ODE XV. IN M. ANTONIUM ET CLEOPATRAM. Exempla Paridis luxuriofi Juvenis M. Antonium a Civili Bello deterret. (Similia vetuftiffimus liber Torrentii, MS. Gott. Landinus, Locherus cet. et probat allegoriam Sanadonus. Ac difficile eft rem negare fimpliciter: fed nec eft, quo refellas eum, qui dicat, lufiffe Horatium vel imitatione vel translatione adeo Græci Carminis. Equidem puto, fi cogitavit Antonium et Cleopatram Horatius, illum modo cogitaffe, nihil aliud. G.) TRES PRIMI VERSUS CHORIAMBICI ASCLEPIADEI, QUARTUS GLYCONICUS. PASTOR cum traheret per freta navibus Idæis Helenan perfidus hofpitam, Ingrato celeres obruit otio Ventos, ut caneret ferá 2 Helenen dant edd. Venet. Glar. Bentl. Sc. vulgo exhibent Helenam. 2 Magis mihi arridet Latina Declinatio Helenam bofpitam, quam Bentleii Græca Helenen hofpitam, ob 'Oμo@wríav Poetis gratam. Vide quæ diximus ad primam oden Anacreontis. B. Hofpitam, ivy, quæ male audiunt. Sic peregrina Car. 3. 3. 20. G. 3 Ingrato, Paridi, ob moram. Vet. Schol. B. | Ingrato, aut ventis aut Paridi Schol. Acr. Prior ratio de ventis præftare videtur. Nam fequitur obrueret, invitos coërceret et quiefcere pror. fus juberet. Z. Obruit otio, h. e. pofuit in quiete: Metaphora a fepultura vel fomno. 4 Fera, funefta, maxime horrenda. Z. 5 Aliud agebat Vet. Schol. vel ejus exfcriptor cum Proteum pofuit, quid enim Proteo cum ventis? Horum enim imperium ad Nerea fpectat, ut conftat ex Onomacriti Hymnis, quæ vulgo Orpheo tribuuntur. "Os xλovisis Anữç isgòv Báðgov, žvína svaàs Ἐν μυχίοις κευθμῶσιν ἐλαυνομένας ἀποκλείεις. Β. Nereus vates etiam non minus quam Proteus. 'Aftudia àλndia vocat Hefiod. Theog. 233. G. Mala avi, malo augurio, cum magno malo. Z. 7 Inter conjurare et confpirare hoc intereft, quod confpirare interdum bonorum eft, conjurare malorum. Vet. Schol. B. Ne fallat nos Grammaticus: conjurare etiam verbum eft honeftiflimum. Vid. nofter A. P. 411. Conjuraverant proci Helena, id eft, principes omnes Græce juventutis, fe defenfuros quem Tyndarus elegiffet fibi generum, et propulfaturos ab eo in Genti! jam galeam Pallas et ægida Vitabis, ftrepitumque, et celerem fequi Non Laërtiaden, exitium tuæ Pugnæ, five opus eft imperitare equis, Quem tu, cervus uti vallis in altera 15 20 25 Vifum parte lupum graminis immemor, 30 17 Cnoffii ed. Lamb. et Bentl.-21 Excidium codd. ap. Bentl.—22 Genti Can. codd, quidam ep. Bentl.-24 Teucerque et Bentl. Cun, ed. Venet. laudatur Iliad. B', 527. Serus, fero, tandem, poftquam te fortiores et meliores perierunt. Z. 20 Pulvere collines præfertim fanguine permixto, ne de re ficca dicatur collinere: ut Hectori tribuit Virg. Æn. 2. 277. Concretos fanguine crines. G. 24 Teucer, te. Sic legimus cum Dionyfio Lambino et Jacobo Cruquio; alii Teucerque et. Bentleius mavult Teucerque et, quod minus videtur. 26 Erat Sthenelus Diomedis auriga et vir ftrenuus. 27 Et boc etiam inertia Paridis affignat, tantam effe moram, quanta cum faceret inveniri. Vet. Schol. B. Hoc vult Scholiaftes, victoriæ ita certum Diomedem, ita ignavum Paridem, ut de co tantum laboret ille, ut inveniat; hic, ut fugiat. Inveniffe Paridem Diomedi eft viciffe. G. 28 Ἡμεῖς τοι πατέρων μέγ' αμείνονες εὐχόμεθ' εἶναι, Inquit Sthenelus apud Homerum, citante Cruquio. B. Verfus eft Iliad. A, 405. pronuntiante illum Sthenelo pro fe et Diomede, ad refellendam reprehenfionem Agamemnonis. G. с Sublimi fugies mollis anhelitu; Non hoc pollicitus tuæ. Iracunda diem proferet Ilio, Ignis Iliacas domos. 35 ODE XVI. PALINODIA AD TYNDARIDEM. Satisfacit Tyndaridi, h. e. Gratidia Unguentaria Neapolitana, amica fuæ, quam in Epodis fub Canidia nomine miferrime laceraverat. (Canidiam vehementer læferat Poeta Sat. 1. 8. tum Epod. 5. et 7. quos libros ante hunc fcriptos ponit Bentleii ratio. Hæc ode palinodian continet vel verfam e Græca Stefichori (vid. no. ult.) vel imitatione expreffam, quod indicat nomen Tyndaridis, et primus verfus. Si omnino Canidiam, f. Gratidiam refpicit, de quo viderint, qui affirmant, hæc Palinodia: ad filiam illius directa videtur. Nam Canidiam jam anum fecit in fuperioribus. G.) METRUM PRIMIS DUOBUS VERSIBUS ALCAICUM, TERTIUS VERSUS DIMETER IAMBICUS HYPERCATALECTICUS, QUARTUS PINDARICUS DACTYLICUS. O! MATRE pulchra filia pulchrior, Quem criminofis cunque voles modum Pones iambis; five flamma, Sive mari libet Hadriano. 4 36 Pergameas habent codd. Glar. et ediderunt Cun. Şanad, et Jani, quia vulgari lectione Iliacas verfus glyconicus violari videtur, Z. 31 Tanquam de cervo loquitur; altum fu- | janos læfus ab Agamemnone, hanc illi moram mante anhelitu; quod fit in fumma laffitudine. Hic locus ab omnibus fruftra tentatus, quod fatis mirari nequeo, cum fit intellectu facilli mus. Mollis nunc pro timidus figurate. 32 Quantum mutatus ab illo! B. Objicit glorias fuas Paridi fua Helena Iliad. r, 430. Tue dixit ut mox Car. 1. 25. 7. Me tuo, &c. G. 34 Achillei et Ulyffei vetere Declinatione. Vet. Schol. B. Hæc eft ira Achillis, quam canit Homeri Mufa: qui dum pugnare recufat contra Tro et veluti laxamentum habent excidii. G. ODE XVI. I O! admirantis. B. Quidni et invocantis? Magis huc refert obfervafle, Ledam (uxorem Tyndari, Helenæ matrem) inter paucas pulchritudinis laude floruiffe. V. G. Lucia. Dial. Mort. 18. Tyro, Helena, Leda, &c. G. 2 Crimen, vox mediæ fignificationis, et verum, et falfum fcilicet. B. Criminofis iamb. quibus olim maledixi tibi ira commotus, quæ folet mirum in modum perturbare animum hominis. Z. Non Dindymene, non adytis quatit Sic geminant Corybantes æra, Vim ftomacho appofuiffe noftro, Iræ Thyesten exitio gravi Medum, finem. 3 Solebant veteres quicquid deteftabantur ut prodigia, vel in ignem, vel in aquam projicere. Hinc NoRius Marcellus, prodigium a porro adigere. Tor rent. 5 Dindyma Phrygiæ mons, ubi mater Deûm furiofis cerimoniis colebatur: hinc ipfa Dindymene. G. Adyta, occulta et remota templi loca, quo adire præter facerdotes non fas eft. Z. Ille potius Pontum et Chalybas nominavit, fi tale quid fcripfit. G. 10 Mare naufr. tempeftas graviffima, quæ navibus naufragium infert. Z. 11 Sevus ignis, fulgur, f. fulmen, quod tantopere fævit et nocet. Z. 12 Tumultu, pro immani et confufo fono. B. Haud dubie intelligitur tonitru, editum una cum fulmine. Z. 6 Incola Pythius a mente facerdotis quam 13 Vox Fertur oftendit hanc fabellam ab incolit in dandis oraculis. Cruquius. Eft autem Horatio non fuiffe confictam. B. Similem faconfeffionem adhibenda excufatio. Vet. Schol. bulam habet in Protagora Plato p. 198. quæ 8 Pro fie geminant, Bentleius edidit, fi gemi- huic poteft occafionem dediffe. Confumferat nant; notiffimum eft pulfationem Cymbalorum Epimetheus omnia naturæ munera robur, celefemper fuiffe geminatam. Quid igitur hic fa- ritatem, ciborum et tegamentorum genera, in cit fi? Sic geminant, fic pulfando turbabant animalibus: coactus eft Prometheus Diis fuffumentem. B. Sic geminant fervandum puto, non rari ignem et artes, quibus demum ornati homodo quia eft in omnibus libris, quod in Ho- mines durare poffent. Horatius, Stefichorum ratio magnam vim habet; fed quod multo poë-forte fecutus, convertit fabulam, et ab animaliticoteron videtur illo fi. Qui in comparationibus poetarum velit illam Grammaticam azgißas fevere femper exigere, illum plane ad hoc judicium poetæ veri non admiferint. Vid. v. g. Virg. Æn. 2. 496. it. 5. 144. Conf. Hor. Car. 3. 23. 18. Et quid abfurdi eft, fi dixit Flaccus, Non fic quatiunt haftas fuas Corybantes, ut triftes iræ arma quatiunt, quæ furor miniftrat. Taceo quod poeta fi voluiffet illud dicere, quod placet Bentleio, pofiturus erat CUM geminant, non SI geminant. G. 9 Trifles jam pro diræ et funestæ, per Euphemifmum. B. bus repetita quædam fangit. G. Principi, primo, unde hominem finxerat. Z. 14 Quod in formandis brutorum membris artem fuam omnem exhaufiffet. 15 Timorem a lepore pofuit, a vulpe aftutiam, a lupo rapacitatem, ab equo velocitatem, a columba libidinem, et ex reliquis reliqua, ac per boc intelligitur nibil gravius effe bomine. Vet. Schol. 17 Atrei fcilicet iræ. Falfus eft Interpres Gallus cum credidit, Thyeften pofitum effe pro Atreo. B. 18 Altas urbes dicet poëta ob adfpectum, quia cminent et procul fere confpiciuntur. Ultime, Nericus enfis non poteft effe a Stefichoro, fi principes, quæ folæ effecerunt ut, &c. Sleteponamus etiam illius Palinodiam effe expreffam.runt, gravius eft quam fuerunt. Dicitur enin Hoftile aratrum exercitus infolens. Compefce mentem. Me quoque pectoris Tentavit in dulci juventa Fervor, et in celeres iambos Mifit furentem: nunc ego mitibus Opprobriis, animumque reddas. 25 ODE XVII. AD TYNDARIDEM. Invitat Tyndaridem, five Gratidiam, jam fibi reconciliatam, ad villam fuam in Sabinis, elegantiffime defcripta loci amanitate. METRUM UT IN ODE PRECEDENTE. VELOX amœnum fæpe Lucretilem Mutat Lycao Faunus, et igneam Ufque meis pluviofque ventos. 5 Totum e codd. quibufdam Lamb. edidit Bentl. quia impune tutum pareret tautologiam. Z. 5 |