d d

bA

fe D

agg

ed f

с S

b M

SALUTEM IN CHRISTO JESU.

JAMDUDUM desiderabatur, FRATRES DILECTISSIMI, nova nostri

Breviarii editio, siquidem prior penitùs exhausta sit, et posterior, attritis caracteribus chartâque versicolore confecta, defatigaret oculos, legentique tædium pareret. Quibus votis ut consuleremus, id quoque in causam venit, nempè ardens quo tenebamur desiderium in nostram Dioecesim introducendi perfectam in divinis Officiis uniformitatem. Volumus etenim et intendimus ut, intra tempus à nobis infrà determinandum, deficientibus Breviariis Ecclesiæ Abrincensis necnon et Bajocensis paulatim substituatur præsens nostrum Breviarium, et solum in usu sit; ut, quemadmodùm jam olim unum corunum cor, una mens sumus ità et in persolvendis Deo laudibus unius quoque labii simus.

Nunc verò quid in hâc novâ editione præstiterimus paucis juvat indicare. Et primò quidem nec impensis nec curis pepercimus, nihil non deniquè moliti sumus ut castigatior emendatior, nitidiorque præcedentibus foret. Licet vetus Breviarium maximo studio eximiâque peritiâ fuisset conditum, quædam tamen nobis piisque ac sapientibus è nostro Capitulo viris, quorum operâ et consilio usi sumus, visa sunt immutanda, addenda aut penitùs delenda. Id autem quandoquè saltem necessarium fuisse nemo non compertum habebit, qui attentè perpenderit quantum per ultimam turbinem desolata et immutata fuerit nostrarum Ecclesiarum facies. Plu

rimis etenim Ecclesiis ac Monasteriis subversis, et Reliquiis peremptis aut dispersis, eorum mentio, nunc aut inutilis aut inopportuna, necessariò fuit expungenda.

Ne Clerus, qui sæpissimè, his luctuosis temporibus, sacri Ministerii laboribus urgetur, prolixitate gravaretur Officiorum, multarum Dioceseôn exemplum secuti, Officio nocturno Festorum ritûs Duplicis-Minoris, quæ sæpè recurrunt, tres duntaxat lectiones assignavimus; Legendas, ut vocant, Sanctorum, quantùm licuit, absque præcipuorum factorum dispendio, contraximus; symbolum Quicunque ad Primam omittendum statuimus, quotiès in Missâ diei dici non debet Præfatio SS. Trinitatis; nec non preces ad Primam et Completorium, in Feriis et Simplicibus Tempore Paschali occurrentibus.

Ferias Septuagesimæ et Temporis Paschalis, Festis etiam Simplicibus cedere æquum judicavimus. Commune Presbyterorum ex integro, et unicuique Communi Canticum proprium, sicut et omnibus Festis Duplicibus iisque Dominicis quibus assignatur Officium proprium, addidimus. Officia SS. Cordis D. N. J. C. et SS. Cordis ejus purissimæ Genitricis V. Mariæ, quorum Festa è primis celebrasse gloriatur nostra Diœcesis, suis locis digessimus, eaque ab omnibus deinceps regulariter fieri præcipimus: quem cultum universalis approbat Ecclesia, pio amore ubiquè terrarum amplectitur pietas, et sola respuit impietas, subsannat hæresis. Verùm enim verò quid Fidei rationive consentaneum magis quàm benignissimum Cor Jesu toto animo colere, Cor illud in quo habitat omnis plenitudo divinitatis; a) Cor illud organum tantæ caritatis, quâ dilexit nos et tradidit semetipsum pro nobis oblationem et hostiam Deo in odorem suavitatis'; (b) Cor illud thronum gratiæ, fontem pietatis et misericordiæ, nolens aliquos perire, sed ad pænitentiam reverti, (c) cunctosque ad se tam suaviter invitans: Fenite, inquit, ad me omnes qui laboratis et onerati estis, et ego reficiam vos. (d) Nihil autem post dulcissimum Cor Jesu tam veneratione dignum quàm Sacratissimum Cor Mariæ. Si enim Chrysostomo licuerit de corde Apostoli dicere: Cor cœlis sublimius, orbe latius, radiis solaribus splendidius, igne ferventius; cor Pauli, cor erat Christi ; (e) quantò magis Cordi Virginis hæc conveniunt !

omnes

Equum etiam sumus arbitrati omnibus utriusque nunc coadunatæ Dioecesis Constantiensis et Abrincensis sanctis Pontificibus et Sacerdotibus Festum solemne in Octavâ S. Laudi consecrare; ut, si quis forsan eorum hucusquè aut neglectus, aut non, ut par est, honoratus videatur, sic saltem honoris debiti partem recuperet, et quos Pastores et Patres habuimus in terris, eosdem intercessores habere mereamur in cœlis.

Sanctos perpaucos et gravibus de causis expunximus ; quosdam ritu majori donavimus; alios diebus olim sibi dicatis restituimus; nonnullos tandem de novo introduximus. Nunquid

( a ) Coloss. 2. 9. (b) Ephes. 5. 2. ( c ) 2. Petr. 3. 9. ( d ) Matth. 11. 28. (e) in Ep, ad Rom. Cap. 16. Homil. 32.

etenim sinere potuissemus oblitterari et prorsùs perire memo. riam S. Auberti Abrincensis Episcopi qui partem gregis nobis commissi olim tam sancte gubernavit, et celebre Monasterium S. Michaëlis in periculo maris fundavit? Nunquid non dolebat pietas vestra in Liturgiâ nostrâ omitti tum sanctum Vincentium à Paulo, pauperum patrem, Cleri exemplar, virum misericordiæ, cujus memoria in benedictione est; tum S. Vincentium Ferrerium qui potens in opere et sermone coram Deo et omni populo tot ac tanta prodigia in Galliâ, Italiâ, Hispaniâ ac Germania operatus est, ut totius Europe cognominatus fuerit Apostolus; tum S. Joannem Franciscum Regis Velaunorum et Helviorum Apostolum; tum S. Aloysium Gonzagam, Christianæ juventutis decus ac Patronum, necnon et ipsius consortem S. Stanislaüm Kotska, qui uterque consummatus in brevi explevit tempora multa; tum deniquè quosdam alios viros gloriosos de Religione optimè meritos quorum palmis accendimur, instruimur exemplis et suffragiis adjuvamur.

Canones tandem alio ordine disposuimus, et remotis antiquatis et abrogatis, alios substituimus magis præsenti disciplinæ accommodatos; et plurimos ab ipsomet Ecclesiæ nostræ veluti penu deprompsimus, partim videlicet ex antiquis Synodis in hâc Diœcesi celebratis, partim ex Conciliis nostræ Provinciæ Rothomagensis.

Psalterium eodem prorsùs modo quo in veteri Editione remanet distributum, ità videlicet ut pars diei cuilibet assignata proprium obtineat scopum. Die Dominicâ ob lucem creatam, Christum resurgentem et promulgatam novam legem; Dei et Divine legis amor accenditur : Feriâ secundâ benignus et beneficus Deus celebratur: Feriâ tertiâ et quartâ amor proximi et Christianorum spes nobis commendantur : Feriâ quintâ ob institutam Eucharistiam, quæ fidei mysterium est, collaudatur fides Feriâ sexta Christi patientiæ exempla in vitæ hujus ærumnis et laboribus imitanda proponuntur : Sabbato deniquè propter beneficia à Deo accepta grates Deo persolvimus.

:

Quapropter omnibus nostræ Dioceseos Ecclesiis, Monasteriis, Collegiis, Communitatibus, necnon omnibus Clericis nobis subditis qui ad Officium canonicum tenentur, mandamus ac præcipimus, ut hocce nostro Breviario auctoritate nostrâ, de consensu venerabilis Ecclesiæ nostræ Cathedralis Capituli reconcinnato, deinceps utantur; districtè videlicet prohibentes ne quodlibet aliud sive privatim sive publicè recitare presumant. Vetus tamen Breviarium tolera mus, donec deficiant exemplaria quæ nunc in manibus sunt, strictè inhibentes ne alia deinceps nisi de nostrâ hâc novâ editione comparentur; et licentiam utendi suo Breviario usquè ad annum 1840 concedimus Clericis antiquæ Diœcesis Abrincensis, sicut et illis qui olim ad Bajocensem pertinebant; quos tamen non lateat nobis eò gratius facturos, quò citiùs nostram Liturgiam in suas Ecclesias introduxerint.

Cæterùm, FRATRES CARISSIMI, estote prudentes, et vigilate in

orationibus. (a) Omni siquidem tempore viro Christiano, et à fortiori Clerico, orandum incumbit; at procul dubio eò ferventiùs quò magis periclitatur Ecclesia. Porrò, FRATRES DILECTISSIMI, nonne instare videntur ista tempora periculosa ab Apostolo prædicta, quibus exurgent homines loquentes perversa, corrupti mente, reprobi circa fidem ? (b) Nonne gentes per Philosophiam et inanem fallaciam seducto à fide deficere videntur? Nonne virus incredulitatis et impietatis, sicut cancer serpit et occidit animas pro quibus Christus mortuus est? Nonne Ecclesia, vinea illa à Deo plantanta, destructá maceria, vindemiatur ab omnibus qui prætergrediuntur viam ? Nonne exterminavit eam aper de silvá, et singularis ferus depastus est eam? (c) Nunc ergò, ô Sacerdotes, standum est inter vestibulum et altare; nunc orationibus jungenda lacrymæ et jejunia; nunc opponere nos oportet quasi murum pro populo contra imminentem iram Domini, sicut olim Moyses et Aaron, ut vim concordibus armis cœlo inferamus et cesset plaga disperdens, nec auferatur à nobis regnum Dei. Orate et pro Regibus et omnibus qui in sublimitate sunt, ut quietam et tran. quillam vitam agamus in omni pietate et castitate (d) et tandem sine offensione ad æternæ salutis portum feliciter pervenire mereamur.

Datum Constantiis, in Palatio nostro Episcopali, sub signo sigilloque nostris, necnon Secretarii Episcopatus nostri subscriptioue, anno Domini millesimo octingentesimo trigesimo, die verò mensis Martii vigesimâ quintâ.

De Mandato Illustrisimi ac Reverendissimi
DD. Episcopi Constantiensis: