CARM. XV.-IN SUI SECULI LUXURIAM.
Jam pauca aratro jugera regiae
Moles relinquent, undique latius
Extenta visentur Lucrino

Stagna lacu, platanusque caelebs

Evincet ulmos; tum violaria et
Myrtus et omnis copia narium
Spargent olivetis odorem
Fertilibus domino priori;

Tum spissa ramis laurea fervidos
Excludet ictus. Non ita Romuli
Praescriptum et intonsi Catonis
Auspiciis veterumque norma.

Privatus illis census erat brevis,

Commune magnum: nulla decempedis
Metata privatis opacam

Porticus excipiebat Arcton,

Nec fortuitum spernere cespitem
Leges sinebant, oppida publico
Sumptu jubentes et deorum
Templa nova decorare saxo.

5

10

15

20

CARM. XVI.-AD POMPEIUM GROSPHUM.

Otium divos rogat in patenti

Prensus Aegaeo, simul atra nubes

Condidit lunam neque certa fulgent

Otium bello furiosa Thrace,

Otium Medi pharetra decori,

Grosphe, non gemmis neque purpura ve

nale neque auro.

Non enim gazae neque consularis

Summovet lictor miseros tumultus

Mentis et curas laqueata circum

5

10

15

20

Vivitur parvo bene, cui paternum
Splendet in mensa tenui salinum,
Nec leves somnos timor aut cupido
Sordidus aufert.

Quid brevi fortes jaculamur aevo
Multa? Quid terras alio calentes
Sole mutamus? Patriae quis exsul
Se quoque fugit ?

Scandit aeratas vitiosa naves

Cura nec turmas equitum relinquit,

Ocior cervis et agente nimbos

Ocior Euro.

Laetus in praesens animus, quod ultra est,
Oderit curare et amara lento
Temperet risu: nihil est ab omni
Parte beatum.

Abstulit clarum cita mors Achillem,
Longa Tithonum minuit senectus,
Et mihi forsan, tibi quod negarit,
Porriget bora.

CARM. XVII.-AD MAECENATEM.

Cur me querelis exanimas tuis?
Nec dis amicum est nec mihi te prius
Obire, Maecenas, mearum

Ah te meae si partem animae rapit
Maturior vis, quid moror altera,
Nec carus aeque nec superstes
Integer? Ille dies utramque

Ducet ruinam.

Non ego perfidum

Dixi sacramentum : ibimus, ibimus,
Utcunque praecedes, supremum
Carpere iter comites parati.

Me nec Chimaerae spiritus igneae,
Nec, si resurgat, centimanus Gyas
Divellet unquam : sic potenti
Justitiae placitumque Parcis.
Seu Libra seu me Scorpios adspicit
Formidolosus, pars violentior
Natalis horae, seu tyrannus
Hesperiae Capricornus undae,
Utrumque nostrum incredibili modo
Consentit astrum. Te Jovis impio
Tutela Saturno refulgens
Eripuit volucrisque Fati

Tardavit alas, cum populus frequens
Laetum theatris ter crepuit sonum:
Me truncus illapsus cerebro
Sustulerat, nisi Faunus ictum
Dextra levasset, Mercurialium
Custos virorum. Reddere victimas
Aedemque votivam memento:

Nos humilem feriemus agnam.

CARM. XVIII.—AD AVARUM.

Non ebur neque aureum

Mea renidet in domo lacunar,

Non trabes Hymettiae

Largiora flagito,

Satis beatus unicis Sabinis. Truditur dies die,

Novaeque pergunt interire lunae.

Tu secanda marmora

Locas sub ipsum funus et sepulcri Immemor struis domos

Marisque Baiis obstrepentis urges

Summovere litora,

Parum locuples continente ripa. Quid, quod usque proximos

Revellis agri terminos et ultra Limites clientium

5

10

15

20

25

Salis avarus? Pellitur paternos

In sinu ferens deos

Et uxor et vir sordidosque natos.