Utrumque sacro digna silentio 30 Mirantur umbrae dicere; sed magis Pugnas et exactos tyrannos

35

40

Densum humeris bibit aure vulgus.

Quid mirum, ubi illis carminibus stupens
Demittit atras belua centiceps

Aures, et intorti capillis

Eumenidum recreantur angues?

Quin et Prometheus et Pelopis parens
Dulci laborum decipitur sono,

Nec curat Orion leones

Aut timidos agitare lyncas.

ODE XIV.

AD POST UMUM.

Eheú fugáces, Póstume, Póstume.
Labuntur anni, nec pietas moram
Rugís et instantí senéctae

Afferet indomitaéque mórti:

5 Non, si trecenis, quotquot eunt dies,
Amice, places illacrimabilem
Plutona tauris, qui ter amplum
Geryonen Tityonque tristi

Compescit unda, scilicet omnibus,
10 Quicunque terrae munere vescimur,

15

20

Enaviganda, sive reges

Sive inopes erimus coloni.

Frustra cruento Marte carebimus
Fractisque rauci fluctibus Hadriae,
Frustra per autumnos nocentem
Corporibus metuemus Austrum.

Visendus ater flumine languido
Cocytus errans, et Danai genus
Infame, damnatusque longi
Sisyphus Aeolides laboris.

Linquenda tellus et domus et placens
Uxor; neque harum, quas colis, arborum
Te, praeter invisas cupressos,

Ulla brevem dominum sequetur.

25 Absumet heres Caecuba dignior
Servata centum clavibus, et mero
Tinget pavimentum superbo,
Pontificum potiore coenis.

5

ODE XV.

IN SUI SAECULI LUXUM.

Jam paúca arátro júgera régiae
Moles relinquent; undique latius
Exténta vísentúr Lucríno

Stágna lacú, platanúsque caélebs

Evincet ulmos; tum violaria et
Myrtus et omnis copia narium
Spargent olivetis odorem
Fertilibus domino priori;

Tum spissa ramis laurea fervidos
10 Excludet ictus. Non ita Romuli
Praescriptum et intonsi Catonis
Auspiciis veterumque norma.
Privatus illis census erat brevis,
Commune magnum; nulla decempedis
Metata privatis opacam

15

20

Porticus excipiebat Arcton;

Nec fortuitum spernere cespitem
Leges sinebant, oppida publico
Sumptu jubentes et deorum
Templa novo decorare saxo.

27. superbum, superbus, superbis Conjecturen.

ODE XVI.

AD POMPEIUM GROSPHUM,

tiúm divós rogat ín paténti
Prensus Aegaeo, simul atra nubes
Condidit lunam, neque certa fulgent
Sídera naútis;

5 Otium bello furiosa Thrace,
Otium Medi pharetra decori,

Grosphe, non gemmis neque purpura venale neque auro.

Non enim gazae neque consularis
10 Summovet lictor miseros tumultus
Mentis et curas laqueata circum
Tecta volantes.

Vivitur parvo bene, cui paternum
Splendet in mensa tenui salinum
15 Nec leves somnos timor aut cupido
Sordidus aufert.

20

Quid brevi fortes jaculamur aevo
Multa? quid terras alio calentes
Sole mutamus? patriae quis exsul
Se quoque fugit?

Scandit aeratas vitiosa naves

Cura, nec turmas equitum relinquit,
Ocior cervis et agente nimbos

Ocior Euro.

25 Laetus in praesens animus, quod ultra est,
Oderit curare, et amara lento
Temperet risu. Nihil est ab omni
Parte beatum.

Abstulit clarum cita mors Achillem,
30 Longa Tithonum minuit senectus:
Et mihi forsan, tibi quod negarit,
Porriget hora.

Te greges centum Siculaeque circum
Mugiunt vaccae, tibi tollit hinnitum

35 Apta quadrigis equa, te bis Afro
Murice tinctae

40

Vestiunt lanae: mihi parva rura et
Spiritum Graiae tenuem Camenae
Parca non mendax dedit, et malignum
Spernere vulgus.

ODE XVII.

AD MAECENATEM AEGROTUM.

Cur mé querélis éxanimás tuis?
Nec dis amicum est nec mihi, te prius
Obíre, Maécenás, meárum

Gránde decús columénque rérum.

5 Ah! te meae si partem animae rapit Maturior vis, quid moror altera, Nec carus aeque nec superstes Integer? Ille dies utramque Ducet ruinam. Non ego perfidum 10 Dixi sacramentum: ibimus, ibimus, Utcunque praecedes, supremum Carpere iter comites parati.

15

20

Me nec Chimaerae spiritus igneae
Nec, si resurgat, centimanus Gigas
Divellet unquam: sic potenti
Justitiae placitumque Parcis.

Seu Libra seu me Scorpius adspicit
Formidolosus, pars violentior
Natalis horae, seu tyrannus

Hesperiae Capricornus undae:
Utrumque nostrum incredibili modo
Consentit astrum. Te Jovis impio
Tutela Saturno refulgens

Eripuit volucrisque Fati

25 Tardavit alas, quum populus frequens Laetum theatris ter crepuit sonum:

Me truncus illapsus cerebro
Sustulerat, nisi Faunus ictum

Dextra levasset, Mercurialium

30 Custos virorum.

Reddere victimas

Aedemque votivam memento:
Nos humilem feriemus agnam.

ODE XVIII.

A DA VAROS.

Nón ebúr neque aúreúm

Meá renídet in domó lacúnar;
Non trabes Hymettiae

Premunt columnas ultima recisas

5 Africa; neque Attali

10

Ignotus heres regiam occupavi;
Nec Laconicas mihi

Trahunt honestae purpuras clientae.
At fides et ingent

Benigna vena est, pauperemque dives Me petit: nihil supra

Deos lacesso, pec potentem amicum Largiora flagito,

Satis beatus unicis Sabinis.

15 Truditur dies die,

20

Novaeque pergunt interire lunae.
Tu secanda marmora

Locas sub ipsum funus et, sepulcri
Immemor, struis domos,

Marisque Baiis obstrepentis urges
Summovere litora,

Parum locuples continente ripa.
Quid, quod usque proximos
Revellis agri termines et ultra

25 Limites clientium

8. olientes.

Salis avarus? Pellitur paternos