Insani sapiens nomen ferat, aequus iniqui, Ultrà quam satis est virtutem si petat ipsam. I nunc, argentum, et marmor vetus, aeraque, et artes Suspice; cum gemmis Tyrios mirare colo res: Gaude quòd spectant oculi te mille loquen tem: Gnavus mane forum et vespertinus pete tectum : Ne plus frumenti dotalibus emetat agris Mutus; et, indignum, quòd sit pejoribus ortus, Hic tibi sit potiùs quàm tu mirabilis illi. Quidquid sub terrâ est, in apricum proferet Si latus aut renes morbo tentantur acuto, Quaere fugam morbi. Vis rectè vivere? quis non? Si virtus hoc una potest dare, fortis omis sis Hoc age deliciis. Virtutem verba putes, ut Lucum ligna? cave ne portus occupet alter, Ne Cibyratica, ne Bithyna negotia perdas. Mille talenta rotundentur, totidem altera; porrò et Tertia succedant, et quae pars quadret acer vum. Scilicet uxorem cum dote, fidemque, et amicos, Et genus, et formam, regina pecunia do nat: Ac bene nummatum decorat Suadela Venus que. Mancipiis locuples eget aeris Cappadocum rex: Ne fueris hic tu. Chlamydes Lucullus, ut aiunt, ᏚᎥ posset centum scenae praebere rogatus, Qui possum tot? ait: tamen et quaeram, et quot habebo Mittam.Post paulò scribit sibi millia quinque Esse domi chlamydum; partem, vel tolle ret omnes. Exilis domus est, ubi non et multa super sunt, Et dominum fallunt, et prosunt furibus. Ergo, Si res sola potest facere et servare beatum, Hoc primus repetas opus, hoc postremus omittas. Si fortunatum species et gratia praestat, Mercemur servum qui dictet nomina, lae vum Qui fodicet latus, et cogat trans pondera dextram Porrigere: Hic multùm in Fabiâ valet, ille Velinâ: Cuilibet hic fasces dabit; eripietque curule, Cui volet, importunus, ebur: frater, pater, adde; Ut cuique est aetas, ita quemque facetus adopta. Si, bene qui coenat, bene vivit; lucet, Unus ut e multis, populo spectante, referret Emptum mulus aprum. Crudi tumidique la vemur, Quid deceat, quid non, obliti, Caerite cerâ Digni, remigium vitiosum Ithacensis Ulixei, Cui potior patriâ fuit interdicta voluptas. Si, Mimnermus uti censet, sine amore jocisque Nil est jucundum; vivas in amore jocisque. Vive, vale: si quid novisti rectius istis, Candidus imperti; si non, his utere mecum. Sextilem totum mendax desideror. Atqui, Si me vivere vis, rectèque videre valentem, Quam mihi das aegro, dabis aegrotare timenti, Maecenas, veniam; dum ficus prima calor que Designatorem decorat lictoribus atris; Dum pueris omnis pater et matercula pallet; Officiosaque sedulitas et opella forensis Adducit febres et testamenta resignat. Quòd si bruma nives Albanis illinet agris, Ad mare descendet vates tuus, et sibi par cet, Contractusque leget; te, dulcis amice, re Non invisa feres pueris munuscula parvis. Tam teneor dono, quàm si dimittar onu stus. Ut libet: haec porcis hodie comedenda reJinquis. Prodigus et stultus donat quae spernit et odit. Haec seges ingratos tulit, et feret omnibus annis. Vir bonus et sapiens dignis ait esse para tus; Nec tamen ignorat quid distent aera lupi nis. Dignum praestabo me etiam pro laude me rentis. Quòd si me noles usquam discedere, reddes Forte latus, nigros angustâ fronte capillos; Reddes dulcè loqui; reddes ridere decorùm, et Inter vina fugam Cinarae moerere protervae. Forte per angustam tenuis nitedula rimam Repserat in cumeram frumenti; pastaque rursus Ire foras pleno tendebat corpore frustrà. Cui mustela procul, Si vis, ait, effugere isthinc, Macra cavum repetes arctum, quem macra subîsti. Hac ego si compellor imagine, cuncta re signo: Nec somnum plebis laudo, satur altilium; nec |