Sive mutata juvenem figura, Serus in cœlum redeas, diuque Tollat. Hic magnos potius triumphos, ODE III. 45 50 AD NAVEM QUA VEHEBATUR VIRGILIUS ATHENAS PROFICISCENS. Secundam Virgilio navigationem precatur: deinde occafionem nalus, hominum audaciam deteftatur. SIC te Diva potens Cypri, Sic fratr. Helenae, lucida fidera, Ventorumque regat pater, Obftri&tis aliis, praeter Iapyga; Navis, quæ tibi creditum Debes Virgilium, finibus Atticis Reddas incolumem, precor, Et ferves animæ dimidium meæ. Illi robur & æs triplex Circa pectus erat, qui fragilem truci Commifit pelago ratem Primus, nec timuit præcipitem Africum Decertantem Aquilonibus, Nec triftes Hyadas, nec rabiem Noti, 10 Quo non arbiter Hadriæ Major, tollere feu ponere vult freta. Qui ficcis oculis monftra natantia, Prudens Oceano diffociabili Non tangenda rates tranfiliunt vada. Audax omnia perpeti Gens humana ruit per vetitum nefas. Audax Iapeti genus Ignem fraude mala gentibus intulit. Poft ignem ætheria domo Subductum, Macies & nova Febrium 15 20 25 30 Adventu veris, & communi moriendi conditione propofita, hor tatur ad voluptates. SOLVITUR acris hiems grata vice veris & Favonî, 'Ac neque jam ftabulis gaudet pecus, aut arator igni, Jam Cytherea choros ducit Venus, imminente Luna; Alterno terram quatiunt pede; dum graves Cyclopum Nunc decet aut viridi nitidum caput impedire myrto, Nunc & in umbrofis Fauno decet immolare lucis, Pallida Mors æquo pulfat pede pauperum tabernas, 1 Vitæ fumma brevis fpem nos vetar inchoare longam. Et domus exilis Plutonia; quo fimul mearis, Non regna vini fortiere talis, Nec tenerum Lycidan mirabere, quo calet iuventus O DE V. AD PYRRHAM. Miferos effe, qui illius amore teneantur. Se ex eo, tanquam e naufragio, enatale. Quis multa gracilis te puer in rosa UIS Perfufus liquidis urget odoribus, Grato, Pyrrha, fub antro? Çui flavam religas comam, Simplex muditiis? Heu! quoties fidem Nigris æquora ventis Emirabitur infolens, Bella ab eo gefta a Vario cantatum iri: fe conviviis tantum & amoribus defcribendis aptum effe. SCRIBERIS Vario fortis, & hoftium Victor, Mæonii carminis aliti, Quam rem cunque ferox navibus aut equis Nos, Agrippa, neque hæc dicere, nec gravem Nec curfus duplicis per mare Ulixei, Nec fævam Pelopis domum, Conamur, tenues grandia: dum pudor, Nos convivia, nos prælia virginum, Non præter folitum leves. O DE VII. AD MUNATIUM PLANCUM CONSULAREM. Alias aliis, fibi Tiburtinam regionem placere. Cohortatio ad LAUDABUNT voluptates. ABUNT alii claram Rhodon, aut Mitylenen, Moenia, vel Baccho Thebas, vel Apolline Delphos Sunt quibus unum opus est, inta&tæ Palladis arces Undique decerptam fronti præponere olivam. Aptum dicit equis Argos, ditefque Mycenas. Me nec tam patiens Lacedæmon, 20 Nec tam Lariffæ percuffit campus opimæ, Quam domus Albuneæ refonantis, Et præceps Anio, ac Tiburni lacus, & uda Mobilibus pomaria rivis. Albus ut obfcuro deterget nubila cœlo Sæpe Notus, neque parturit imbres 15 Perpetuos: fic tu fapiens finire memento Molli, Plance, mero: feu te fulgentia fignis Tiburis umbra tui. Teucer Salamina patremque Tempora populea fertur vinxiffe corona, 20 |