At si divitiae prudentem▾

Si cupidum timidumque

hilarisque ne

ru ordet parcus avaro. Viveret in terris te si a prodigus, an neSi proprium est queue sumptum

plura parare labores; Quaedam, si cre estis quinquatribus olim, fruaris tempore raptim. Qui te pascitnda procul procul absit : ego,

utrum

Quum sege magnå an parvå, ferar unus et

idem.

at tumidis velis aquilone secundo; adversis aetatem ducimus austris: ingenio, specie, virtute, loco, re, primorum, extremis usque priores. avarus: abi. Quid? cetera jam simul isto

Te domir

Pullos

Pau

A

, vitio fugère? caret tibi pectus inani tione? caret mortis formidine, et irà? mia, terrores magicos, miracula, sagas, cturnos lemures portentaque Thessalari des?

Natales gratè numeras? ignoscis amicis? Lenior et melior fis accedente senectà? Quid te exempta juvat spinis de pluribus una?

Vivere si rectè nescis, decede peritis. Lusisti satis, edisti satis atque ‘bibisti: Tempus abire tibi est, ne potum largiùs

aequo

Rideat et pulset lasciva decentiùs aetas.

QUINTI

HORATII FLACCI

ARS POETICA.

AD PISONE s.

Humano capiti cervicem pictor equinam Jungere si velit, et varias inducere plumas, Undique collatis membris, ut turpiter atrum Desinat in piscem mulier formosa supernè, Spectatum admissi risum teneatis, amici? Credite, Pisones, isti tabulae fore librum Persimilem, cujus, velut aegri somnia, vanae Fingentur species; ut nec pes, nec caput uni Reddatur formae. Pictoribus atque poëtis Quidlibet audendi semper fuit aequa pote

stas.

Scimus, et hanc veniam petimusque damusque vicissim:

Sed non ut placidis coëant immitia; non ut Serpentes avibus geminentur, tigribus agni.

Scire volam quantùm simplex hilarisque ne

poti Discrepet, et quantùm discordet parcus avaro. Distat enim, spargas tua prodigus, an neque sumptum

Invitus facias, neque plura parare labores; Ac potiùs, puer ut festis quinquatribus olim, Exiguo gratoque fruaris tempore raptim. Pauperies immunda procul procul absit: ego,

utrum

Nave ferar magnâ an parvâ, ferar unus et idem.

Non agimur tumidis velis aquilone secundo; Non tamen adversis aetatem ducimus austris: Viribus, ingenio, specie, vírtute, loco, re, Extremi primorum, extremis usque priores. Non es avarus: abi. Quid? cetera jam simul isto

Cum vitio fugêre? caret tibi pectus inani Ambitione? caret mortis formidine, et irâ? Somnia, terrores magicos, miracula, sagas, Nocturnos lemures portentaque Thessala rides?

Natales gratè numeras? ignoscis amicis? Lenior et melior fis accedente senectâ? Quid te exempta juvat spinis de pluribus una?

Vivere si rectè nescis, decede peritis. Lusisti satis, edisti satis atque bibisti: Tempus abire tibi est, ne potum largiùs

aequo

Rideat et pulset lasciva decentiùs aetas.

QUINTI

HORATII FLACCI

ARS POETICA.

AD PISONE S.

Humano capiti cervicem pictor equinam Jungere si velit, et varias inducere plumas, Undique collatis membris, ut turpiter atrum Desinat in piscem mulier formosa supernè, Spectatum admissi risum teneatis, amici? Credite, Pisones, isti tabulae fore librum Persimilem, cujus, velut aegri somnia, vanae Fingentur species; ut nec pes, nec caput uni Reddatur formae. Pictoribus atque poëtis Quidlibet audendi semper fuit aequa pote

stas.

Scimus, et hanc veniam petimusque damusque vicissim:

Sed non ut placidis coëant immitia; non ut Serpentes avibus geminentur, tigribus agni.

Inceptis gravibus plerumque et magna pro

fessis

Purpureus, latè qui splendeat, unus et alter Assuitur pannus; quum lucus et ara Dianae, Et properantis aquae per amoenos ambitus

agros,

Aut flumen Rhenum, aut pluvius describi

tur arcus:

Sed nunc non erat his locus. Et fortasse cupressum

Scis simulare quid hoc, si fractis enatat exspes

Navibus aere dato qui pingitur? Amphora coepit

Institui; currente rotâ cur urceus exit? Denique sit, quod vis, simplex dumtaxat et

unum.

Maxima pars vatum, pater, et juvenes patre digni,

Decipimur specie recti: brevis esse laboro, Obscurus fio: sectantem levia nervi Deficiunt animique: professus grandia turget:

Serpit humi tutus nimiùm timidusque procellae.

Qui variare cupit rem prodigialiter unam Delphinum silvis appingit, fluctibus aprum. In vitium ducit culpae fuga, si caret arte. Aemilium circa ludum faber imus et ungues Exprimet et molles imitabitur aere capillos;

Infelix operis summâ, quia ponere totum