Vitabit Libitinam: usque ego postera 10 15 Q. HORATII FLACCI CARMINU M. LIBER QUARTUS. CARMEN I. INTERMISSA, Venus, diu Rursus bella moves? Parce, precor, precor. Non sum qualis eram bonæ Sub regno Cinaræ. Desine, dulcium Mater sæva Cupidinum, Circa lustra decem flectere mollibus Jam durum imperiis: abi, Quo blandæ juvenum te revocant preces. Tempestivius in domum Paulli purpureis ales oloribus Comissabere Maximi, Si torrere jecur quæris idoneum : Namque et nobilis et decens Et pro sollicitis non tacitus reis Et centum puer artium Late signa feret militiæ tuæ. Et, quandoque potentior Largi muneribus riserit æmuli, Albanos prope te lacus Ponet marmoream sub trabe citrea. Illic plurima naribus Duces thura, lyræque et Berecyntia Delectabere tibiæ Mixtis carminibus non sine fistula; Illic bis pueri die Numen cum teneris virginibus tuum Laudantes pede candido In morem Salium ter quatient humum. Me nec femina nec puer Jam nec spes animi credula mutui, Nec certare juvat mero, Nec vincire novis tempora floribus. Sed cur heu, Ligurine, cur Manat rara meas lacrima per genas? Cur facunda parum decoro Inter verba cadit lingua silentio ? Nocturnis ego somniis Jam captum teneo, jam volucrem sequor Te per gramina Martii Campi, te per aquas, dure, volubiles. CARMEN II. Pindarum quisquis studet æmulari, Nititur pennis vitreo daturus Nomina ponto. Monte decurrens velut amnis, imbres Quem super notas aluere ripas, Fervet immensusque ruit profundo Pindarus ore, Laurea donandus Apollinari, Seu deos regesve canit, deorum 22, 23 lyraque et Berecyntia D. tibia 15 Morte Centauri, cecidit tremendæ Sive quos Elea domum reducit Flebili sponsæ juvenemve raptum Multa Dircæum levat aura cycnum, Grata carpentis thyma per laborem Concines majore poëta plectro Quo nihil majus meliusve terris Nec dabunt, quamvis redeant in aurum Concines lætosque dies et Urbis Tum meæ, si quid ioquar audiendum, Cæsare felix. Teque, dum procedit, "Io Triumphe," 45 loquor 49 Tuque, dum procedis. Civitas omnis dabimusque divis Te decem tauri totidemque vaccæ, Fronte curvatos imitatus ignes CARMEN III. Quem tu, Melpomene, semel Nascentem placido lumine videris, Illum non labor Isthmius Clarabit pugilem, non equus impiger Curru ducet Achaico Victorem, neque res bellica Deliis Ornatum foliis ducem, Quod regum tumidas contuderit minas, Ostendet Čapitolio : Sed quæ Tibur aquæ fertile præfluunt Et spissæ nemorum comæ Fingent Æolio carmine nobilem. Romæ principis urbium Dignatur soboles inter amabiles Vatum ponere me choros, Et jam dente minus mordeor invido. O testudinis aureae Dulcem quae strepitum, Pieri, temperas, O mutis quoque piscibus Donatura cycni, si libeat, sonum, Totum inuneris hoc tui est, Quod monstror digito prætereuntium 55 60 5 10 15 20 |