Obrázky na stránke
PDF
ePub

CARMIN V M

LIBER SECVND V S.

Mor

ODE I.

AD ASINIVM POLLIONEM.

OTVм ex Metello consule civicum, Bellique caussas, et vitia, et modos, Ludumque Fortunae, gravesque

Principum amicitias, et arma

Nondum expiatis uncta cruoribus,
Periculosae plenum opus aleae,
Tractas, et incedis per ignes
Suppositos cineri doloso,

Paullum severae Musa tragoediae
Desit theatris: mox, ubi publicas
Res ordinaris, grande munus
Cecropio repetes cothurno

Insigne maestis praesidium reis
Et consulenti, Pollio, curiae ;
Cui laurus aeternos honores

Dalmatico peperit triumpho.

[ocr errors]

Q.

DI

ORAZIO FLACCO

LIBRO SECOND O.

O DE I.

AD ASINIO POLLIONE.

del dubbio Senato,

O de' timidi rei nobil sostegno,

Pollion, che l'eterno al crine annodi
Dalmata trionfal lauro onorato,

Descriver l'atro nembo è tuo disegno,
Ne' consolari desto

Di negri di Metello, i vizi, i modi
Di guerra i semi, di fortuna i vari
Aspetti, il congiurar de' Grandi infesto,
E' tinti ancor ne' cari

Cittadin petti inespiati acciari..

Per lubrico ed incerto

Sentier t'innoltri ad ardua meta e calchi

[ocr errors]

Col rischio a fianco un foco ancor non spento,

D'insidiosa cenere coperto.

Deh! scenda omai da' sanguinosi palchi

Melpomene severa

[ocr errors]

E posto fine al pubblico lamento

Con sagge norme, a le ascoltanti arene
Torna, e a l'impresa altera;

Iam nunc minaci murmure cornuum
Perstringis aures: iam litui strepunt :
Iam fulgor armorum fugaces

Terret equos, equitumque vultus.

Audire magnos iam videor duces
Non indecoro pulvere sordidos,
Et cuncta terrarum subacta ?

Praeter atrocem animum Catonis..

Juno, et Deorum quisquis amicior
Afris inulta cesserat impotens
Tellure, victorum nepotes

Rettulit inferias Iugurthae.

Quis non Latino sanguine pinguior
Campus sepulcris impia proelia
Testatur, auditumque Medis
Hesperiae sonitum ruinae ?

Qui gurges, aut quae flumina lugubris
Ignara belli? quod mare Dauniae
Non decoloravere caedes?

Quae caret ora cruore nostro ?

Sed ne, relictis, Musa procax, iocis
Ceae retractes munera naeniae :

Mecum Dionaeo sub antro

Quaere modos leviore plectro.

7

Del coturno d'Atene

Torna allor cinto a le dolenti scene.

Corni orrisoni or parmi

[ocr errors]

Già udir, e squillar trombe e duci alteri
Di non vil polve lordi alzar la voce
Assordatrice. Al lampeggiar de l'armi
Scoloran cavalier, ombran destrieri,
Tutta la terra è doma,

Salvo sol di Caton l'animo atroce.

Giuno, e gli amici dei, che gìr lontani
Da l' afro inulto suol, vinti da Roma
Poi de' prischi Romani

Svenàr la prole di Giugurta a' Mani.
Qual campo, a cui latina

Strage di sangue feo grasse le zolle

[ocr errors]

Ne' sepolcri, ond'è ingombro, ahi! non attesta
L'empia guerra, e de l'itala ruina

Il suon,

che sino al Medo alto si estolle ?

Qual gorgo mai, qual fiume

Evvi, che ignori la tenzon funesta ?

Le daunie schiere fra la morte e 'l lutto.

A qual mar già non fero in rosse spume
Volger l'azzurro flutto?

Qual lido è mai del nostro sangue asciutto ?
Canzon, che tenti? Mal vorresti ardita,

Obliando tuoi scherzi, or le dolenti

Corde trattar del vate ceo: deh ! meco

Vienne a l'idalio speco,

Su la cetra a cercar con molli dita

Più facili concenti.

O DE II.

AD C. SALLVSTIVM CRISPVM.

VLLVS argento color est avaris
Abdito (*) terris, inimice lamnae
Crispe Sallusti, nisi temperato
Splendeat usu.

Vivet extento Proculeius aevo,
Notus in fratres animi paterni :
Illum aget penna metuente solvi
Fama superstes.

Latius regnes avidum domando
Spiritum, quam si Libyam remotis
Gadibus ingas, et uterque Poenus
Serviat uni.

Crescit indulgens sibi dirus hydrops;
Nec sitim pellit, nisi caussa morbi
Fugerit venis, et aquosus albo
Corpore languor.

Redditum Cyri solio Phraatem
Dissidens plebi, numero beatorum
Eximit Virtus; populumque falsis
Dedocet uti

Vocibus; regnum et diadema tutum
Deferens uni, propriamque laurum,
Quisquis ingentes oculo irretorto
Spectat acervos.

(*) Abditae.

« PredošláPokračovať »