LECTIO iij. De libro Ecclesiástici. Cap. 51. CUM adhuc júnior essem, quæsivi sapiéntiam palàmin oratióne meâ. Ante templum postulábam pro illâ, et usquè in novíssimis inquíram eam. Et efflóruit tanquàm præcox uva, lætátum est cor meum in eâ. Ambulávit pes meus iter rectum, à juventúte meâ investigábam eam. Inclinávi módicè aurem meam, et excépi illam. . Non extrínsecùs capillatúra aut circumdátio auri, aut indumenti vestimentórum cultus; sed qui abscónditus est cordis homo,* In incorruptibilitáte quiéti et modesti spíritûs, qui est in conspectu Dei lócuples. . In bonitáte et alacritáte ánimæ suæ plácuit Deo,* In incorruptibilitáte. Glória.* In incorruptibilitáte. 1. Petr. 3. Eccli. 45. IN II. NOCTURNO. Ant. 5. C. Lauda et lætáre, fília Sion; quia eccè ego habitábo in médio tuî, ait Dóminus. Zach. 2. Ant. 1. g. Audívi vocem magnam de throno dicentem: Eccè tabernáculum Dei. Apoc. 21. Ant. 5. a. Venite ad sanctuárium Dómini, quod sanctificávit in æternum. 2. Par. 30. *. Sanctificávit tabernáculum suum Altíssimus. R. Deus in médio ejus; non commovébitur. Ps. 45. Benediction. de B. M. V. LECTIO iv. Sermo sancti Bernardi Abbátis. De 12. Prærogat. B. M.V. n. 2. QUID ad Mariam accédere trépidet humána fragilitas? Nihil austérum in eå, nihil terribile: tota suávis est. R volve diligentiùs Evangélicæ históriæ sériem universam, et si quid fortè increpatórium, si quid durum, si quod déniquè signum vel ténuis indignatiónis occúrrerit in Maríâ, de cétero suspectam habeas, et accédere vereáris. Quòd si (ut vere sunt), plena magis ómnia pietatis et grátiæ, plena mansuetudinis et misericórdiæ, quæ ad eam pertinent invéneris, age grátias ei. qui talem tibi Mediatricem benigníssimâ miseratióne provídit, in quâ nihil possit esse suspectum. Déniquè ómnibus ómnia facta est, sapientibus et insipiéntibus copiosissima caritáte debitrícem se fecit. Omnibus misericórdia sinum áperit, ut de plenitudine ejus accipiant universi, captivus redemptiónem, æger curatiónem, tristis consolatiónem, peccátor véniam, justus grátiam, Angelus lætitiam, déniquè tota Trinitas glóriam, Filii persóna carnis humánæ substantiam; ut non sit qui se abscondat à calóre e jus. B. Ingressus Angelus ad Mariam, dixit: Ave, grátià plena Dóminus tecum. Eccè concípies in útero, et páries filium, et vocábis nomen ejus Jesum. Dixit María:* Eccè ancilla Dómini, fiat mihi secundùm verbum tuum. . Factum est mihi verbum tuum in gaudium, et in lætitiam Cordis mei. * Eccè. Luc. 1. Jer. 15. LECTIO V. Ex Sermo ejusd. in Assumptione. QUIs misericórdiæ tuæ, ô Benedicta, longitúdinem et latitúdinem, sublimitátem et profundum queat investigáre? Nam longitúdo cjus usquè in diem novissimum invocántibus eam súbvenit universis. Latitudo ejus re plet orbem terrárum : ut tuà quoque misericórdiâ plena sit omnis terra. Sic et sublimitas ejus, civitátis supernæ invénit restauratiónem, et profundum ejus, sedéntibus in tenebris et in umbrâ mortis obtinuit redemptiónem. Per te enim cœlum replétum, infernus evacuátus est, instaurátæ ruinæ cœlestis Jerúsalem, expectántibus miseris vita perdita data. Sic potentíssima et piíssima cáritas et affectu compatiendi et subveniendi abundat effectu, æquè lócuples in utróque. Ad hunc igitur fontem sitibunda próperet ánima nostra. Ad hunc misericórdiæ cúmulum totâ sollicitúdine miséria nostra recurrat. Sit deinceps pietátis tuæ, Virgo benedicta, ipsam quam apud Deum grátiam invenisti, notam fácere mundo; reis véniam, medelam ægris, pusillis corde robur, afflictis consolatiónem, periclitantibus adjutórium et liberatiónem, sanctis tuis précibus obtinendo. LECTIO vj. quod dictum erat illis de pú Sermo sancti Anselmi Epís- ero hoc. María autem* Con copi. Homil. 9. In Luc. servábat ómnia verba hæc, cónferens in Corde suo. OQUAM magna multitúdo. Excógitat vias sapientiæ dulcedinis Dei fuit in beátâ Virgine, quandò Spiritus Sanctus super eam venit, et virtus Altíssimi obumbrávit ei,et de eodem Spíritu Sancto concépit! Quid de Deo non sapiébat, in quâ sapiéntia Dei latébat, et cujus in útero corpus sibi aptábat? Christus est, ait Apóstolus, Dei virtus et Dei sapiéntia; et in eo sunt omnes thesauri sapiéntiæ et sciéntiæ abscónditi: Christus autem in Maríâ. Ergò Dei virtus et Dei sapiéntia, et omnes thesauri sapiéntiæ et sciéntiæ in Maríâ. Hæc conservábat ómnia verba Angelórum, Pastórum, Magórum, necnon ipsíus Fílii sui, cónferens in Corde suo. Nemo unquàm gustávit, sicut ipsa, quàm suavis est Dóminus. Inebriabátur ab ubertáte domûs Dei, et torrente voluptátis ejus potabátur. Nec mirum: quóniam apud eam, imò intra eam erat fons vi in Corde suo, in abscónditis suis intélligens. * Conservá bat. Glória. Conservábat. Luc. 2. Eccli. 14. * IN III. NOCTURNO. Ant. 5. a. Simeon dixit ad Maríam matrem Jesu: Eccè pósitus est hic in signum cui contradicétur; et tuam ipsíus ánimam pertransíbit gládius. Luc. 2. Ant. 8. G. Cui comparábo te, Virgo filia Sion? Magna est enim velut mare contrítio tua: quis medébitur tuî? Thren. 2. Ant. 6. F. Revixit spíritus ejus, et ait: Sufficit mihi, Filius meus vivit. Gen. 45. *. Secundùm multitudinem dolórum meórum in Corde meo, B. Consolationes tuæ, Dómine, lætificavérunt ánimam 93. Lectio IN meam. P. LECTIO vij. sancti Evangélii secundùm Lucam. Cap. 2. illo témpore; Pastores loquebantur ad invicem Transeámus usquè Béthlehem et videámus hoe ver bum quod factum est, quod Dóminus ostendit nobis. Et réliqua. Homília venerabilis Be dæ, Presbyteri. In Homil. Hiem. de Temp. Dom. I. post Epiph. MATER LATER ejus, inquit Evangelista, conservábat ómnia verba hæc in Corde suo. Omnia quæ de Dómino vel à Dómino dicta, sive acta cognoverat Mater Virgo, diligéntiùs in Corde retinébat, sollicitè cuncta memória commendábat; ut cùm demùm tempus prædicandæ sive scribendæ incarnatiónis ejus adveniret, sufficienter universa, prout essent gesta posset explicáre quæréntibus. R. Confitebor tibi, Dãe, in directióne Cordis; in eo quòd didici judícia justítia tuæ.*In Corde meo abscondi elóquia tua, et lex tua meditátio mea est. . Existimo ómnia detrimentum esse, propter eminentem sciéntiam Jesu Christi Dãi mei. mos nostros à fábulis supervácuis, et malè dulcorátis detractiónum collóquiis castigáre, atque ad divínæ frequéntiam laudis accendere curémus. R. Exultábit Cor meum in salutári tuo:*Cantábo Dño qui bona tríbuit mihi, et psallam nómini Dómini Altíssimi. . Beátam me dicent omnes generatiónes; quia fecit mihi magna qui potens est, et sanctum nomen ejus. *Cantábo. Ps. 12. Luc. 1. Lectio nona de Homil. in Evang. Feriæ. R. Grátias ago Deo meo, semper pro ómnibus vobis cum gáudio deprecatiónem fáciens, eò quòd hábeam vos in Corde: testis enim mihi est Deus, quómodò cúpiam omnes vos in viscéribus Jesu Christi et hoc oro ut Cáritas vestra magis ac magis abundet in scientiâ et in omni sensu. . Audíte, filii, et sic fácite, ut salvi sitis. * Cáritas. Glória. * Cáritas. Philipp. 1. Eccli. 3. * Te Deum. . Sacerd. Cor meum et caro mea . Exultavérunt in Deum vivum. Ps. 83. AD LAUDES. Ant. YOR Suum tradet ad 7. a. C. vigilandum diluculò ad Dóminum; et in conspectuAltíssimi deprecábitur. Eccli. 39. Ant. 4. E. Custodívit ánimam suam, et memor fuit Dni in toto Corde suo. Tob.1. Ant. 7. d. Exulta in omni Corde, filia Jerúsalem: Rex Israel, Dóminus in médio tuî. Soph. 3. Ant. 5. F. Dedit. CANTICUM. Sophon. 3. LAUDA, Fília Sion; júbila, Israel : lætáre, et exulta in omni Corde, fília Jerúsalem. Abstulit Dóminus judicium tuum, * avertit inimí |