Obrázky na stránke
PDF
ePub
[ocr errors]

Et jam defecit nostrum mare, dum gula sævit,
Retibus adsiduis penitus scrutante macello
Proxima, nec patimur* Tyrrhenum crescere pi-

scem.

Instruit ergo focum provincia: sumitur illinc
Quod captator emat Lenas, Aurelia vendat.
Virroni muræna datur, quæ maxima venit
Gurgite de Siculo: nam, dum se continet Auster,
Dum sedet et siccat madidas in carcere pennas, 101
Contemnunt mediam tameraria lina Charybdim.
Vos anguilla manet longæ cognata colubræ,
Aut glacie adspersus maculis Tiberinus et ipse
Vernula riparum, pinguis torrente cloaca,
Et solitus media cryptam penetrare Suburæ.
Ipsi pauca velim, facilem si præbeat aurem.
Nemo petit, modicis quæ mittebantur amicis
A Seneca, quæ Piso bonus, quæ Cotta solebat
Largiri; namque et titulis et fascibus olim
Major habebatur donandi gloria: solum
Poscimus, ut cones civiliter. Hoc face et esto,
Esto, ut nunc multi, dives tibi, pauper amicis.
Anseris ante ipsum magni jecur, anseribus par
Altilis et flavi dignus ferro Meleagri

110

Fumat aper: post hunc tradentur tubera, si ver
Tunc erit et facient optata tonitrua cœnas
Majores. Tibi habe frumentum, Allidius inquit,
O Libye; disjunge boves, dum tubera mittas.

Structorem interea, ne qua indignatio desit, 120
Saltantem spectest et chironomunta volanti, Horati
Cultello, donec peragat dictata magistri
Omnia: nec minimo sane discrimine refert,
Quo gestu lepores et quo gallina secetur.

*Patitur. Heinr. + Spectas. Heinr.

Duceris planta, velut ictus ab Hercule Cacus,
Et ponere foris, si quid tentaveris unquam
Hiscere, tanquam habeas tria nomina. Quando
propinat

Virro tibi sumitque tuis contacta labellis

Pocula? quis vestrum temerarius usque adeo, quis
Perditus, ut dicat regi, Bibe? Plurima sunt, quæ
Non audent homines pertusa dicere læna. 131
Quadringenta tibi si quis Deus aut similis Dis
Et melior fatis donaret homuncio ; quantus
Ex nihilo fieres, quantus Virronis amicus !
Da Trebio! Pone ad Trebium! Vis, frater, ab ipsis*
Ilibus? O nummi, vobis hunc præstat honorem,
Vos estis fratres. Dominus tamen et domini rex
Si vis tu fieri, nullus tibi parvulus aula
Luserit Æneas, nec filia dulcior illo:

Jucundum et carum sterilis facit uxor amicum. 140
Sed tua nunc Mycale+ pariat licet et pueros tres
In gremium patris fundat simul: ipse loquaci
Gaudebit nido; viridem thoraca jubebit
Afferri minimasque nuces assemque rogatum,
Ad mensam quoties parasitus venerit infans.
Vilibus ancipites fungi ponentur amicis,
Boletus domino; sed qualem+ Claudius edit
Ante illum uxoris, post quem nil amplius edit.
Virro sibi et reliquis Virronibus illa jubebit
Poma dari, quorum solo pascaris odore :
Qualia perpetuus Phæacum auctumnus habebat,
Credere quæ possis subrepta sororibus Afris :
Tu scabie frueris mali, quod in aggere rodit,
Qui tegitur parma et galea metuensque flagelli
*Istis. Heinr.

[blocks in formation]

150

Discit ab hirsuta jaculum torquere capella.

Forsitan impensæ Virronem parcere credas. Hoc agit, ut doleas : nam quæ comedia, mimus Quis melior plorante gula? Ergo omnia fiunt, Si nescis, ut per lacrumas effundere bilem Cogaris pressoque diu stridere molari.

160

Tu tibi liber homo et regis conviva videris :
Captum te nidore suæ putat ille culina:
Nec male conjectat. Quis enim tam nudus, ut
illum

Bis ferat, Etruscum puero si contigit aurum
Vel nodus tantum et signum de paupere loro?
Spes bene cœnandi vos decipit. Ecce dabit jam,
Semesum leporem atque aliquid de clunibus apri:
Ad nos jam veniet minor altilis. Inde parato
Intactoque omnes et stricto pane tacetis.
Ille sapit, qui te sic utitur. Omnia ferre
Si potes, et debes. Pulsandum vertice raso
Præbebis quandoque caput, nec dura timebis
Flagra pati, his epulis et tali dignus amico.

170

D. JUNII JUVENALIS

AQUINATIS

SATIRARUM

LIBER SECUNDUS.

SATIRA VI.

ARGUMENTUM.

Juvenalis primum profitetur, se non satis mirari posse dementiam Ursidii Postumi, qui uxorem, eamque castam, circumspiciat, quum et pudicitiæ vestigia inde a fine ætatis argenteæ frustra quærantur in toto terrarum orbe, (1-29), et vitam liberam voluptariamque agere, immo mori, multum præstet, quam servile matrimonii jugum ferre, et Postumus ipse notissimus sit machorum. (30-47). Deinde amicum ab uxore ducenda dehoratur, eumque in finem vivis coloribus depingit atque ordine recenset omnia mulierum tunc temporis viventium vitia, et quidem 1. impudicitiam et libidinem effrenatam, cujus explenda causa nobilissimæ etiam matrona, immo Augustæ, vel cum histrionibus, citharædis ac gladiatoribus concumbant patriamque relinquant, vel in lupanaribus prostent,

quod Hippie ac Messaline exemplis probatur ; (47-132) 2) insanam ludorum spectandorum cupiditatem, qua capta histrioniam ipsa faciant; (6770) 3) licentiam, quodcumque libeat, vel faciendi vel a marito exigendi, magna dote aut pulcritudine quasi emtam; (136-160) 4) superbiam, maxime earum, quæ nobilitate generis, castitate, forma, fecunditate aliisque naturæ ac fortune dotibus excellant, v. c. Cornelia matris Gracchorum, Niobes et al, (161-183) 5) affectationem Græcæ linguæ ; (184-199) 6) pertinaciam durumque in maritos imperium; (202-223) 7) divortia crebra, quibus maritos mutent; (224-230) 8) suspectam fidem aliosque pravos mores, vivente socru, quæ iis imbuat filiam; (231-241) 9) cupiditatem litium, in quibus ipsæ accusatorum patronorumque partes agant: (242-245) 10) impudentiam, quæ nonnumquam tanta sit, ut ne in gymnasia quidem et arenam descendere vel ad palum exerceri erubescant; (246-267) 11) studium rixandi cum maritis et die et noctu; (268-270) 12) fictam tristitiam lacrumasque, quoties jubeant, manantes, quibus maritis exprobrent adulteria, ut sua celent; (271-278) 13) insignem andaciam, qua deprehensa in stupris se defendant; (279-285) 14) mollitiem et luxuriam, fontem reliquorum vitiorum; (286-300) 15) temulentiam, qua augeatur libido et mulieres sæpe ad omnem turpitudinem, vel ad aram Pudicitiæ et in sacris, inpr. Bona Dea, rapiantur; (300-345) 16) dolum, quo utantur in custodes sibi appositos, quos ipsæ primos ad stupra sollicitent; (346-351) 17) ambitionem, quæ nullam paupertatis rationem habeat; (352-365) 18) amorem, quo eunuchos amplectantur, ut indulgeant libidini, nec tamen conci

« PredošláPokračovať »