25 Contemptae dominus splendidior rei,
Quam si, quidquid arat impiger Apulus,
Occultare meis dicerer horreis,
Magnas inter opes inops.

30

Purae rivus aquae silvaque jugerum
Paucorum et segetis certa fides meae
Fulgentem imperio fertilis Africae
Fallit sorte beatior.

Quamquam nec Calabrae mella ferunt apes,
Nec Laestrygonia Bacchus in amphora
35 Languescit mihi, nec pinguia Gallicis
Crescunt vellera pascuis:

40

Importuna tamen pauperies abest,
Nec, si plura velim, tu dare deneges.
Contracto melius parva cupidine
Vectigalia porrigam,

Quam si Mygdoniis regnum Alyattei
Campis continuem. Multa petentibus
Desunt multa. Bene est, cui deus obtulit
Parca, quod satis est, manu.

ODE XVII.

AD AELIUM LAMIAM.

Aelí vetústo nóbilis áb Lamo,
Quando et priores hinc Lamias ferunt
Denóminátos ét nepótum

Pér memorés genus ómne fástos,

5 Auctore ab illo ducis originem,
Qui Formiarum moenia dicitur
Princeps et innantem Maricae
Litoribus tenuisse Lirim,

Late tyrannus: cras foliis nemus
10 Multis et alga litus inutili
Demissa tempestas ab Euro
Sternet, aquae nisi fallit augur

15

Annosa cornix. Dum potes, aridum
Compone lignum: cras Genium mero
Curabis et porco bimestri,
Cum famulis operum solutis.

ODE XVIII.

AD FA UNUM.

Faúne, Nýmpharúm fugiéntum amátor,
Per meos fines et aprica rura
Lenis incedas, abeasque parvis
Aéquus alúmnis;

5 Si tener pleno cadit haedus anno,
Larga nec desunt Veneris sodali
Vina craterae, vetus ara multo
Fumat odore.

Ludit herboso pecus omne campo,
10 Quum tibi Nonae redeunt Decembres;
Festus in pratis vacat otioso
Cum bove pagus;

Inter audaces lupus errat agnos, Spargit agrestes tibi silva frondes, 15 Gaudet invisam pepulisse fossor Ter pede terram.

5

ODE XXI.

A D AMPHORA M.

náta mécum cónsule Mánlio, Seu tu querelas sive geris jocos, Seu ríxam et insanós amóres,

Seú facilém, pia tésta, sómnum:
Quocunque lectum nomine Massicum
Servas, moveri digna bono die,

Descende, Corvino jubente
Promere languidiora vina.

XVIII, 5. cadet.

Non ille, quamquam Socraticis madet 10 Sermonibus, te negliget horridus; Narratur et prisci Catonis

15

20

5

10

15

Saepe mero caluisse virtus.

Tu lene tormentum ingenio admoves
Plerumque duro; tu sapientium
Curas et arcanum jocoso

Consilium retegis Lyaeo;

Tu spem reducis mentibus anxiis
Viresque et addis cornua pauperi,
Post te neque iratos trementi

Regum apices neque militum arma.
Te Liber et, si laeta aderit, Venus
Segnesque nodum solvere Gratiae
Vivaeque producent lucernae,
Dum rediens fugat astra Phoebus.

ODE XXIII.

AD PHI DY LEN.

Coeló supínas sí tulerís manus
Nascente Luna, rustica Phidyle,
Si thúre plácarís et hórna

Frúge Larés avidáque pórca:
Nec pestilentem sentiet Africum
Fecunda vitis, nec sterilem seges
Rubiginem aut dulces alumni
Pomifero grave tempus anno.
Nam quae nivali pascitur Algido
Devota quercus inter et ilices
Aut crescit Albanis in herbis

Victima, Pontificum secures
Cervice tinget: te nihil attinet
Tentare multa caede bidentium
Parvos coronantem marino
Rore deos fragilique myrto.

XXI, 10. negligit. Latein-Dichter. III.

XXIII, 12. securim.

20

5

ODE XXIV.

IN A VAR O S.

İntactís opuléntior

Thésaurís Arabum ét dívitis İndiae
Caementis licet occupes

Tyrrhenum omne tuis et mare Ponticum:

5 Si figit adamantinos

10

Summis verticibus dira Necessitas

Clavos, non animum metu,

Non mortis laqueis expedies caput.

Campestres melius Scythae,

Quorum plaustra vagas rite trahunt domos, Vivunt et rigidi Getae,

Immetata quibus jugera liberas

Fruges et Cererem ferunt,

Nec cultura placet longior annua,

15 Defunctumque laboribus

20

Aequali recreat sorte vicarius.
Illic matre carentibus

Privignis mulier temperat innocens,

Nec dotata regit virum

Conjux, nec nitido fidit adultero.

Dos est magna parentium

Virtus et metuens alterius viri

Certo foedere castitas,

Et peccare nefas aut pretium est mori.

25 O quisquis volet impias

Caedes et rabiem tollere civicam,
Si quaeret Pater urbium

Subscribi statuis: indomitam audeat
Refrenare licentiam,

XXIII, 19. mollibit.

24. pretium mori.

4. Apulicum, publicum, für Ponticum.

30

Clarus postgenitis, quatenus, heu nefas ! Virtutem incolumem odimus,

Sublatam ex oculis quaerimus invidi. Quid tristes querimoniae,

Si non supplicio culpa reciditur?

35 Quid leges sine moribus

40

Vanae proficiunt, si neque fervidis
Pars inclusa caloribus

Mundi, nec Boreae finitimum latus
Durataeque solo nives

Mercatorem abigunt, horrida callidi
Vincunt aequora navitae,

Magnum pauperies opprobrium jubet
Quidvis et facere et pati

Virtutisque viam deserit arduae ?

45 Vel nos in Capitolium,

50

Quo clamor vocat et turba faventium,
Vel nos in mare proximum

Gemmas et lapides aurum et inutile,
Summi materiem mali,

Mittamus, scelerum si bene poenitet.
Eradenda cupidinis

Pravi sunt elementa, et tenerae nimis

Mentes asperioribus

Formandae studiis.

Nescit equo rudis

55 Haerere ingenuus puer,

60

Venarique timet, ludere doctior,

Seu Graeco jubeas trocho,

Seu malis vetita legibus alea,
Quum perjura patris fides

Consortem socium fallat et hospites,
Indignoque pecuniam

Heredi properet. Scilicet improbae
Crescunt divitiae: tamen

60 hospitem.

Curtae nescio quid semper abest rei.