Condidit hastati Martis ad effigiem. Insuper et frontem mole onerant statuæ. XXI. HIPPOTHOO ET PYLEO IN HORTIS SEPULTIS. Hippothoum, Pyleumque tenet gremio infima tellus. 1. Hippothoum. Hippothoum et Pylæum facit fratres Homerus in eodem extremo secundo Iliados: qui Pelasgos Larissæos in Trojanorum auxilium adduxerint; Hippothoumque ab Ajace Telamonio fuisse occisum, scribit libro septimo - 5 decimo. Hippothoum Pyleumque. Grævius putat metrum flagitare, ut scribatur: Pyleum Hippothoumque. Sed nihil mutandum. Non advertit vir celeberrimus id esse moris Ausonio, ut diphthongos extrita altera vocali corripiat. XXII. ENNOMIO ET CHROMIO*. Ennomus hic, Chromiusque jacent ; queis Mysia regnum, * Ennomo et Chromio. Hi sunt Έννομις et Χρόμις in eodem extremo secundo Iliados. Sed Chromis etiam Xpoulos, id est, Chromius, tribus syllabis, vel auctore Eustathio. Ennomum Mysis præfuisse dicit HoIliad. II, 858. Ipse alio merus loco Iliad. V, Xpóμov nominat, sed ..... .... que... mon actum ». XXIII. PRIAMO. Hic Priami non est tumulus, nec condor in ista Sede caput Danai diripuere meum. Ast ego, quum lacerum sine nomine funus haberem, 3. Quum lacerum sine nomine funus. Virgilius, Æn. II, 558, « Avulsumque humeris caput, et sine no mine corpus. - Et Manilius, IV, 65: «Priamumque in litore truncum, Cui nec Troja rogus ». ED. XXIV. ITEM PRIAMO. Qui tumulum Priami quærit, legat Hectoris ante : XXV. HECUBE. Quæ regina fui, quæ claro nata Dymante, 1. Nata Dymante. Hecubæ, quæ Græcis Éxán dicitur, pater est Dymus Iliados sextodecimo, Cisseus in Hecuba Euripidis, Sangarius libro tertio Bibliotheces Apollodori. 6. Fidite ne regnis. Quin Senecam Noster in animo habuerit, quum hæc scriberet, nullus dubito. Apud illum enim eadem Hecuba initio Troadum: « Quicumque regno fidit, et magna potens Dominatur aula, nec leves metuit Deus, Animumque rebus credulum lætis dedit, Me videat », 5 Quicumque hoc nostrum σña xuvòc legitis. 1. Σήμα κυνός. Sepulcrum canis. Strabo tertiodecimo: xa' 8 év Xepῥονήσῳ τὸ κυνὸς σῆμά ἐστιν· ὅ Exábns elvaι Tápov. Pomponius Mela, lib. II, de eadem Thracia φασιν Cherrhoneso: Est Cynos-sema, tnmulus Hecuba, sive ex figura canis, in quam conversa traditur, sive ex fortuna, in quam deciderat, humili nomine accepto. XXVI. POLYXENE*. Troas Achilleo conjuncta Polyxena busto * Merito huic Epitaphio conjungi potest hoc ineditum ex schedis Salmas. et Divion. quod Burmannus secundus præfert, Anth. I, 101: «Placat busta patris jugulata vir gine Pyrrhus, Dilectasque litat Manibus inferias. Sors nova nymphigenæ votum post fata meretur, Quam pepigit thalamis, hanc habet in tumulis ». Ed. T. PETRONII ARBITRI TROJE HALOSIS. JAM decima moestos inter ancipites metus 1. Maestos inter ancipites metus : sic Livius II, 24: « At curia mœsta ac trepida ancipiti metu ». 2. Obsidebat messis, annus decimus, ut Ovid. Met. XIV, 146: Ter centum messes, ter centum musta videre ». At obsidebat messis vel annus decimus, fateor, mihi æque, ac Tollio, durum et insolens videri. Tolerabilius scribere poterat adterebat, frangebat messis decima Phrygas, quemadmodum tempus, ætas, frangere, adterere dicitur. 3. Atro metu male culpatur a Tollio. Poetis omnia tristia et misera sunt atra.Virg. Æn. IX, 719 : « Immisitque fugam Teucris, atrumque timorem, nec tamen elegans est, vocabulum metus, quod modo adfuit, hic repeti. Et dubia fides vatis pendet satis bonum est. Pendet fides, quæ quasi in statera suspensa levi momento vel conversione rerum inclinatur, ut fallat. Cicero Agrar. II, c. 25: Nolo suspensam et incertam plebem obscura spe et cæca exspectatione pendere ». 4. Delio profante, Apollinis Delphici vel Thymbræi oraculo. Hoc contra mentem aliorum poetarum videtur esse, qui Apollinem Trojanis favisse, et Palladis arte exstructum equum dicunt. Veteres edd. et Steph. legunt præfante, ferro cæsi; sed recte ferro ejiciunt meliores, et profari verbum est oraculorum et vatum proprium. Lucret. I, 740, et V, 113: «Pythia, quæ tripode ex Phoebi lauroque profatur »>. Sed præfari vix eripi Catullo potest, Epithal. Pel. 383: «Talia præfantes quondam felicia Pelei Carmina divino cecinerunt omine Parcæ ». Casi vertices pro arboribus cæsis a vertice. Id ipsum dixit Sidonius, Carm. IX, 115: Decrescens cui Dindymon reciso Fertur vertice texuisse classem ». Audacius hoc quidem est; sed tamen non multo aliter alii, ut Stat. Theb. XI, 194, «Submittitur ingens Hamus, et angustos Rhodope descendit in amnes ». 5. Scissa in molem pro scissa, ut inde moles exstruatur; quomodo Robora, minacem quæ figurarent equum. Lucanus, I, 306: In classem cadit omne nemus ». Claudian. in Ruf. I, 152: Scythica vernant in carmina rupes». Idem, v. 311: « Cornipedes in pocula vulnerat audax Massagetes ». Vid. Licent. carm. v. 21. Ed. - 6. Veteres edit. et Steph. quæ figurabant. Tragur. figurabat: sequentes correxerunt figurarent. 7. Aperitur ingens castrum habet prima ed. cum cod. Trag. Steph. et Lotich. claustrum Scal. Frellon. antrum Tornæs. Patisson. Wouweren. Rectum videtur claustrum, quia Virgil. Æn. II, 259: « laxat claustra Sinon », et quia castra mox sequitur. Operitur habet vet. cod. et sic legendum censeo cum Burmanno, quia additur obducti specus, et sermo est de lateribus equi nunc secto robore tectis. 9. Irata virtus, viri fortes ob lentum et decennale bellum irati. Graves equi recessus, hoc est gravidos, dicit ad exemplum Virgilii, qui Æn. II, 237: scandit fatalis machina muros, Feta armis ». 10. In voto latent plerique interpretantur in equo votivo: quidam aliter et coactius. Ego malo, latent in vel sub eo voto, vel voti titulo, quod inscriptum equo erat, et quo dolus Achivorum tegebatur. Hyginus, fab. 108, titulum inscriptum esse memorat: Danai Minervæ dono 10 dant. Accius in Deiphobo, ut refert Servius ad Æn. II, 17, ita inscriptum prodit : « Minervæ donum armipotenti Danai abeuntes dicant». Et sic ipse mox explicat auctor, quum addit, ex voto illo inscripto credidisse Troes, abiisse Græcos. 12. Scaliger et alii hic titulus, et sequente versu hæc ad fata, perperam. Stephanus in margine corrigit hoc penitus fero, scil. bello liberum ; et Daniel bello liberum hostili fore Juratus...Sinon. Sed rectius, quod nos post aliorum correctionen dedimus. Nempe abiisse rates Græcorum, hoc titulus equo inscriptus, et hoc Sinon ad fata compositus mendacio suo nobis persuadebat. Ferum appellat equum Trojanum, Virgilium sequens, Æn. II, 51: « hastam In latus, inque feri curvam compagibus alvum Contorsit ». Sic Arnob. lib. IV, p. 145: Saturnus carminibus indicatur, ab uxore in adulterio comprehensus induisse formam feri ». Alia vide, quæ notavimus ad Epitom. Hom. V. 1013. ་ 13. Prima edit. et cod. Trag. habet Intus: quam vocem per compendium scriptam Sambucus et Stephanus exposuerunt Juratus, trahentes ad Sinon; alii Impositus dederunt, alii cum Scaligero Incisus : ego cum Burmanno malim Inscri |