MENALCA'S. Parcite, oves, nimiùm procedere; non benè ripæ Creditur ipse aries etiam nunc vellera siccat. DAM OF TAS. Tityre, pascentes à flumine reîce capellas: MENALCAS. Cogite, oves, pueri : si lac præceperit æstus, DAMCETAS. Eheu! quàm pingui macer est mihi taurus in arvo! Idem amor exitium est pecori, pecorisque magistro. MENALCAS. His certè neque amor causa est; vix ossibus hærent: Nescio quis teneros oculus mihi fascinat agnos. DAMCETAS. Dic quibus in terris, et eris mihi magnus Apollo, MENALCAS. Dic quibus in terris inscripti nomina regum PALEMON. Non nostrum inter vos tantas componere lites. SICELIDES ECLOGA IV. POLLIO. ICELIDES Musæ, paulò majora canamus ; V. 2 Si canimus silvas, silvæ sint consule dignæ. Ultima Cumæi venit jam carminis ætas : Magnus ab integro seclorum nascitur ordo. Jam redit et Virgo, redeunt Saturnia regna; Jam nova progenies coelo demittitur alto. Tu modò nascenti puero, quo ferrea primùm Desinet, ac toto surget gens aurea mundo, Casta, fave, Lucina: tuus jam regnat Apollo. Teque adeò, decus hoc ævi, te consule, inibit, Pollio, et incipient magni procedere menses. Te duce, si qua manent sceleris vestigia nostri, Irrita perpetuâ solvent formidine terras. Ille Deûm vitam accipiet, Divisque videbit Permixtos heroas, et ipse videbitur illis ; Pacatumque reget patriis virtutibus orbem. At tibi prima, puer, nullo munuscula cultu, Errantes hederas passim cum baccare tellus, Mixtaque ridenti colocasia fundet acantho; Ipsæ lacte domum referent distenta capella Ubera; nec magnos metuent armenta leones: Ipsa tibi blandos fundent cunabula flores. Occidet; et serpens, et fallax herba veneni Occidet; Assyrium vulgò nascetur amomum. At simul heroum laudes et facta parentis Jam legere, et quæ sit poteris cognoscere virtus; Molli paulatim flavescet campus aristâ, Incultisque rubens pendebit sentibus uva, Et duræ quercus sudabunt roscida mella. Pauca tamen suberunt priscæ vestigia fraudis, Quæ tentare Thetim ratibus, quæ cingere muris Oppida, quæ jubeant telluri infindere sulcos. Alter erit tùm Tiphys, et altera quæ vehat Argo Delectos heroas: erunt etiam altera bella, Atque iterùm ad Trojam magnus mittetur Achilles. Ipse sed in pratis aries jam suave rubenti Aggredere ô magnos, aderit jam tempus, hoñores, Cara Deûm soboles, magnum Jovis incrementum! Aspice convexo nutantem pondere mundum, Terrasque, tractusque maris, cœlumque profundum; Aspice venturo lætentur ut omnia seclo. O mihi tàm longæ maneat pars ultima vitæ, Spiritus et, quantùm sat erit tua dicere facta! Non me carminibus vincet, nec Thracius Orpheus, : Orphei Calliopea; Lino formosus Apollo. Pan etiam Arcadiâ mecum si judice certet, Pan etiam Arcadiâ dicat se judice victum. Incipe, parve puer, risu cognoscere matrem : 2. ECLOGA V. MENALCAS, MOPS US. MENALCAS. CUR non, Mopse, boni quoniam convenimus ambo, Tu calamos inflare leves, ego dicere versus, Hic corylis mixtas inter considimus ulmos? MOPSUS. Tu major: tibi me est æquum parere, Menalca; Incipe, Mopse, prior: si quos aut Phyllidis ignes, Aut Alconis habes laudes, aut jurgia Codri. Incipe: pascentes servabit Tityrus hædos. MOPSUS. Imò hæc in viridi nuper quæ cortice fagi MENALCAS. Lenta salix quantùm pallenti cedit olivæ, MOPSUS. Sed tu desine plura, puer; successimus antro. Exstinctum Nymphæ crudeli funere Daphnim Frigida, Daphni, boves ad flumina; nulla neque amnem Spargite humum foliis, inducite fontibus umbras, Et tumulum facite, et tumulo superaddite carmen : « Daphnis ego in silvis hinc usque ad sidera notus, << Formosi pecoris custos, formosior ipse. » MENALCAS. Tale tuum carmen nobis, divine poëta, Quale sopor fessis in gramine, quale per æstum Nec calamis solùm æquiparas, sed voce, magistrum; |