Obrázky na stránke
PDF
ePub

Fato, nec queritur mori. Reges conveniant licet, 35 Qui sparsos agitant Dahas, Qui Rubri vada litoris Et gemmis mare lucidis Late sanguineum tenent, Aut qui Caspia fortibus 40 Recludunt juga Sarmatis; Certet Danubium licet Audet qui pedes ingredi, Et quocunque loco jacent Seres vellere nobiles: Mens regnum bona possidet. Nil ullis opus est equis, Nil armis et inertibus Telis, quae procul ingerit Parthus, quum simulat fugas; 50 Admotis nihil est opus Urbes sternere machinis, Longe saxa rotantibus. Rex est, qui metuit nihil, Rex est, qui cupiet nihil. 55 Hoc regnum sibi quisque dat. Stet, quicunque volet, potens Aulae culmine lubrico:

45

Me dulcis saturet quies.

Obscuro positus loco,

60 Leni perfruar otio.
Nullis nota Quiritibus
Aetas per tacitum fluat.
Sic quum transierint mei
Nullo cum strepitu dies,
65 Plebejus moriar senex.
Illi mors gravis incubat,
Qui notus nimis omnibus,
68 Ignotus moritur sibi.

2. Chorgesang aus der Tragödie Agamemnon.

In der ersten Scene tritt der Schatten des Thyestes auf und spricht sein Rachegefühl gegen Atreus aus, indem dessen Sohn Agamemnon durch Aegisthus ermordet werden soll. Dann tritt der Chor auf, aus Argivischen Frauen bestehend, und singt ahnungsvoll von der Unsicherheit der Fürsten und alles Hochstehenden. Versmass der anapästische Dimeter.

O régnorúm magnís falláx
Fortúna bonís, in praécipití
Dubioque locas excelsa nimis!
Nunquam placidam sceptra quietem
5 Certumve sui tenuere diem.
Alia ex alia cura fatigat,

Vexatque animos nova tempestas.
Non sic Libycis Syrtibus aequor
Furit alternos volvere fluctus;
10 Non Euxini turget ab imis
Commota vadis unda, nivali
Vicina polo,

Ubi caeruleis immunis aquis
Lucida versat plaustra Bootes;
15 Ut praecipites regum casus
Fortuna rotat.

Metui cupiunt, metuique timent.
Non nox illis alma recessus
Praebet tutos, non curarum

20 Somnus domitor pectora solvit.
Quas non arces scelus alternum
Dedit in praeceps, impia quas non
Arma fatigant! Jura pudorque
Et conjugii sacrata fides

25 Fugiunt aulas; sequitur tristis
Sanguinolenta Bellona manu,
Quaeque superbos urit, Erinnys,
Nimias semper comitata domos,
Quas in planum quaelibet hora
30 Tulit ex alto. Licet arma vacent
Cessentque doli,

Sidunt ipso pondere magna,
Ceditque oneri Fortuna suo.

Latein-Dichter. III.

14

35

40

45

Vela secundis inflata Notis,
Ventos nimium timuere suos.
Nubibus ipsis inserta caput
Turris pluvio vapulat Austro,
Densasque nemus spargens umbras
Annosa videt robora frangi,
Feriunt celsos fulmina colles.
Corpora morbis majora patent;
Et quum in pastus armenta vagos
Vilia currant, placet in vulnus
Maxima cervix. Quidquid in altum
Fortuna tulit, ruitura levat.

Modicis rebus longius aevum est.
Felix, mediae quisquis turbae
Parte quietus

Aura stringit litora tuta,

50 Timidusque mari credere cymbam
Remo terras propiore legit.

3. Chorgesang aus der Tragödie Medea.

Das Stück enthält die letzten Gräuelthaten der Medea in Korinth, worauf sie durch die Luft entflieht. Den Chor bilden Korinthier; in dem hier folgenden Gesange wird die Verwegenheit der Schifffahrt nebst ihren Folgen geschildert, zumeist an die Argo geknüpft. Man vergleiche dazu Horat. Od. I, 3. Das Versmass ist der anapästische Dimeter.

Audáx nimiúm, qui fréta primús
Rate tam fragili perfida rupit,
Terrasque suas post terga videns
Animam levibus credidit auris,
5 Dubioque secans aequora cursu
Potuit tenui fidere ligno,
Inter vitae mortisque vias
Nimium gracili limite ducto.
Nondum quisquam sidera norat,
10 Stellisque, quibus pingitur aether,
Non erat usus; nondum pluvias
Hyadas poterant vitare rates;
Non Oleniae sidera caprae,
Non quae sequitur flectitque senex

15 Arctica tardus plaustra Bootes; Nondum Boreas, nondum Zephyrus Nomen habebant.

Ausus Tiphys pandere vasto
Carbasa ponto, nunc lina sinu
20 Tendere toto, nunc prolato
Pede transversos captare Notos,
Nunc antennas medio tutas

Ponere malo, nunc in summo
Religare loco, quum jam totos
25 Avidus nimium navita flatus
Optat, et alto rubicunda tremunt
Suppara velo.

35

Candida nostri saecula patres Videre, procul fraude remota. 30 Sua quisque piger litora tangens Patrioque senex factus in arvo, Parvo dives, nisi quas tulerat Natale solum, non norat opes. Bene dissepti foedera mundi Traxit in unum Thessala pinus, Jussitque pati verbera pontum, Partemque metus fieri nostri Mare sepositum; dedit illa graves Improba poenas, per tam longos 40 Ducta timores: quum duo montes, Claustra profundi, hinc atque illinc Subito impulsu velut aetherio Gemerent sonitu, spargeret astra Nubesque ipsas mare deprensum. 45 Palluit audax Tiphys et omnes Labente manu misit habenas; Orpheus tacuit torpente lyra, Ipsaque vocem perdidit Argo. Quid! quum Siculi virgo Pelori 50 Rabidos utero succincta canes, Omnes pariter solvit hiatus, Quis non totos horruit artus,

Toties uno latrante malo?

Quid! quum Ausonium dirae pestes
55 Voce canora mare mulcerent,
Quum Pieria resonans cithara
Thracius Orpheus solitam cantu
Retinere rates paene coegit
Sirena sequi? Quod fuit hujus
60 Pretium cursus? Aurea pellis,
Majusque mari Medea malum,
Merces prima digna carina.
Nunc jam cessit pontus, et omnes
Patitur leges; non Palladia
65 Compacta manu, regum referens
Incluta remos quaeritur Argo.
Quaelibet altum cymba pererrat;
Terminus omnis motus, et urbes
Muros terra posuere nova.

70 Nil, qua fuerat sede, reliquit
Pervius orbis.

Indus gelidum potat Araxem,"
Albim Persae Rhenumque bibunt.
Venient annis saecula seris,

75 Quibus Oceanus vincula rerum
Laxet, et ingens pateat tellus,
Tethysque novos detegat orbes,
Nec sit terris ultima Thule.

7. Persius.

Aul. Persius Flaccus wurde geboren 34 n. Chr. zu Volaterrä in Etrurien, kam mit 12 Jahren nach Rom, gehörte dem Ritterstande an, und starb schon 62, in einem Alter von 28 Jahren. Man hat noch 6 Satiren von ihm (in Hexametern); der Gehalt ernst, aber derb; die Sprache geschraubt und dunkel.

1. Prolog.

(Metr. Choliamb. s. Hipponact.)

Nec fónte lábra próluí cabállíno,
Nec in bicipiti somniasse Parnasso

« PredošláPokračovať »