INDEX. 1. CARMINUM LYRICORUM. Donarem pateras grataque commodus, | Donec gratus eram tibi, Od. iii. 9 Est mihi nonum superantis annum, Et thure et fidibus juvat, Od. i. 36 Extremum Tanain si biberes, Lyce, Od. Faune Nympharum fugientum amator, Festo quid potius die, Od. iii. 28 Horrida tempestas caelum contraxit Ibis Liburnis inter alta navium, Epod. 1 Ille et nefasto te posuit die, Od. Impios parrae recinentis omen, Od. iii. Inclusam Danaen turris aenea, Od. iii. Intatis opulentior, Od. iii. 24 Jam veris comites, quae mare temper- Nunc est bibendum, nunc pede libero, O crudelis adhuc et Veneris muneribus O diva, gratum quae regis Antium, Od. Parcus deorum cultor et infrequens, Parentis olim si quis impia manu, Pastor cum traheret per freta navibus, Persicos odi, puer, apparatus, Od. i. 38 Phoebe silvarumque potens Diana, Phoebus volentem proelia me loqui, Pindarum quisquis studet aemulari, Poscimur. Si quid vacui sub umbra, Quae cura patrum quaeve Quiritium, Qualem ministrum fulminis alitem, Quando repostum Caecubum ad festas Quantum distet ab inacho, Od. iii. 19 Quid bellicosus Cantaber et Scythes, Quid dedicatum poscit Apollinem, Od Quid fles, Asterie, quem tibi candidi, Quid immerentes hospites vexas canis, Quid tibi vis, mulier nigris dignissima Ambubaiarum collegia, pharmacopo- | Olim truncus eram ficulnus, inutile lae, Lib. i. 2 Egressum magna me excepit Aricia Enpolis atque Cratinus Aristophanes- Hoc erat in votis: modus agri non ita Hoc quoque, Tiresia, praeter narrata Ibam forte via Sacra, sicut meus est Jamdudum ausculto et cupiens tibi Non quia, Maecenas, Lydorum quid- lignum, Lib. i. 8 Omnibus hoc vitium est cantoribus, Proscripti Regis Rupili pus atque Quae virtus et quanta, boni, sit vivere Qui fit, Maecenas, ut nemo, quam sibi Sic raro scribis, ut toto non quater Sunt, quibus in satira videor nimis Unde et quo Catius? Non est mihi III. EPISTOLARUM. Albi, nostrorum sermonum candide | Juli Flore, quibus terrarum militet Celso gaudere et bene rem gerere Al- Cum tot sustineas et tanta negotia Flore, bono claroque fidelis amice Fructibus Agrippae Siculis, quos col- Humano capiti cervicem pictor equin- oris, Lib. i. 3 Ne perconteris, fundus meus, optime Nil admirari prope res est una, Numici, Prima dicte mihi, summa dicende Ca- Prisco si credis, Maecenas docte, Cra- Quae sit hiems Veliae, quod caelum, ODE I-Monocolos: Metre-The Lesser Asclepiadean, composed throughout of Lesser Asclepiadean verses; thus This Ode was probably intended as a dedication to Mæcenas of the first three books of the Carmina, or Odes, which were published, according to some, as early as 24, and, according to others, as late as 18 B.C. SUBJECT.-The pursuits and inclinations of men, whatever be their nation, rank, or character, are various; the author's passion is for lyric poetry 1. Maecenas-Caius Cilnius Mæcenas, a Roman knight and confidential minister of Augustus, is chiefly celebrated as the patron of literature and learned men, particularly of Virgil, Horace, and Propertius. Atavisregibus"from regal ancestors," lit., "from ancestors being kings." The Cilnian gens was very powerful at Arretium, in the N.E. of Etruria, (Livy, x. 3). Some of them seem to have been Lucumones, or chiefs (Sat. i. 6, 1-4), and hence they are here, and in Ode lii. 29, 1, courteously styled kings. Atavus (ad and avus, Gr., iriranos), is properly the fifth ancestor; the genealogical order being pater, avus, proavus, abavus, atavus, and tritavus, and corresponding to adnepos in the descending scale. See Ramsay's Antiq., p. 266. not subject to elision. Praesidium-"source 2. O et-Monosyllabic interjections are of protection; protector." Dulce decus"delightful (or charming) source of honour." Dulce expresses the author's gratification in having such a distinguished patron. There is a propriety in the use of praesidium and decus, as abstract nouns with possessive adjectives are more expressive than the concrete. |