SATIRA X.
De satirica poesi Lucilii.
[Lucili, quam sis mendosus, teste Catone, Defensore tuo, pervincam, qui male factos Emendare parat versus; hoc lenius ille, Est quo vir melior, longe subtilior illo, Qui multum puer est loris et funibus udis Exhortatus, ut esset opem qui ferre poetis Antiquis posset contra fastidia nostra,
Grammaticorum equitum doctissimus. Ut redeam illuc :]
Nempe incomposito dixi pede currere versus Lucili. Quis tam Lucili fautor inepte est,
Ut non hoc fateatur? At idem, quod sale multo
Urbem defricuit, charta laudatur eadem.
Nec tamen, hoc tribuens, dederim quoque cetera; nam sic Et Laberi mimos ut pulchra poemata mirer.
Ergo non satis est, risu diducere rictum
Auditoris et est quaedam tamen hic virtus -; quoque Est brevitate opus, ut currat sententia, neu se 10 Impediat verbis lassas onerantibus aures; Et sermone opus est modo tristi, saepe jocoso, Defendente vicem modo rhetoris atque poetae, Interdum urbani, parcentis viribus atque Extenuantis eas consulto. Ridiculum acri
15 Fortius et melius magnas plerumque secat res. Illi, scripta quibus comoedia prisca viris est, Hoc stabant, hoc sunt imitandi; quos neque pulcher Hermogenes unquam legit, neque simius iste, Nil praeter Calvum et doctus cantare Catullum. 20,,At magnum fecit, quod verbis Graeca Latinis Miscuit." O seri studiorum! quine putetis Difficile et mirum, Rhodio quod Pitholeonti Contigit?,,At sermo lingua concinnus utraque Suavior, ut Chio nota si commixta Falerni est."
25 Quum versus facias, te ipsum percontor, an et quum Dura tibi peragenda rei sit causa Petilli?
Scilicet oblitus patriaeque patrisque Latini, Quum Pedius causas exsudet Poplicola atque Corvinus, patriis intermiscere petita
30 Verba foris malis, Canusini more bilinguis ?
Atqui ego quum Graecos facerem, natus mare citra, Versiculos, vetuit me tali voce Quirinus,
Post mediam noctem visus, quum somnia vera: ,,In silvam non ligna feras insanius, ac si 35 Magnas Graecorum malis implere catervas."
Turgidus Alpinus jugulat dum Memnona, dumque Defingit Rheni luteum caput, haec ego ludo, Quae neque in aede sonent certantia judice Tarpa, Nec redeant iterum atque iterum spectanda theatris. 40 Arguta meretrice potes Davoque Chremeta Eludente senem comis garrire libellos Unus vivorum, Fundani; Pollio regum Facta canit, pede ter percusso; forte epos acer, Ut nemo, Varius ducit; molle atque facetum 45 Virgilio annuerunt gaudentes rure Camenae. Hoc erat, experto frustra Varrone Atacino
Atque quibusdam aliis, melius quod scribere possem, Inventore minor; neque ego illi detrahere ausim Haerentem capiti cum multa laude coronam.
50 At dixi, fluere hunc lutulentum, saepe ferentem Plura quidem tollenda relinquendis. Age, quaeso, Tu nihil in magno doctus reprehendis Homero? Nil comis tragici mutat Lucilius Atti,
Non ridet versus Enni gravitate minores, 55 Quum de se loquitur, non ut majore reprensis? Quid vetat et nosmet Lucili scripta legentes Quaerere, num illius, num rerum dura negarit Versiculos natura magis factos et euntes
Mollius, ac si quis, pedibus quid claudere senis, 60 Hoc tantum contentus, amet scripsisse ducentos Ante cibum versus, totidem coenatus: Etrusci Quale fuit Cassi rapido ferventius amni
Ingenium, capsis quem fama est esse librisque
Ambustum propriis. Fuerit Lucilius, inquam, 65 Comis et urbanus, fuerit limatior idem,
Quam rudis et Graecis intacti carminis auctor, Quamque poetarum seniorum turba; sed ille, Si foret hoc nostrum fato dilatus in aevum, Detereret sibi multa, recideret omne, quod ultra Perfectum traheretur, et in versu faciendo Saepe caput scaberet, vivos et roderet ungues.
Saepe stilum vertas, iterum quae digna legi sint, Scripturus, neque, te ut miretur turba, labores, Contentus paucis lectoribus. An tua demens Vilibus in ludis dictari carmina malis?
Non ego; nam satis est, equitem mihi plaudere, ut audax, Contemptis aliis, explosa Arbuscula dixit. Men' moveat cimex Pantilius, aut cruciet, quod Vellicet absentem Demetrius, aut quod ineptus 80 Fannius Hermogenis laedat conviva Tigelli? Plotius et Varius, Maecenas Virgiliusque, Valgius et probet haec Octavius optimus atque Fuscus, et haec utinam Viscorum laudet uterque. Ambitione relegata te dicere possum,
85 Pollio, te, Messala, tuo cum fratre, simulque Vos, Bibuli et Servi, simul his te, candide Furni, Complures alios, doctos ego quos et amicos Prudens praetereo; quibus haec, sunt qualiacunque, Arridere velim, doliturus, si placeant spe
90 Deterius nostra. Demetri, teque, Tigelli, Discipularum inter jubeo plorare cathedras. I, puer, atque meo citus haec subscribe libello.
SATIRARUM
LIBER SECUNDUS.
SATIRA I.
De scribendis satiris.
Sunt, quibus in satira videar nimis acer et ultra Legem tendere opus; sine nervis altera, quidquid Composui, pars esse putat, similesque meorum Mille die versus deduci posse. Trebati,
5 Quid faciam, praescribe.,,Quiescas." Ne faciam, inquis, Omnino versus? „Ajo." Peream male, si non Optimum erat; verum nequeo dormire.,,Ter uncti Transnanto Tiberim, somno quibus est opus alto, Irriguumque mero sub noctem corpus habento. 10 Aut, si tantus amor scribendi te rapit, aude Caesaris invicti res dicere, multa laborum Praemia laturus." Cupidum, pater optime, vires Deficiunt; neque enim quivis horrentia pilis Agmina, nec fracta pereuntes cuspide Gallos, 15 Aut labentis equo describit vulnera Parthi. ,,Attamen et justum poteras et scribere fortem, Scipiadam ut sapiens Lucilius." Haud mihi deero, Quum res ipsa feret; nisi dextro tempore, Flacci Verba per attentam non ibunt Caesaris aurem, 20 Cui male si palpere, recalcitrat undique tutus. ,,Quanto rectius hoc, quam tristi laedere versu Pantolabum scurram Nomentanumque nepotem, Quum sibi quisque timet, quamquam est intactus, et odit."
Quid faciam? Saltat Milonius, ut semel icto
25 Accessit fervor capiti numerusque lucernis; Castor gaudet equis, ovo prognatus eodem Pugnis; quot capitum vivunt, totidem studiorum Millia; me pedibus delectat claudere verba Lucilt ritu, nostrum melioris utroque.
30 Ille velut fidis arcana sodalibus olim
Credebat libris, neque, si male cesserat, usquam Decurrens alio, neque si bene; quo fit, ut omnis Votiva pateat veluti descripta tabella
Vita senis. Sequor hunc, Lucanus an Apulus, anceps; 35 Nam Venusinus arat finem sub utrumque colonus, Missus ad hoc, pulsis, vetus est ut fama, Sabellis, Quo ne per vacuum Romano incurreret hostis, Sive quod Apula gens, seu quod Lucania bellum Incuteret violenta. Sed hic stilus haud petet ultro 40 Quemquam animantem, et me veluti custodiet ensis Vagina tectus; quem cur destringere coner Tutus ab infestis latronibus? O pater et rex Juppiter, ut pereat positum rubigine telum, Nec quisquam noceat cupido mihi pacis! At ille, 45 Qui me commorit - melius non tangere, clamo Flebit et insignis tota cantabitur urbe. Cervius iratus leges minitatur et urnam, Canidia Albuct, quibus est inimica, venenum, Grande malum Turius, si quid se judice certes. 50 Ut, quo quisque valet, suspectos terreat, utque Imperet hoc natura potens, sic collige mecum. Dente lupus, cornu taurus petit: unde, nisi intus Monstratum? Scaevae vivacem crede nepoti Matrem nil faciet sceleris pia dextera; mirum, 55 Ut neque calce lupus quemquam neque dente petit bos; Sed mala tollet anum vitiato melle cicuta, Ne longum faciam: seu me tranquilla senectus Exspectat, set mors atris circumvolat alis, Dives, inops, Romae, seu fors ita jusserit, exsul, 60 Quisquis erit vitae, scribam, color. „,O puer, ut sis Vitalis, metuo, et majorum ne quis amicus
Frigore te feriat." Quid? quum est Lucilius ausus Primus in hunc operis componere carmina morem, Detrahere et pellem, nitidus qua quisque per ora 65 Cederet, introrsum turpis: num Laelius aut qui Duxit ab oppressa meritum Carthagine nomen,
« PredošláPokračovať » |