Labitur ripa, Jove non probante, uxorius amnis.

Audiet cives acuisse ferrum,

Quo graves Persae melius perirent;
Audiet pugnas vitio parentum
Rara juventus.

Quem vocet Divum populus ruentis
Imperi rebus? prece qua fatigent
Virgines sanctae minus audientem
Carmina Vestam?

Cui dabit partes scelus expiandi
Jupiter? Tandem venias, precamur,
Nube candentes humeros amictus,
Augur Apollo;

Sive tu mavis, Erycina ridens,
Quam Jocus circum volat et Cupido;
Sive neglectum genus et nepotes
Respicis, auctor,

Heu nimis longo satiate ludo,

Quem juvat clamor galeaeque leves,

Acer et Mauri peditis cruentum
Vultus in hostem ;

Sive mutata juvenem figura,
Ales, in terris imitaris, almae
Filius Maiae, patiens vocari
Caesaris ultor :

Serus in coelum redeas, diuque
Laetus intersis populo Quirini,
Neve te nostris vitiis iniquum

CARMEN III.

AD NAVEM, QUA VEHEBATUR VIRGILIUS ATHENAS
PROFICISCENS.

SIC te diva potens Cypri,
Sic fratres Helenae, lucida sidera,
Ventorumque regat pater,
Obstrictis aliis praeter Iapyga,
Navis, quae tibi creditum
Debes Virgilium, finibus Atticis
Reddas incolumem, precor,
Et serves animae dimidium meae.
Illi robur et aes triplex

Circa pectus erat, qui fragilem truci

Commisit pelago ratem

5

10

Primus, nec timuit praecipitem Africum
Decertantem Aquilonibus,

Nec tristes Hyadas, nec rabiem Noti,
Quo non arbiter Hadriae

Major, tollere seu ponere vult freta.
Quem Mortis timuit gradum,
Qui siccis oculis monstra natantia,
Qui vidit mare turgidum et
Infames scopulos Acroceraunia?
Nequicquam Deus abscidit
Prudens Oceano dissociabili

Terras, si tamen impiae

Non tangenda rates transiliunt vada.
Audax omnia perpeti

Gens humana ruit per vetitum nefas.
Audax Iapeti genus

Ignem fraude mala gentibus intulit.
Post ignem aetheria domo
Subductum macies et nova febrium
Terris incubuit cohors,

Semotique prius tarda necessitas
Leti corripuit gradum.

Expertus vacuum Daedalus aëra
Pennis non homini datis;
Perrupit Acheronta Herculeus labor.
Nil mortalibus arduum est;
Coelum ipsum petimus stultitia, neque.
Per nostrum patimur scelus
Iracunda Jovem ponere fulmina.

CARMEN IV.

AD L. SESTIUM.

SOLVITUR acris hiems grata vice veris et Favoni,
Trahuntque siccas machinae carinas.

Ac neque jam stabulis gaudet pecus aut arator igni ;
Nec prata canis albicant pruinis.

Jam Cytherea choros ducit Venus imminente Luna,
Junctaeque Nymphis Gratiae decentes

Alterno terram quatiunt pede, dum graves Cyclopum
Vulcanus ardens urit officinas.

Nunc decet aut viridi nitidum caput impedire myrto,
Aut flore, terrae quem ferunt solutae.

Nunc et in umbrosis Fauno decet immolare lucis,
Seu poscat agna, sive malit haedo.

Pallida Mors aequo pulsat pede pauperum tabernas

Regumque turres. O beate Sesti,

5

10

Vitae summa brevis spem nos vetat inchoare longam. 15 Jam te premet nox fabulaeque Manes,

Et domus exilis Plutonia; quo simul mearis,

Nec regna vini sortiere talis

Nec tenerum Lycidan mirabere, quo calet juventus
Nunc omnis et mox virgines tepebunt.

20

1*

40

335

CARMEN V.

AD PYRRHAM.

QUIS multa gracilis te puer in rosa
Perfusus liquidis urget odoribus,
Grato, Pyrrha, sub antro?
Cui flavam religas comam,

Simplex munditiis? Heu, quoties fidem

Mutatosque deos flebit et aspera

Nigris aequora ventis

Emirabitur insolens,

Qui nunc te fruitur credulus aurea;

Qui semper vacuam, semper amabilem
Sperat, nescius aurae

Fallacis. Miseri, quibus

Intentata nites! Me tabula sacer

Votiva paries indicat uvida

Suspendisse potenti

Vestimenta maris deo.

CARMEN VI.

AD AGRIPPAM.

SCRIBERIS Vario fortis et hostium

Victor Maeonii carminis alite,

Quam rem cunque ferox navibus aut equis
Miles, te duce, gesserit.

Nos, Agrippa, neque haec dicere, nec gravem

Pelidae stomachum cedere nescii,
Nec cursus duplicis per mare Ulixei,

Nec saevam Pelopis domum
Conamur tenues grandia, dum pudor
Imbellisque lyrae Musa potens vetat

5

10

15

5

10

Laudes egregii Caesaris et tuas
Culpa deterere ingeni.

Quis Martem tunica tectum adamantina
Digne scripserit? aut pulvere Troico
Nigrum Merionen? aut ope Palladis
Tydiden superis parem?

Nos convivia, nos proelia virginum
Sectis in juvenes unguibus acrium
Cantamus vacui sive quid urimur,
Non praeter solitum leves."

15

20

5

10

CARMEN VII.

AD MUNATIUM PLANCUM.

LAUDABUNT alii claram Rhodon, aut Mitylenen,
Aut Epheson, bimarisve Corinthi

Moenia, vel Baccho Thebas, vel Apolline Delphos
Insignes, aut Thessala Tempe.

Sunt, quibus unum opus est intactae Palladis urbem
Carmine perpetuo celebrare et

Undique decerptam fronti praeponere olivam.
Plurimus in Junonis honorem

Aptum dicit equis Argos, ditesque Mycenas.
Me nec tam patiens Lacedaemon,
Nec tam Larissae percussit campus opimae,
Quam domus Albuneae resonantis,
Et praeceps Anio, ac Tiburni lucus, et uda
Mobilibus pomaria rivis.

Albus ut obscuro deterget nubila coelo
Saepe Notus, neque parturit imbres

Perpetuos, sic tu sapiens finire memento

Tristitiam vitaeque labores

Molli, Plance, mero, seu te fulgentia signis
Castra tenent, seu densa tenebit

Tiburis umbra tui. Teucer Salamina patremque
Quum fugeret, tamen uda Lyaeo