Bucolica tome; in tetrametrum Alcmanium, pastorale carmen Theocrito, quam Virgilio frequentius cæditur. Postponitur hexametro. L. I, Od. 7, 28; Epod. 12.

6. S.D.S.S.D.S. Heroicum, Epos. L. I, Od. 7, 28. Præmittitur tetrametro heroico, Epod. 12; penthemi