Nec cursus duplicis per mare Ulixei,

Nec saevam Pelopis domum

Conamur, tenues grandia: dum pudor 10 Imbellisque lyrae Musa potens vetat

Laudes egregii Caesaris et tuas

Culpa deterere ingeni.
Quis Martem tunica tectum adamantina

Digne scripserit ? aut pulvere Troico 15 Nigrum Merionen ? aut ope Palladis

Tydiden Superis parem?
Nos convivia, nos proelia virginum,
Sectis in juvenes unguibus acrium,

Cantamus, vacui, sive quid urimur, 20 Non praeter solitum leves.

ODE VII.

AD MUNATIUM PLANCUM.
Laúdabúnt alii clarám Rhodon, aút Mitylenen,

Aút Ephesúm, bimarisve Corinthi
Moenia, vel Baccho Thebas, vel Apolline Delphos

Iosignes, aut Thessala Tempe. 5 Sunt, quibus unum opus est, intactae Palladis urbem

Carmine perpetuo celebrare, et
Undique decerptam fronti praeponere olivam.

Plurimus in Junonis honorem

Aptum dicet equis Argos ditesque Mycenas. 10 Me nec tam patiens Lacedaemon,

Nec tam Larissae percussit campus opimae,

Quam domus Albuneae resonantis
Et praeceps Anio ac Tiburni lucus et uda

Mobilibus pomaria rivis.
Albus ut obscuro deterget nubila coelo

Saepe Notus, neque parturit imbres
Perpetuo: sic tu sapiens finire memento

Tristitiam, vitaeque labores
VI, 7. duplicos. VII, 5. (arces £. urbom). - 17. perpetuor.

15

20

A D

Molli, Plance, mero, seu te fulgentia signis

Castra tenent, seu densa tenebit
Tiburis umbra tui. Teucer Salamina patremque

Quum fugeret, tamen uda Lyaeo
Tempora populea fertur vinxisse corona,

Sic tristes affatus amicos:
25 „Quo nos cunque feret melior fortuna parente,

Ibimus, o socii comitesque!
Nil desperandum Teucro duce et auspice Teucro;

Certus enim promisit Apollo,

Ambiguam tellure nova Salamina.futuram. 30

O fortes pejoraque passi
Mecum saepe viri, nunc vino pellite curas;
Cras ingens iterabimus aequor."

ODE VIII.

L Y DI A M.
Lýdia, díc, per omnes

Té deós oró, Sybarín cúr properés amándo
Perdere; cur apricum

Oderit campum, patiens pulveris atque solis ? 5 Cur neque militaris

Inter aequales equitat, Gallica nec lupatis
Temperat ora frenis ?

Cur timet flavum Tiberim tangere ? cur olivum

Sanguine viperino 10 Cautius vitat? neque jam livida gestat armis

Brachia, saepe disco,

Saepe trans finem jaculo nobilis expedito ?
Quid latet, ut marinae

Filium dicunt Thetidis sub lacrimosa Trojae 15 Funera, ne virilis Cultus in caedem et Lycias proriperet catervas?

ODE IX.

AD THALIARCHUM.
Vidés, ut álta stét nive candidúm

Soracte, nec jam sustineant onus
VIII, 6. equitet temporet.

2*
LIBRAR
NETTY

OF THE

OF

Silvaé laborantés, gelúque

Flúmina cónstiterint acúto? 5 Dissolve frigus, ligna super foco Large reponens, atque benignius Deprome quadrimum Sabina,

O Thaliarche, merum diota. Permitte divis cetera: qui simul 10 Stravere ventos aequore fervido

Deproeliantes, nec cupressi

Nec veteres agitantur orni.
Quid sit futurum cras, fuge quaerere, et

Quem Fors dierum cunque dabit, lucro 15 Appone; nec dulces amores

Sperne puer, neque tu choreas,
Donec virenti canities abest
Morosa. Nunc et campus et areae,

Lenesque sub noctem susurri 20 Composita repetantur hora,

Nunc et latentis proditor intimo
Gratus puellae risus ab angulo,
Pignusque dereptum lacertis

Aut digito male pertinaci.

OD E X.

AD MERCURIUM.
Mércuri, facúnde nepos Atlántis,
Qui feros cultus hominum recentum
Voce formasti catus et decorae

Móre palaéstrae :
5 Te canam, magni Jovis et deorum

Nuntium curvaeque lyrae parentem,
Callidum, quidquid placuit, jocoso

Condere furto.
Te, boves olim nisi reddidisses
10 Per dolum amotas, puerum minaci
13. Bors.

Voce dum terret, viduus pharetra

Risit Apollo.
Quin et Atridas, duce te, superbos

llio dives Priamus relicto
15 Thessalosque ignes et iniqua Trojae

Castra fefellit.
Tu pias laetis animas reponis
Sedibus virgaque levem coerces
Aurea turbam, superis deorum

Gratus et imis.

O DE XI.

AD LEUCONOEN.
Tú ne quaesieris, scíre nefas, quém mihi, quém tibi
Finem di dederint, Leuconoe, nec Babylonios
Tentaris numeros. Ut melius, quidquid erit, pati!

Seu plures hiemes, seu tribuit Juppiter ultimam, 5 Quae nunc oppositis debilitat pumicibus mare

Tyrrhenum. Sapias, vina liques, et spatio brevi
Spem longam reseces. Dum loquimur, fugerit invida
Aetas. Carpe diem, quam minimum credula postero.

OD E XII.

AD CAESAREM AUGUSTUM.
Quém virum aút heróa lyra vel ácri
Tibia sumis celebrare, Clio?
Quem deum ? cujus recinet jocosa

Nómen imágo,
5. Aut in umbrosis Heliconis oris,

Aut super Pindo, gelidove in Haemo?
Unde vocalem temere insecutae

Orphea silvae,
Arte materna rapidos morantem
10 Fluminum lapsus celeresque ventos,

Blandum et auritas fidibus canoris

Ducere quercus.

Quid prius dicam solitis Parentis

Laudibus, qui res hominum ac deorum, 15 Qui mare ac terras variisque mundum

Temperat horis ?
Unde nil majus generatur ipso,
Nec viget quidquam simile aut secundum ;

Proximos illi tamen occupavit 20 Pallas honores.

Proeliis audax, neque te silebo,
Liber, et saevis inimica virgo
Beluis, nec te, metuende certa

Phoebe sagitta.
25 Dicam et Alciden puerosque Ledae,

Hunc equis, illum superare pugnis
Nobilem; quorum simul alba nautis

Stella refulsit:
Defluit saxis agitatus humor,
30 Concidunt venti, fugiuntque nubes,
Et minax, quod sic voluere, ponto

Unda recumbit.
Romulum post hos prius, an quietum

Pompilf regnum memorem, an superbos 35 Tarquini fasces, dubito, an Catonis

Nobile letum.
Regulum, et Scauros, animaeque magnae
Prodigum Paulum, superante Poeno,

Gratus insigni referam Camena, 40 Fabriciumque.

Hunc et incomptis Curium capillis
Utilem bello tulit et Camillum
Saeva paupertas et avitus apto

Cum lare fundus.
45 Crescit occulto velut arbor aevo