Quae simul centum tetigit potentem
Oppidis Creten, pater, ô relictum
Filiae nomen, pietasque, dixit,
Victa furore!

Unde? quò veni? Levis una mors est Virginum culpae. Vigilansne ploro Turpe commissum? an vitiis carentem Ludit imago

Vana, quae portâ fugiens eburnâ
Somnium ducit? Meliùsne fluctus
Ire per longos fuit, an recentes
Carpere flores?

Si quis infamem mihi nunc juvencum Dedat iratae lacerare ferro et Frangere enitar modò multùm amati Cornua monstri.

Impudens liqui patrios Penates:
Impudens Orcum moror! O Deorum
Si quis haec audis, utinam inter errem
Nuda leones!

Antequam turpis macies decentes
Occupet malas, teneraeque succus
Defluat praedae, speciosa quaero
Pascere tigres.

Vilis Europe, pater urget absens :
Quid mori cessas? Potes hâc ab orno

Pendulum zonâ bene te sequutâ
Laedere collum.

Sive te rupes et acuta leto
Saxa delectant, age, te procellae
Crede veloci: nisi herile mavis
Carpere pensum,

Regius sanguis, dominaeque tradi
Barbarae pellex. Aderat querenti
Perfidùm ridens Venus, et remisso
Filius arcu.

Mox, ubi lusit satis, Abstineto, Dixit, irarum calidaeque rixae, Quum tibi invisus laceranda reddet. Cornua taurus.

Uxor invicti Jovis esse nescis: Mitte singultus: bene ferre magnam Disce fortunam: tua sectus orbis Nomina ducet.

ODE XXVIII.

ᎪᎠ LYDEN.

Festo quid potiùs die

Neptuni faciam? Prome reconditum, Lyde strenua, Caecubum;

Munitaeque adhibe vim sapientiae.

Inclinare meridiem

Sentis; ac, veluti stet volucris dies,
Parcis deripere horreo
Cessantem Bibuli consulis amphoram.
Nos cantabimus invicem

Neptunum, et virides Nereidum comas:
Tu curvâ recines lyrâ

Latonam, et celeris spicula Cynthiae:
Summo carmine, quae Cnidon

Fulgentesque tenet Cycladas, et Paphon

Junctis visit oloribus: Dicetur meritâ Nox quoque naeniâ.

Tyrrhena regum progenies, tibi

Non ante verso lene merum cado
Cum flore, Maecenas, rosarum et
Pressa tuis balanus capillis

Jamdudum apud me est. Eripe te morae:
Ne semper udum Tibur et Aesulae
Declive contempleris arvum, et
Telegoni juga parricidae.

Fastidiosam desere copiam, et
Molem propinquam nubibus arduis:

Omitte mirari beatae

Fumum et opes strepitumque Romae.

Plerumque gratae divitibus vices;
Mundaeque parvo sub lare pauperum
Coenae, sine aulaeis et ostro,
Sollicitam explicuere frontem.

Jam clarus occultum Andromedes pater
Ostendit ignem : jam Procion furit,
Et stella vesani Leonis,

Sole dies referente siccos.

Jam pastor umbras cum grege languido Rivumque fessus quaerit, et horridi Dumeta Silvani; caretque

Ripa vagis taciturna ventis.

Tu civitatem quis deceat status
Curas, et Urbi sollicitus times
Quid Seres et regnata Cyro
Bactra parent, Tanaisque discors.

Prudens futuri temporis exitum
Caliginosâ nocte premit Deus;
Ridetque, si mortalis ultra

Fas trepidat. Quod adest, memento

Componere aequus: cetera fluminis
Ritu feruntur, nunc medio alveo
Cum pace delabentis Etruscum
In mare, nunc lapides adesos

Stirpesque raptas et pecus et domos
Volventis unà, non sine montium

Clamore vicinaeque silvae,

Quum fera diluvies quietos.

Irritat amnes. Ille potens sui
Laetusque deget, cui licet in diem
Dixisse, Vixi: cras vel atrâ
Nube polum Pater occupato,

Vel sole puro: non tamen irritum
Quodcumque retro est efficiet; neque
Diffinget infectumque reddet

Quod fugiens semel hora vexit.

Fortuna, saevo laeta negotio, et
Ludum insolentem ludere pertinax,
Transmutat incertos honores,

Nunc mihi, nunc alii benigna.

Laudo manentem: si celeres quatit
Pennas, resigno quae dedit, et meâ
Virtute me involvo, probamque
Pauperiem sine dote quaero.

Non est meum, si mugiat Africis
Malus procellis, ad miseras preces
Decurrere, et votis pacisci

Ne Cypriae Tyriaeque merces

Addant avaro divitias mari.
Tum me, biremis praesidio scaphae,
Tutum per Aegeos tumultus
Aura feret geminusque Pollux.