January, of the representatives of the counties and boroughs who had served in the preceding one. The reason of this probably was, that the session was held to receive the report of the perambulations, the arrangements for which had been made in the last parliament.

It was in this parliament that the charters received their last confirmation, Feb. 14, 1301. An aid of a fifteenth was voted in consequence. Here also was drawn up the reply of the nation to the letter of Boniface VIII claiming the superiority over Scotland.

REX vicecomiti Cumbriae, salutem. Cum nuper pro communi utilitate populi nostri etc. etc. tibi praecipimus firmiter injungendo quod venire facias coram nobis ad parliamentum nostrum apud Lincolniam in octavis Sancti Hilarii proximo futuri duos milites de balliva tua, illos videlicet qui pro communitate comitatus praedicti ad parliamentum nostrum ultimo praeteritum per praeceptum nostrum venerunt, et etiam de qualibet civitate infra baillivam tuam eosdem cives, et de quolibet burgo eosdem burgenses qui ad praedictum parliamentum nostrum alias sic venerunt. Et si forte aliquis militum, civium, aut burgensium praedictorum, mortuus fuerit aut infirmus, per quod ad dictos diem et locum venire nequiverint, tunc loco illius mortui aut infirmi unum alium idoneum ad hoc eligi et ad dictum parliamentum nostrum venire facias: ita quod milites, cives, et burgenses praedicti, dictis diei et loco modis omnibus intersint cum plena potestate audiendi et faciendi ea quae ibidem in praemissis ordinari continget pro communi commodo dicti regni. Et eisdem militibus de communitate comitatus praedicti, civibus de civitatibus, et burgensibus de burgis praedictis, rationabiles expensas suas habere facias, in veniendo ad dictum parliamentum nostrum, ibidem morando, et etiam redeundo. Tibi insuper praecipimus sicut prius quod per totam ballivam tuam sine dilatione publice facias proclamari, quod omnes illi qui terras aut tenementa habent infra metas forestae nostrae in balliva tua, et qui perambulationem in aliquo calumniari voluerint, quod sint coram nobis in parliamento nostro praedicto, ostensuri in hac parte rationes suas et calumnias si quas habent. Et habeas ibi nomina praedictorum militum, civium et burgensium, et hoc breve. T. R. apud la Rose, XXVI. die Septembris. (Parliamentary Writs, i. 90.)

A.D. 1303. WRIT OF SUMMONS TO A 'COLLOQUIUM'

OF MERCHANTS.

In

The heavy expenses of the French and Scottish wars compelled the king to look about him for new sources of revenue. 1302 he had fallen back on the aid 'pur fille marier,' which had been voted in 1290, but never paid. He now attempted to get the consent of the merchants to raise the custom on wool, woolfells, and leather. The assembly called is anomalous, but would, if it had been submissive, have given him authority sufficient to enable him to approach the parliament with a plausible case. The opposition, however, was very strong, and the project dropped.

EDWARDUS Dei gratia etc., majori et vicecomitibus Londoniarum, salutem. Quia intelleximus quod diversi mercatores regni nostri, ut ipsi de prisis nostris quieti esse et diversis libertatibus per nos mercatoribus extraneis et alienigenis concessis uti valeant et gaudere, nobis de bonis et mercandisis suis solvere volunt quasdam novas praestationes et custumas quas dicti mercatores extranei et alienigenae nobis de bonis et mercandisis suis solvunt infra regnum et potestatem nostram ; nos volentes super praemissis cum mercatoribus dicti regni nostri habere colloquium et tractatum; vobis praecipimus quod de civitate nostra praedicta duos vel tres cives venire faciatis ad scaccarium nostrum Eboraci, ita quod sint ibidem in crastino Sancti Johannis Baptistae proximo futuro, cum plena potestate pro communitate civitatis nostrae praedictae, ad faciendum et recipiendum quod tunc de nostro et eorum ac mercatorum dicti regni nostri consilio et assensu ordinabitur in praemissis; et habeatis ibi tunc hoc breve. T. me ipso apud Novum castrum super Tynam, VIII. die Maii, anno regni nostri XXXoIo.

Forty-two towns sent representatives:

Qui omnes venerunt XXV. die Junii coram consilio domini regis apud Eboracum per summonitionem brevis supradicti, et dixerunt unanimi consensu et voluntate, tam pro se ipsis quam pro communitatibus civitatum et burgorum supradictorum, quod ad incrementum maltolliae nec ad custumas in praedicto brevi contentas, per alienigenas et extraneos mercatores domino regi concessas, nullo modo consentient nisi ad custumas antiquitus debitas et consuetas.-(Parliamentary Writs, i. 134, 135)

A.D. 1304. WRIT FOR THE COLLECTION OF TALLIAGE.

This is another monument of Edward's financial difficulties and ingenuity. The right of talliaging demesne was not formally taken from the king by the act of October 10, 1297, although it was contrary to the interpretation of that act in the ‘De Tallagio non Concedendo.' This exaction, however, in conjunction with the attempt to raise the custom on wool in 1303, and the absolution obtained in 1306 from Clement V from the observation of the Confirmation of Charters, are made a ground of accusation of bad faith against Edward. The second of these counts is of no importance. The exaction of the talliage was the act of a man of very precise and legal mind, in great financial difficulty, avoiding a breach of the letter of the law: supposing a simple talliage not to be contrary to his obligations. The Bull of Clement V rehearses no more than is true of the compulsion by which the Confirmation of Charters was wrested from the young Edward: but the real answer to the charge inferred from it is that Edward did not act upon the absolution.

REX dilectis et fidelibus suis, Rogero de Hegham, Waltero de Gloucestria, et Johanni de Sandale, salutem. Sciatis quod constituimus vos vel duos vestrum ad assidendum tallagium nostrum in civitatibus, burgis et dominicis nostris infra comitatus Kanciae, Middlesexiae, Londoniae, Surreiae et Sussexiae, separatim per capita vel in communi, prout ad commodum nostrum magis videritis expedire : et ideo vobis mandamus quod sine dilatione accedatis ad civitates, burgos et dominica praedicta, ad dictum tallagium secundum facultatem tenentium eorundem civitatum, burgorum et dominicorum, assidendum in forma praedicta ; ita quod tallagium illud ad citius quod poteritis assideatur; et quod divitibus non deferatur nec pauperes nimis in hac parte graventur. Et extractus totius tallagii praedicti liberetis sub sigillis vestris certis personis per vos eligendis ad tallagium illud sine dilatione levandum et nobis ad scaccarium nostrum inde respondendum. Et talem circa praemissa expedienda diligentiam apponatis quod vos inde merito commendare debeamus, nullatenus omittentes quin sitis ad scaccarium praedictum quam cito commode poteritis, ad certificandum thesaurario et baronibus nostros de eodem scaccario de eo quod feceritis in prae

missis. Mandavimus enim vicecomitibus nostris comitatuum praedictorum, quod, cum a vobis vel duobus vestrum fuerint praemuniti, venire faciant coram vobis vel duobus vestrum omnes illos de civitatibus, burgis et dominicis, quos ad dictum tallagium assidendum videritis necessarios, et vobis ad hoc sint auxiliantes et intendentes, prout eis injungetis ex parte nostra. In cujus, etc. Teste Rege apud Dunfermelyn, VIo die Februarii, anno etc. XXXII.-(Rolls of Parliament, i. 266.)

MODUS TENENDI PARLIAMENTI.

The following short treatise may be regarded as a description of the constitution of parliament in the middle of the 14th century, and as a fitting appendix to the series of documents given in this volume. Its authenticity has been bitterly assailed, and it is of course absurd to regard it as a relic of the times of the Conqueror. But it is not therefore a modern forgery. It is found in manuscripts of the 14th century, and is shown by contemporary writs and records to be a fairly credible account of the state of parliament under Edward II- -a state for which the writer was anxious to find a warrant in immemorial antiquity. The following recension is taken from the edition published in 1846 by the present Deputy Keeper of the Records, Sir Thomas Duffus Hardy, and with his permission.

HIC describitur modus, quomodo parliamentum regis Angliae et Anglicorum suorum tenebatur tempore regis Edwardi filii regis Etheldredi; qui quidem modus recitatus fuit per discretiores regni coram Willelmo duce Normanniae et Conquestore et rege Angliae, ipso Conquestore hoc praecipiente, et per ipsum approbatus, et suis temporibus ac etiam temporibus successorum suorum regum Angliae usitatus.

Summonitio Parliamenti.

Summonitio parliamenti praecedere debet primum diem parliamenti per quadraginta dies.

Ad parliamentum summoneri et venire debent, ratione tenurae suae, omnes et singuli archiepiscopi, episcopi, abbates, priores, et alii majores cleri, qui tenent per comitatum vel baroniam, ratione

hujusmodi tenurae, et nulli minores nisi eorum praesentia et eventus aliunde quam pro tenuris suis requiratur, ut si sint de consilio regis, vel eorum praesentia necessaria vel utilis reputetur ad parliamentum; et illis tenetur rex ministrare sumptus et expensas suas de veniendo et morando ad parliamentum ; nec debent hujusmodi clerici minores summoneri ad parliamentum, sed rex solebat talibus pariter mittere brevia sua rogando quod ad parliamentum suum interessent.

Item, rex solebat facere summonitiones suas archiepiscopis, episcopis, et aliis exemptis personis, ut abbatibus, prioribus, decanis, et aliis ecclesiasticis personis, qui habent jurisdictiones per hujusmodi exemptiones et privilegia separatim, quod ipsi pro quolibet decanatu et archidiaconatu Angliae per ipsos decanatus et archidiaconatus eligi facerent duos peritos et idoneos procuratores de proprio archidiaconatu ad veniendum et interessendum ad parliamentum, ad illud subeundum, allegandum et faciendum idem quod facerent omnes et singulae personae ipsorum decanatuum et archidiaconatuum, si ibidem personaliter interessent.

Et quod hujusmodi procuratores veniant cum warantis suis duplicatis, sigillis superiorum suorum signatis, quod ipsi ad hujusmodi procurationem clerici missi sunt, quarum litterarum una liberabitur clericis de parliamento ad, irrotulandum et alia residebit penes ipsos procuratores; et sic sub istis duobus generibus summoneri debet totus clerus ad parliamentum.

De Laicis,

Item, summoneri et venire debent omnes et singuli comites et barones, et eorum pares, scilicet illi qui habent terras et redditus ad valentiam comitatus vel baroniae integrae, videlicet viginti feoda unius militis, quolibet feodo computato ad viginti libratas, quae faciunt quadringentas libratas in toto, vel ad valentiam unius baroniae integrae, scilicet tresdecim feoda et tertiam partem unius feodi militis, quolibet feodo computato ad viginti libratas, quae faciunt in toto quadringentas marcas; et nulli minores laici summoneri neć venire debent ad parliamentum, ratione tenurae suae, nisi eorum praesentia aliis de causis fuerit utilis vel necessaria ad parliamentum, et tunc de illis fieri debet sicut dictum est de minoribus clericis, qui ratione tenurae suae ad parliamentum venire minime tenentur.

De Baronibus Portuum.

Item, rex tenetur mittere brevia sua custodi Quinque Portuum quod ipse eligi faciat de quolibet portu per ipsum portum duos