Et jam defecit nostrum mare, dum gula sævit, scem. Instruit ergo focum provincia: sumitur illinc 110 Fumat aper: post hunc tradentur tubera, si ver Structorem interea, ne qua indignatio desit, 120 *Patitur. Heinr. + Spectas. Heinr. Duceris planta, velut ictus ab Hercule Cacus, Virro tibi sumitque tuis contacta labellis Pocula? quis vestrum temerarius usque adeo, quis Jucundum et carum sterilis facit uxor amicum. 140 150 Discit ab hirsuta jaculum torquere capella. Forsitan impensæ Virronem parcere credas. Hoc agit, ut doleas : nam quæ comedia, mimus Quis melior plorante gula? Ergo omnia fiunt, Si nescis, ut per lacrumas effundere bilem Cogaris pressoque diu stridere molari. 160 Tu tibi liber homo et regis conviva videris : Bis ferat, Etruscum puero si contigit aurum 170 D. JUNII JUVENALIS AQUINATIS SATIRARUM LIBER SECUNDUS. SATIRA VI. ARGUMENTUM. Juvenalis primum profitetur, se non satis mirari posse dementiam Ursidii Postumi, qui uxorem, eamque castam, circumspiciat, quum et pudicitiæ vestigia inde a fine ætatis argenteæ frustra quærantur in toto terrarum orbe, (1-29), et vitam liberam voluptariamque agere, immo mori, multum præstet, quam servile matrimonii jugum ferre, et Postumus ipse notissimus sit machorum. (30-47). Deinde amicum ab uxore ducenda dehoratur, eumque in finem vivis coloribus depingit atque ordine recenset omnia mulierum tunc temporis viventium vitia, et quidem 1. impudicitiam et libidinem effrenatam, cujus explenda causa nobilissimæ etiam matrona, immo Augustæ, vel cum histrionibus, citharædis ac gladiatoribus concumbant patriamque relinquant, vel in lupanaribus prostent, quod Hippie ac Messaline exemplis probatur ; (47-132) 2) insanam ludorum spectandorum cupiditatem, qua capta histrioniam ipsa faciant; (6770) 3) licentiam, quodcumque libeat, vel faciendi vel a marito exigendi, magna dote aut pulcritudine quasi emtam; (136-160) 4) superbiam, maxime earum, quæ nobilitate generis, castitate, forma, fecunditate aliisque naturæ ac fortune dotibus excellant, v. c. Cornelia matris Gracchorum, Niobes et al, (161-183) 5) affectationem Græcæ linguæ ; (184-199) 6) pertinaciam durumque in maritos imperium; (202-223) 7) divortia crebra, quibus maritos mutent; (224-230) 8) suspectam fidem aliosque pravos mores, vivente socru, quæ iis imbuat filiam; (231-241) 9) cupiditatem litium, in quibus ipsæ accusatorum patronorumque partes agant: (242-245) 10) impudentiam, quæ nonnumquam tanta sit, ut ne in gymnasia quidem et arenam descendere vel ad palum exerceri erubescant; (246-267) 11) studium rixandi cum maritis et die et noctu; (268-270) 12) fictam tristitiam lacrumasque, quoties jubeant, manantes, quibus maritis exprobrent adulteria, ut sua celent; (271-278) 13) insignem andaciam, qua deprehensa in stupris se defendant; (279-285) 14) mollitiem et luxuriam, fontem reliquorum vitiorum; (286-300) 15) temulentiam, qua augeatur libido et mulieres sæpe ad omnem turpitudinem, vel ad aram Pudicitiæ et in sacris, inpr. Bona Dea, rapiantur; (300-345) 16) dolum, quo utantur in custodes sibi appositos, quos ipsæ primos ad stupra sollicitent; (346-351) 17) ambitionem, quæ nullam paupertatis rationem habeat; (352-365) 18) amorem, quo eunuchos amplectantur, ut indulgeant libidini, nec tamen conci |