SECTIO I. DE CIRCUMSTANTIIS ANNUNTIATIONIS AC Quae per unum Fiat solum Quaqua pergit, quaqua meat, Cap. I. DE CIRCUMSTANTIIS ANNUNTIATIONIS. §. 1. De congruentia Annuntiationis per Angelum Gabrielem factae. Non statim post matrimonium cum s. Joseph contractum, sed mensibus quatuor elapsis beatissima Dei Genitrix Virgo, in domo s. Joseph commorans, laetissimum de sua Salvatoris ineffabili conceptione ejusque pariter admirabili nativitate nuntium coelitus accepit. Ita refert Evodius, 1) primus post s. Petrum Episcopus Antiochensis. Sequuntur illum Nicephorus, 2) Suarez, 3) Christophorus de Castro) aliique theologi. Plures hic exoriuntur quaestiones, ad quas respondeamus necesse erit. Quaeritur 1) In epist., quam Phos appellant. 2) Hist. eccl. lib. 2 cp. 3. 3) In III, p. tom. 2 q. XXIX, a. 1. 4) In hist. Deiparae cp. 4 n. 14. 1°: Utrum conceptus debuerit prius annuntiari beatissimae Virgini? Hic non de necessitate agi simpliciter dicta seu absoluta, per se patet. Dubitari enim nequit, quin Deus Incarnationis mysterium in b. Virgine etiam illud ignorante perficere potuerit. Non ergo loquimur nisi de necessitate relativa seu convenientiae et in hoc sensu necessarium fuisse asserimus, ut s. Deiparae Incarnatio annuntiaretur. Rationes, quibus haec fundatur assertio, respiciunt Deum, hujus mysterii praestantiam, beatissimam Virginem ac nostram demum instructionem. a. Deus, de quo legitur: 1) Tu autem dominator virtutis cum tranquillitate judicas et cum magna reverentia disponis nos" suavissimo modo cum hominibus agere eorumque libertatem nulla ratione laedere statuens, per gratiam suam neminem ratione praeditum ad amicitiam suam sine illius consensu pertrahit. Jam vero quum b. Virgo hoc mysterio ad singularem cum Deo conjunctionem tamquam Mater Filii Dei et sponsa Spiritus sancti elevata fuerit, etiam consensus ejus adesse debuit. b. Praestantia mysterii ab omnibus patriarchis et prophetis, ab omnibus justis ac regibus tam vehementer desiderati postulavit, ne in Maria invita aut ignorante illud perageretur. Convenientissimum e contra fuisse videtur, ut si generis humani pernicies ac ruina per mulierem diabolo assensum praebentem incepit, ejusdem quoque humani generis reparatio a muliere Angelo Dei assentiente exordium sumeret. „Audistis, inquit ideo perpulchre s. Chrysologus, 2) audistis hodie, fratres, Angelum cum muliere de hominis reparatione tractantem: audistis agi, ut homo cursibus eisdem, `quibus dilapsus fuerat ad mortem, rediret ad vitam. Agit, agit 1) Sap. XII, 18. 2) Serm. 142 n. 1. cum Maria Angelus de salute, quia cum Eva Angelus egerat de ruina. Audistis Angelum de carnis nostrae limo templum divinae majestatis arte ineffabili construentem." c. Si ex beatissima Virgine hujus mysterii inscia Dominus carnem suscepisset, nobis non innotuissent omnes pulcherrimae illae virtutes, quae innotuerunt, quum ei Angelus Deo jubente Incarnationis mysterium in ea peragendum patefecit. Non elicuisset illa nobilissimos. de hoc mysterio fidei actus, unde dicitur: „Beata, quae credidisti; 1) non elicere potuisset actus obedientiae, pietatis, amoris erga Deum, profundissimae humilitatis. et mirandae prudentiae in voto virginitatis servando. ,,Assensus, inquit Trombellius, 2) quem Maria Angelo eum exposcenti praebuit, Mariae promeruit contulitque eximia illa gratiarum donorumque munera, quae tum obtinuit Virgo, quum in purissimo utero suo Altissimi filium eidem Altissimo consubstantialem et coaequalem suscepit." Mirabilia profecto haec s. Bernardini Senensis 3) verba: „Plus meruit gloriosa Virgo in uno suo consensu, scilicet conceptionis filii Dei, quam omnes creaturae, sive Angeli, sive homines, in cunctis suis actibus, motibus et cogitationibus. Et quidem omnes, qui meruerunt, nihil amplius potuerunt mereri, nisi secundum diversos status et gradus gloriam felicitatis aeternae. Haec autem Virgo in illo glorioso consensu meruit extinctionem fomitis, primatum orbis, dominium mundi super omnes creaturas, sceptrum regni, plenitudinem omnium gratiarum, omnium virtutum, omnium donorum, omnium beatitudinum, omnium fructuum spiritus et omnium scientiarum et maxime altissimae Theologiae, interpretationis sermonum, spiritus prophetiae, discretionis spirituum, operationis 1), Luc. I, 45. 2) L. c. p. II, diss. XI. ) Serm. V, de festivitatibus B. M. V. |