Obrázky na stránke
PDF
ePub

Nunc face supposita turgescit sanguis, et ira
Scintillant oculi; dicisque facisque, quod ipse

Non sani esse hominis non sanus juret Orestes. 118

Bolle il sangue siccome calefatto

Per sottoposta vampa; e con le creste Dici, e fai cose, che d'uom propio matto Le giurerebbe il re de' matti Oreste.

L

SATYRA IV.

REM populi tractas? (Barbatum hæc crede

magistrum

Dicere, sorbitio tollit quem dira cicuta.)
Quo fretus? dic hoc magni pupille Pericli.

Scilicet ingenium, et rerum prudentia velox
Ante pilos venit, dicenda tacendaque calles.

5

Ergo ubi commota fervet plebecula bile,
Fert animus calidæ fecisse silentia turbæ
Majestate manus? Quid deinde loquere? Quirites,
Hoc, puto, non justum est; illud male; rectius
istud.

Scis etenim justum gemina suspendere lance
Ancipitis libræ ; rectum discernis, ubi inter
Curva subit, vel cum fallit pede regula varo:
Et potis es nigrum vitio præfigere theta.

Quin tu igitur summa nequicquam pelle decorus Ante diem blando caudam jactare popello Desinis, Anticyras melior sorbere meracas?

10

15

SATIRA IV.

E

A maneggiar tu imprendi la repubblica? (Che si ragioni il grave Sofo imagina, Cui diro di cicuta beveraggio

Spense.) E in cui fidi? Il mostra, o del gran
Pericle

Pupillo. Oh sì davvero; in te fu celere,
Più che il pelo, l'ingegno ed il giudizio,
E sai che dire, e che tacer. Se fervida
Bile a tumulto la canaglia stimola,
Tu dunque speri l'acquetar coll' arbitra
Maestà della mano? E che dir poscia?
Questo, o Quiriti, ingiusto parmi, e pessimo
Quello; meglio quest' altro: chè d'ancipite
Libra tu sai ne' gusci il giusto appendere,
Sai la retta avvisar quando l'interseca
La curva, o falla con piè torto il regolo;
E puoi del negro theta il vizio imprimere.
Perchè dunque anzi tempo, e indarno lucido
Sol nella buccia all' adulante popolo

Lisci la coda adulator perpetuo,
Quando merti sorbir le prette Anticire?

Que tibi summa boni est ? uncta vixisse patella Semper, et assiduo curata cuticula sole?

Expecta; haud aliud respondeat hæc anus. I nunc, Dinomaches ego sum. Suffla. Sum candidus. Esto;

Dum ne deterius sapiat pannucea Baucis,
Cum bene discincto cantaverit ocyma vernæ.

Ut nemo in se se tentat descendere, nemo!
Sed præcedenti spectatur mantica tergo.
Quæesieris: nostin' Vectidj prædia? Cujus?

Dives arat Curibus quantum non milvus oberret.

20

25

Hunc ais? Hunc: dís iratis, genioque sinistro
Qui, quandoque jugum pertusa ad compita figit,

Seriolæ veterem metuens deradere limum
Ingemit: hoc bene sit tunicatum cum sale
mordens

Cæpe, et farrata pueris plaudentibus olla,
Pannosam facem morientis sorbet aceti.

30

At si unctus cesses, et figas in cute solem, Est prope te ignotus, cubito qui tangat, et acre Despuat in mores, penemque arcanaque lumbi 35

Runcantem

« PredošláPokračovať »