Nequidquam populo bibulas donaveris aures. Respue, quod non es: tollat sua munera cerdo. Tecum habita: noris, quam sit tibi curta supellex!
VATIBUS hic mos est, centum sibi poscere voces, Centum ora, et linguas optare in carmina centum, Fabula seu moesto ponatur hianda tragœdo, Vulnera seu Parthi ducentis ab inguine ferrum.Quorsum hæc? aut quantas robusti carminis offas Ingeris, ut par sit centeno gutture niti?
Grande locuturi nebulas Helicone legunto,
Si quibus aut Procnes, aut si quibus olla Thyestæ
Fervebit, sæpe insulso cœnanda Glyconi.
Tu neque anhelanti, coquitur dum massa camino,
Folle premis ventos; nec clauso murmure raucus
Nescio quid tecum grave cornicaris inepte;
Nec scloppo tumidas intendis rumpere buccas.
Verba toga sequeris, junctura callidus acri,
Ore teres modico, pallentes radere mores
Doctus et ingenuo culpam defigere ludo.
Hinc trahe, quæ dicas, mensasque relinque Mycenis
Cum capite et pedibus, plebeiaque prandia noris.—
Non equidem hoc studeo, bullatis ut mihi nugis
Pagina turgescat, dare pondus idonea fumo.
Secreti loquimur. Tibi nunc, hortante Camena,
Excutienda damus præcordia: quantaque nostræ
Pars tua sit, Cornute, animæ, tibi, dulcis amice,
Ostendisse juvat. Pulsa, dignoscere cautus,
Quid solidum crepet, et pictæ tectoria linguæ.
Heic ego centenas ausim deposcere voces,
Ut, quantum mihi te sinuoso in pectore fixi,
Voce traham pura, totumque hoc verba resignent,
Quod latet arcana non enarrabile fibra.
Quum primum pavido custos mihi purpura
cessit,
Bullaque succinctis laribus donata pependit;
Quum blandi comites, totaque inpune Suburra
M. Permisit sparsisse oculos jam candidus umbo;
Quumque iter ambiguum est, et vitæ nescius error
Diducit trepidas ramosa in compita mentes :
Me tibi supposui. Teneros tu suscipis annos
Socratico, Cornute, sinu. Tunc fallere sollers
Adposita intortos extendit regula mores,
Et premitur ratione animus vincique laborat,
Artificemque tuo ducit sub pollice vultum.
Tecum etenim longos memini consumere soles,
Et tecum primas epulis decerpere noctes.
Unum opus et requiem pariter disponimus ambo,
Atque verecunda laxamus seria mensa.
Non equidem hoc dubites, amborum fœdere certo
Consentire dies, et ab uno sidere duci.
Nostra vel æquali suspendit tempora Libra
Parca tenax veri, seu nata fidelibus hora
Dividit in Geminos concordia fata duorum,
Saturnumque gravem nostro Jove frangimus una.
Nescio, quid? certe est, quod me tibi temperat,
astrum.
Mille hominum species, et rerum discolor usus.
Velle suum cuique est, nec voto vivitur uno.
Mercibus hic Italis mutat sub sole recenti
Rugosum piper et pallentis grana cumini:
Hic satur inriguo mavult turgescere somno:
Hic campo indulget: hunc alea decoquit: ille
In Venerem est putris. Sed quum lapidosa chiragra
Fregerit articulos, veteris ramalia fagi:
Tunc crassos transisse dies, lucemque palustrem,
Et sibi jam seri vitam ingemuere relictam.
At te nocturnis juvat impallescere chartis.
Cultor enim juvenum purgatas inseris aures
Fruge Cleanthea. Petite hinc juvenesque senesque
Finem animo certum, miserisque viatica canis.
Cras hoc fiet. Idem cras fiet. Quid, quasi mag-
Nempe diem donas. Sed quum lux altera venit,
Jam cras hesternum consumsimus. Ecce aliud
Egerit hos annos, et semper paullum erit ultra.
Nam quamvis prope te, quamvis temone sub uno
Vertentem sese, frustra sectabere canthum,
Quum rota posterior curras et in axe secundo.
Libertate opus est, non hac, quam, ut quisque,
Velina
Publius emeruit: scabiosum tesserula far
Possidet. Heu steriles veri, quibus una Quiritem
Vertigo facit hic Dama est non tressis agaso,
Vappa et lippus, et in tenui farragine mendax:
Verterit hunc dominus, momento turbinis exit
Marcus Dama. Papa! Marco spondente recusas
Credere tu nummos? Marco sub judice palles?
Marcus dixit. Ita est. Adsigna, Marce, tabellas.
Hæc mera libertas: hanc nobis pilea donant. .ü.106
An quisquam est alius liber, nisi ducere vitam
Cui licet ut voluit? licet ut volo vivere: non sim
Liberior Bruto? "Mendose colligis," inquit
M. Stoicus hic, aurem mordaci lotus aceto.
"Hoc-reliquum accipio-licet ut volo vivere,
tolle."
Vindicta postquam meus a prætore recessi,
Cur mihi non liceat, jussit quodcumque voluntas
Excepto, si quid Masuri rubrica vetavit?
Disce! sed ira cadat naso rugosaque sanna,
Dum veteres avias tibi de pulmone revello.
Non prætoris erat, stultis dare tenuia rerum
Officia, atque usum rapidæ permittere vitæ.
Sambucam citius caloni aptaveris alto.
Stat contra ratio, et secretam gannit in aurem,
Ne liceat facere id, quod quis vitiabit agendo.
Publica lex hominum naturaque continet hoc fas,
Ut teneat vetitos inscitia debilis actus.
Diluis helleborum, certo compescere puncto
Nescius examen. Vetat hoc natura medendi.
Navim si poscat sibi peronatus_arator
Luciferi rudis, exclamet Melicerta perisse
Frontem de rebus. Tibi recto vivere talo
Ars dedit? et veri speciem dignoscere calles,
Ne qua subærato mendosum tinniat auro?
Quæque sequenda forent, quæque evitanda vicis-
sim,
Illa prius creta, mox hæc carbone notasti?
Es modicus voti, presso lare, dulcis amicis?
Jam nunc adstringas, jam nunc granaria laxes?
Inque luto fixum possis transcendere nummum,
Nec gluto sorbere salivam Mercurialem ?
Hæc mea sunt, teneo : quum vere dixeris, esto
Liberque ac sapiens, prætoribus ac Jove dextro.
Sin tu, quum fueris nostræ paullo ante farinæ,
Pelliculam veterem retines, et fronte politus
Astutam vapido servas sub pectore vulpem:
Quæ dederam supra, repeto, funemque reduco.
Ni tibi concessit ratio, digitum exsere, peccas.
Et quid tam parvum est? Sed nullo thure litabis,
Hæreat in stultis brevis ut semuncia recti.
Hæc miscere nefas: nec, quum sis cætera fossor,
Tris tantum ad numeros satyri moveare Bathylli.
Liber ego. Unde datum hoc sumis, tot subdite
rebus?
An dominum ignoras, nisi quem vindicta relaxat?
"I puer, et strigiles Crispini ad balnea defer."
Si increpuit: "cessas nugator?" servitium acre
Te nihil inpellit: nec quidquam extrinsecus in-
trat,
Quod nervos agitet. Sed si intus et in jecore
ægro
Nascantur domini: quin tu inpunitior exis,
Atque hic, quem ad strigiles scutica et metus egit
herilis!
Mane piger stertis: "Surge," inquit avaritia:" eja
Surge! "Negas. Instat," surge! "inquit. Non
queo. Surge!"
Et quid agam? "Rogitas? saperdas advehe
Ponto,
Castoreum, stuppas, ebenum, thus, lubrica Coa.
Tolle recens primus piper e sitiente camelo.
Verte aliquid, jura." Sed Jupiter audiet.
Baro, regustatum digito terebrare salinum
Contentus perages, si vivere cum Jove tendis."
Jam pueris pellem succinctus et œnophorum
aptas:
Ocius ad navem! Nihil obstat, quin trabe vasta
Egæum rapias, nisi sollers luxuria ante
Seductum moneat: "Quo deinde insane ruis?
quo?
|