O NAVIS, referunt in mare te novi

Fluctus.

O quid agis? fortiter occupa

Portum. Nonne vides, ut

Nudum remigio latus,

Et malus celeri saucius Africo

Antennaeque gemant, ac sine funibus

Vix durare carinae

Possint imperiosius

Aequor? Non tibi sunt integra lintea,

Non di, quos iterum pressa voces malo.

Quamvis Pontica pinus,

Silvae filia nobilis,

Jactes et genus et nomen inutile,

Nil pictis timidus navita puppibus
Fidit. Tu, nisi ventis

Debes ludibrium, cave.

Nuper sollicitum quae mihi taedium,
Nunc desiderium curaque non levis,

10

15

20

5

10

15

PASTOR quum

traheret per freta navibus

Idaeis Helenen perfidus hospitam,

Ingrato celeres obruit otio

Ventos, ut caneret fera

Nereus fata Mala ducis avi domum,

5

Quam multo repetet Graecia milite,

Conjurata tuas rumpere nuptias

Et regnum Priami vetus.

Heu, heu! quantus equis, quantus adest viris

Sudor! quanta moves funera Dardanae

Genti! Jam galeam Pallas et aegida

Currusque et rabiem parat.

Nequicquam, Veneris praesidio ferox,
Pectes caesariem, grataque feminis
Imbelli cithara carmina divides;

Nequicquam thalamo graves

Hastas et calami spicula Cnossii

Vitabis, strepitumque, et celerem sequi
Ajacem; tamen heu serus adulteros
Crines pulvere collines.

Non Laërtiaden, exitium tuae

Genti, non Pylium Nestora respicis?
Urgent impavidi te Salaminius

Teucer, et Sthenelus sciens

Pugnae, sive opus est imperitare equis,
Non auriga piger. Merionen quoque
Nosces. Ecce furit te reperire atrox
Tydides, melior patre;

Quem tu, cervus uti vallis in altera
Visum parte lupum graminis immemor,

O MATRE pulchra filia pulchrior,
Quem criminosis cunque voles modum
Pones iambis, sive flamma

Sive mari libet Hadriano.

Non Dindymene, non adytis quatit
Mentem sacerdotum incola Pythius,
Non Liber aeque, non acuta

Sic geminant Corybantes aera,
Tristes ut irae; quas neque Noricus
Deterret ensis, nec mare naufragum,
Nec saevus ignis, nec tremendo
Jupiter ipse ruens tumultu.
Fertur Prometheus, addere principi
Limo coactus particulam undique
Desectam, et insani leonis

Vim stomacho apposuisse nostro.

Irae Thyesten exitio gravi
Stravere, et altis urbibus ultimae
Stetere causae, cur perirent

Funditus, imprimeretque muris
Hostile aratrum exercitus insolens.
Compesce mentem; me quoque pectoris
Tentavit in dulci juventa

Fervor, et in celeres iambos

Misit furentem. Nunc ego mitibus
Mutare quaero tristia, dum mihi

Fias recantatis amica
Opprobriis animumque reddas.

CARMEN XVII.

AD TYNDARIDEM.

VELOX amoenum saepe Lucretilem
Mutat Lycaeo Faunus, et igneam
Defendit aestatem capellis

Usque meis pluviosque ventos.
Impune tutum per nemus arbutos
Quaerunt latentes et thyma deviae
Olentis uxores mariti,

Nec virides metuunt colubras,
Nec Martiales Haedileae lupos,
Utcunque dulci, Tyndari, fistula
Valles et Usticae cubantis
Laevia personuere saxa.
Di me tuentur, dis pietas mea
Et Musa cordi est. Hic tibi copia
Manabit ad plenum benigno

Ruris honorum opulenta cornu.

Hic in reducta valle Caniculae
Vitabis aestus, et fide Teïa
Dices laborantes in uno
Penelopen vitreamque Circen.
Hic innocentis pocula Lesbii
Duces sub umbra; nec Semeleïus
Cum Marte confundet Thyoneus
Proelia, nec metues protervum
Suspecta Cyrum, ne male dispari
Incontinentes injiciat manus,

Et scindat haerentem coronam
Crinibus, immeritamque vestem.

5

10

15

20

25

CARMEN XVIII.

AD QUINTILIUM VARUM.

NULLAM, Vare, sacra vite prius severis arborem
Circa mite solum Tiburis et moenia Catili.
Siccis omnia nam dura deus proposuit, neque
Mordaces aliter diffugiunt sollicitudines.

Quis post vina gravem militiam aut pauperiem crepat?
Quis non te potius, Bacche pater, teque, decens Venus?
At ne quis modici transiliat munera Liberi,
Centaurea monet cum Lapithis rixa super mero
Debellata; monet Sithoniis non levis Euius,
Quum fas atque nefas exiguo fine libidinum
Discernunt avidi. Non ego te, candide Bassareu,
Invitum quatiam: nec variis obsita frondibus
Sub divum rapiam. Saeva tene cum Berecyntio
Cornu tympana, quae subsequitur caecus Amor sui,
Et tollens vacuum plus nimio Gloria verticem,
Arcanique Fides prodiga, perlucidior vitro.

CARMEN XIX.

DE GLYCERA.

MATER saeva Cupidinum

Thebanaeque jubet me Semeles puer
Et lasciva Licentia

Finitis animum reddere amoribus.

Urit me Glycerae nitor

Splendentis Pario marmore purius;
Urit grata protervitas,

Et vultus nimium lubricus adspici.
In me tota ruens Venus

Cyprum deseruit; nec patitur Scythas,

5

10

15

5

10