INDEX. 1. CARMINUM LYRICORUM. Aeli vetusto nobilis ab Lamo, Od. iii. 17 Aequam memento rebus in arduis, Od. Albi, ne doleas plus nimio memor, Od. Altera jam teritur bellis cevilibis aetas, Angustam amice pauperiem pati, Od. At, O deorum quidquid in caelo, regit, Audivere, Lyce, di mea vota, di, Od. Bacchum in remotis carmina rupibus, Beatus ille, qui procul negotiis, Epod. 2 23 Diffugere nives, redeunt jam gramina Dive, quem proles Niobea magnae, Od. Divis orte bonis, optime Romulae, Od. Donarem pateras grataque commodus, Donec gratus eram tibi, Od. iii. 9 Est mihi nonum superantis annum, Et thure et fidibus juvat, Od. i. 36 Extremum Tanain si biberes, Lyce, Od. Faune Nympharum fugientum amator, Festo quid potius die, Od. iii. 28 Horrida tempestas caelum contraxit Ibis Liburnis inter alta navium, Epod. 1 Ille et nefasto te posuit die, Od. Impios parrae recinentis omen, Od. iii. Inclusam Danaen turris aenea, Od. iii. Intatis opulentior, Od. iii. 24 Jam satis terris nivis atque dirae, Od. Jam veris comites, quae mare temper- Mercuri, nam te docilis magistro, Od. Miserarum est neque amori dare ludum Mollis inertia cur tantam diffuderit Montium custos nemorumque, Virgo, Motum ex Metello consule civicum, Musis amicus tristitiam et metus, Od. Natis in usum laetitiae scyphis, Od. i. Ne forte credas interitura, quae, Od. Ne sit ancillae tibi amor pudori, Od. Nondum subacta ferre jugum valet, Od. ii. 5 Non ebur neque aureum, Od. ii. 18 Non usitata nec tenui ferar, Od. ii. 20 iii. 20 Nox erat et caelo fulgebat Luna sereno, Nullam, Vare, sacra vite prius severis Nullus argento color est avaris, Od. Nunc est bibendum, nunc pede libero, O crudelis adhuc et Veneris muneribus O diva, gratum quae regis Antium, Od. Qualem ministrum fulminis alitem, Quando repostum Caecubum ad festas Quantum distet ab inacho, Od. iii. 19 Quid bellicosus Cantaber et Scythes, Quid dedicatum poscit Apollinem, Od. Quid fles, Asterie, quem tibi candidi, Quid immerentes hospites vexas canis, Quid tibi vis, mulier nigris dignissima Quis desiderio sit pudor aut modus,, Te maris et terrae numeroque carentis Od. i. 24 Quis multa gracilis te puer in rosa, Od, i. 5 Quo me, Bacche, rapis tui, Od. iii. 25 Quo, quo scelesti ruitis? aut cur dexteris, Epod. 7 Rectius vives, Licini, neque altum, Od. ii. 10 Rogare longo putidam te seculo, Epod. 8 Scriberis Vario fortis et hostium, Od. i. 6 Septimi, Gades aditure mecum et, Od. ii. 6 Sic te diva potens Cypri, Od. i. 3 Solvitur acris hiems grata vice veris et Favoni, Od. i. 4 arenae, Od. i. 28 Tu ne quaesieris, scire nefas, quem mihi, quem tibi, Od. i. 11 Tyrrhena regum progenies, tibi, Od. iii. 29 Ulla si juris tibi pejerati, Od. ii. 8 Vides, ut alta stet nive candidum, Od. i. 9 Vile potabis modicis Sabinum, Od. i. 20 Vitas hinnuleo me similis, Chloe, Od.i. 23 Vixi puellis nuper idoneus, Od. iii. 26 II. SATIRARUM. Ambubaiarum collegia, pharmacopo- | Olim truncus eram ficulnus, inutile lae, Lib. i. 2 Egressum magna me excepit Aricia Roma, Lib. I. 5 Enpolis atque Cratinus Aristophanesque poetae, Lib. i. 4 Hoc erat in votis: modus agri non ita magnus, Lib. ii. 6 Hoc quoque, Tiresia, praeter narrata petenti, Lib. ii. 5 Ibam forte via Sacra, sicut meus est mos, Lib. i. 9 Jamdudum ausculto et cupiens tibi dicere servus, Lib. ii. 7 Nempe incomposito dixi pede currere versus, Lib. i. 10 Non quia, Maecenas, Lydorum quidquid Etruscos, Lib. i. 6. lignum, Lib. i. 8 Omnibus hoc vitium est cantoribus, inter amicos, Lib. i. 3 Proscripti Regis Rupili pus atque venenum, Lib. i. 7 Quae virtus et quanta, boni, sit vivere parvo, Lib. ii. 2 Qui fit, Maecenas, ut nemo, quam sibi sortem, Lib. i. Í Sic raro scribis, ut toto non quater anno, Lib. ii. 3 Sunt, quibus in satira videor nimis acer et ultra, Lib. ii. 1 Unde et quo Catius? Non est mihi tempus aventi, Lib. ii. 4. Ut Nasidieni juvit te coena beati, Lib. ii. 8 III. EPISTOLARUM. Albi, nostrorum sermonum candide judex, Lib. 1. 4 Celso gaudere et bene rem gerere Albinovano, Lib. i. 8 Cum tot sustineas et tanta negotia solus, Lib. ii. 1 Flore, bono claroque fidelis amice Neroni, Lib. ii. 2 Fructibus Agrippae Siculis, quos colligis, Icci, Lib. i. 12 Humano capiti cervicem pictor equinam, Ars Poet. Juli Flore, quibus terrarum militet oris, Lib. i. 3 Ne perconteris, fundus meus, optime Quincti, Lib. i. 16 Nil admirari prope res est una, Numici, Lib. i. 6 Prima dicte mihi, summa dicende Camena, Lib. i. 1' Prisco si credis, Maecenas docte, Cratino, Lib. i. 19 Quae sit hiems Veliae, quod caelum, Vala, Salerni, Lib. i. 15 Quamvis, Scaeva, satis per te tibi con- Quinque dies tibi pollicitus me rure metues, liberrime Septimius, Claudi, nimirum intelligit Trojani belli scriptorem, maxime Lolli, Urbis amatorem Fuscum salvere jube- Ut proficiscentem docui te saepe Vertumnum Janumque, liber, spec- ODE I-Monocolos: Metre-The Lesser Asclepiadean, composed throughout of Lesser Asclepiadean verses; thus This Ode was probably intended as a dedication to Mæcenas of the first three books of the Carmina, or Odes, which were published, according to some, as early as 24, and, according to others, as late as 18 B.C. SUBJECT.-The pursuits and inclinations of men, whatever be their nation, rank, or character, are various; the author's passion is for lyric poetry 1. Maecenas-Caius Cilnius Mæcenas, a Roman knight and confidential minister of Augustus, is chiefly celebrated as the patron of literature and learned men, particularly of Virgil, Horace, and Propertius. Atavisregibus "from regal ancestors," lit., "from ancestors being kings." The Cilnian gens was very powerful at Arretium, in the N.E. of Etruria, (Livy, x. 3). Some of them seem to have been Lucumones, or chiefs (Sat. i. 6, 1-4), and hence they are here, and in Ode lii. 29, 1, courteously styled kings. Atavus (ad and avus, Gr., iriraTTos), is properly the fifth ancestor; the genealogical order being pater, avus, proavus, abavus, atavus, and tritavus, and corresponding to adnepos in the descending scale. See Ramsay's Antiq., p. 266. 2. O et Monosyllabic interjections are not subject to elision. Praesidium-"source of protection; protector." Dulce decus"delightful (or charming) source of honour." Dulce expresses the author's gratification in having such a distinguished patron. There is a propriety in the use of praesidium and decus, as abstract nouns with possessive adjectives are more expressive than the concrete. |