3 Seu maestus omni tempore vixeris, Seu te in remoto gramine per dies Festos reclinatum bearis
Interiore nota Falerni.
Quo pinus ingens albaque populus 10 Umbram hospitalem consociare amant Ramis? quid obliquo laborat
Lympha fugax trepidare rivo?
Huc vina et unguenta et nimium breves Flores amoenae ferre jube rosae,
Dum res et aetas et sororum
Fila trium patiuntur atra.
Cedes coemptis saltibus et domo Villaque, flavus quam Tiberis lavit; Cedes et exstructis in altum Divitiis potietur heres.
Divesne prisco natus ab Inacho, Nil interest, an pauper et infima De gente sub divo moreris, Victima nil miserantis Orci.
25 Omnes eodem cogimur, omnium Versatur urna serius ocius
Sors exitura et nos in aeternum Exsilium impositura cymbae.
Séptimí, Gadés aditúre mécum et Cantabrum indoctum juga ferre nostra et Barbaras Syrtes, ubi Maura semper Aéstuat únda :
5 Tibur, Argeo positum colono,
Sit meae sedes utinam senectae,
11. quo für quid; (et, quo et) und die Strophe nicht als Frage.
Sit modus lasso maris et viarum Militiaeque.
Unde si Parcae prohibent iniquae, 10 Dulce pellitis ovibus Galaesi
Flumen et regnata petam Laconi Rura Phalanto.
Ille terrarum mihi praeter omnes Angulus ridet: ubi non Hymetto 15 Mella decedunt viridique certat Bacca Venafro;
Ver ubi longum tepidasque praebet Juppiter brumas, et amicus Aulon Fertili Baccho minimum Falernis Invidet uvis.
Ille te mecum locus et beatae Postulant arces; ibi tu calentem Debita sparges lacrima favillam Vatis amici.
ODE VII.
AD POMPEIUM VARUM.
O saépe mécum témpus in últimum Deducte Bruto militiae duce, Quis té redónavít Quirítem Dís patriís Italóque coélo,
5 Pompei, meorum prime sodalium? Cum quo morantem saepe diem mero Frégi, coronatus nitentes Malobathro Syrio capillos.
Tecum Philippos et celerem fugam 10 Sensi, relicta non bene parmula, Quum fracta virtus et minaces
Turpe solum tetigere mento.
Sed me per hostes Mercurius celer Denso paventem sustulit aëre : Te rursus in bellum resorbens Unda fretis tulit aestuosis.
Ergo obligatam redde Jovi dapem, Longaque fessum militia latus Depone sub lauru mea, nec
Parce cadis tibi destinatis. Oblivioso levia Massico
Ciboria exple, funde capacibus
Unguenta de conchis. Quis udo Deproperare apio coronas
25 Curatve myrto? quem Venus arbitrum Dicet bibendi? Non ego sanius Bacchabor Edonis: recepto Dulce mihi furere est amico.
ODE IX.
AD VALGIUM RUFUM.
Non sémper ímbres núbibus hispidos Manant in agros, aut mare Caspium Vexánt inaéqualés procéllae Usque, nec Armeniís in óris,
5 Amice Valgi, stat glacies iners Menses per omnes, aut Aquilonibus Querceta Gargani laborant
Et foliis viduantur orni:
Tu semper urges flebilibus modis 10 Mysten ademptum, nec tibi Vespero Surgente decedunt amores Nec rapidum fugiente solem.
At non ter aevo functus amabilem Ploravit omnes Antilochum senex
AD LICINIUM MURENAM.
Réctiús vivés, Liciní, neque áltum Semper urgendo, neque, dum procellas Cautus horrescis, nimium premendo Lítus iniquum.
5 Auream quisquis mediocritatem Diligit, tutus caret obsoleti Sordibus tecti, caret invidenda Sobrius aula.
Saepius ventis agitatur ingens 10 Pinus, et celsae graviore casu Decidunt turres, feriuntque summos Fulgura montes.
Sperat infestis, metuit secundis Alteram sortem bene praeparatum 15 Pectus. Informes hiemes reducit Juppiter, idem
Summovet. Non, si male nunc, et olim Sic erit; quondam cithara tacentem Suscitat Musam neque semper arcum Tendit Apollo.
Rebus angustis animosus atque Fortis appare: sapienter idem
(X, 9. saevius, Conjectur.)
Contrahes vento nimium secundo Turgida vela.
ODE XIII.
IN ARBOREM,
cujus casu repentino paene oppressus fuerat. Ille ét nefásto té posuít die, Quicunque primum, et sacrilega manu Produxit, árbos, ín nepótum Pérniciem opprobriúmque pági;
5 Illum et parentis crediderim sui Fregisse cervicem et penetralia Sparsisse nocturno cruore Hospitis; ille venena Colcha,
Et quidquid usquam concipitur nefas, 10 Tractavit, agro qui statuit meo Te triste lignum, te caducum
In domini caput immerentis.
Quid quisque vitet, nunquam homini satis Cautum est in horas. Navita Bosporum Poenus perhorrescit neque ultra
Caeca timet aliunde fata,
Miles sagittas et celerem fugam Parthi, catenas Parthus et Italum Robur sed improvisa leti
Vis rapuit rapietque gentes, Quam paene furvae regna Proserpinae Et judicantem vidimus Aeacum, Sedesque discretas piorum, et Aeoliis fidibus querentem
Sappho puellis de popularibus, Et te sonantem plenius aureo; Alcaee, plectro dura navis, Dura fugae mala, dura belli.
« PredošláPokračovať » |