Obrázky na stránke
PDF
ePub

those who through sickness or any other cause are destitute, and also those who are in bondage, and those who are strangers journeying, in short, he aids all those who are in want. But we all meet in common on Sunday, because it is the first day, in the which God, who changed the darkness and matter, made the world; and Jesus Christ our Saviour, on the same day, rose from the dead.

Dialogus cum Tryphone Judæo, p. 260. (Editio ut supra.)

[blocks in formation]

*It is disputed whether Justin is the author of this Dialogue. If not, it is the work of some unknown Father.

προσθόρως προειπεν ὁ πατριαρχης. Πλυνεῖ ἐν οἴνῳ την στολην αὐτοῦ, καὶ ἐν αἵματι στα φυλῆς την περιβολὴν αὐτοῦ. “Ωσπερ γὰρ ἡμεῖς τον μυστικὸν της ἀμπέλου καρπὸν μετὰ τον ἁγιασμὸν αἷμα δεσποτικὸν ὀνομάζομεν· οὕτω την ἀληθινῆς ἀμπέλου το αἷμα σταφυλῆς ὠνόμασεν αἷμα.

Eranistes.-Μυστικῶς ἅμα και σαφῶς ὁ προκείμενος ὑποδέδεικται λογος.

Orth.—Εἰ καὶ αὐτάρκη σοι εἰς πίστιν τα είρημενα, ἀλλ ̓ ὅμως καὶ ἑτέραν ἀπόδειξιν εἰς βεβαίωσιν της ἀληθείας προαθήσω.

Eran.-Χαριῇ μοι τοῦτο ὁρῶν. Τὴν γὰρ ὠφέλειαν αὐξ. ήσης.

Orth.—Οἶσθα ὅτι ἄρτον ὁ Θεὸς τὸ οἰκεῖον προσηγόρευσε σῶμα.

[ocr errors][merged small]

Eran.-Oida. Orth.—Καὶ ἑτέρωθι και την σαρκα σῖτον ὠνόμασεν; Eran. Οἶδα και ἤκουσα γὰρ αὐτοῦ λεγοντος, ἐλήλυθεν ἡ ὥρα, ἵνα δοξασθῆ ὁ οἱὸς του ἀνθρώπου· καὶ εἂν ὁ κοκκος τοῦ σίτου πεσὼν εἰς την γην αποθάνῃ, μονος μενει ἐὰν δε ἀποθάνῃ, πολὴν καρπὸν φέρει.

μη

Orth.—Ἐν δε γε τῇ των μυστερίων παραδόσει σῶμα τον ἄρτον ἐκάλεσε, καὶ αἷμα το κράμα.

Eran.—Οὕτως ὠνόμασεν. Orth. ̓Αλλὰ καὶ κατὰ φύσιν το σῶμα σῶμα κληθείη, και το αἷμα αἷμα.

VOL. II.

archa.

"Lavabit in vino stolam suam et in sanguine uvæ pallium suum:" sicut enim nos mysticum vitis fructum post sanctificationem sanguinem Dominicum appellamus. Sic veræ vitis sanguinem uvæ sanguinem nominavit.

Eran.-Obscurè simul et dilucido quod propositum fuerat demonstratum est.

Orth.-Et si hæc tibi ad fidem faciendam sufficiunt, ad veritatem tamen confrmandam aliam etiam probationem adjiciam.

Eran. Si hæc feceris, rem mihi gratam facies, utilitatem enim auxeris.

Orth.-Scis quòd panem Deus proprium corpus appellavit?

Eran.-Scio.

Orth.-Alibi verò carnem frumentum nominavit ?

Eran. Hoc etiam scio. Audivi quippe dicentem. "Venit hora ut clarificetur filius hominis, et nisi granum

frumenti cadens in terram

mortuum fuerit, ipsum solum manet; si autem mortuum fructum fuerit, multum affert."

Orth.-In mysteriorum verò institutione panem appellavit corpus et quod mixtum erat sanguinem.

Eran.-Sic nominavit. Orth. Atqui secundùm naturam et corpus pure corpus vocabitur et sanguis sanguis.

Ι

[blocks in formation]

Eran.—Τοῦτο μὲν ἀληθῶς εἴρηκας. Εβουλόμην δε την αἰτίαν μαθεῖν της των ὀνομάτων ἐναλλαγῆς.

Orth.-Δήλος ὁ σκοπὸς τοῖς τὰ θεῖα μεμνημενοις. ΗβουΉβου λήθη γαρ τοὺς των θείων μυστηρίων μεταλαγχανοντας, μὴ τῇ φύσει των βλεπομένων προσέχειν, ἀλλὰ διὰ της των όνομάτων ἐναλλαγῆς, πιστεύειν τῇ ἐκ της χάριτος γεγενημένη μεταβολῆ, ὁ γαρ δη το φυσει σῶμα σῖτον και ἄρτον προσαγορεύσας, καὶ αὖ πάλιν ἑαυτὸν ἄμπελον ὀνομάσας, οὗτος τὰ ἐρώμενα συμβολα τῇ τοῦ σώματος καὶ αἵματος προσηγορία τετίμηκεν, οὐ την φυσιν μεταβαλῶν, ἀλλὰ την χάριν τῇ φύσει προστεθει

κώς.

Eran. - Καὶ μυστικῶς ἐῤῥήθη τὰ μυστικὰ, καὶ σαφῶς ἐδηλώθη τὰ πᾶσιν οὐ γνώριμα.

Orth.—Επειδὴ τοίνυν συνωμολόγηται, καὶ στολὴν καὶ περιβολὴν ὑπὸ τοῦ πατριάρχου τὸ δεσποτικὸν ὠνομάσθαι σῶμα, Εἰς δε τον περὶ των θείων μυσα τηρίων εἰσεληλύθαμεν λόγον, εἰπὲ πρὸς τῆς ἀληθείας. Τίνος ἡγῇ σύμβολόν τε καὶ τύπον την πολυαγιαν τροφήν, της Θεότη

Eran.-In confesso est. Orth.-Salvator autem noster nomina permutavit et cor pori quidem in quod erat symboli nomen imposuit : symbolo vero quod erat corporis. Sic vitem seipsum qui nominavit, sanguinis nomen symbolo tribuit.

Eran.-Hoc quidem verè dixisti, vellem autem permu

tationis nominum causam ediscere.

Orth.-Manifestus est scopus iis qui divinis mysteriis sunt initiati. Volebat enim ticipant, non attendere natueos, qui divinis mysteriis parram eorum quæ cernuntur. tionem mutationi quæ ex gra Sed per nominum mutatia facta est fdem adhibere. Qui enim corpus naturale frumentum et panem appellavit, et vitem rursus se ipsum nominavit, is visibilia symbola corporis, et sanguinis appellatione honoravit, non naturam mutans, sed naturæ gratiam addens.

Eran.-Et mysticè mystica dicta sunt et perspicue declarata quæ non omnibus sunt

nota.

[blocks in formation]

τος του δεσπότου Χριστοῦ. Η

του σώματος καὶ του αἷματος;

Domini, an corporis et sanguinis ?

FACUNDUS.

Facundus pro defensione trium capitulorum Concilii Chalcedonensis. (Paris. 1676.) Lib. ix. c. v. 144.

Nam sacramentum adoptionis suscipere dignatus est Christus, et quando circumcisus est, et quando baptizatus est; et potest sacramentum adoptionis, adoptio nuncupari, sicut sacramentum corporis et sanguinis ejus, quod est in pane et poculo consecrato, corpus ejus et sanguinem dicimus. Non quod propriè corpus ejus sit panis, et poculum sanguis, sed quod in se mysterium corporis ejus sanguinisque contineant. Hinc et ipse Dominus benedictum panem et calicem quem discipulis tradidit, corpus et sanguinem vocavit.

EPHREM SYRUS. (Roma. 1746.) Adversus scrutatores. Εννοων ταυτα αδελφε, δοξαζων. Προσκυνησον τη αυτου ευδοκια. Προσεχε πως TOV αρτον ευλόγων, κλανει αυτον εν τυπω του σωματος του ιδιου TOTηρLO

αχράντου, ка παλιν πως εν

ΤΟ

TUπ aμatos ευλογει, και διδωσιν τοις εαυτον μαθηταις και γενου συμμετοχος των εαυτού μυστηρίων.

Ista, o frater, perpende, glorificans : adora ipsius benignitatem; attende quomodo panem benedixit ac fregit in figuram immaculati corporis Sui; calicemque in figuramsanguinis sui benedixit, deditque discipulis; et esto, tu quoque, sacramentorum ejus particeps.*

SUPREMACY.

Peter's Supremacy.

All the Apostles were equal in power. CYPRIAN, elected bishop An. Chr. 248. Dupin. Hoc erant utique et cæteri Apostoli quod fuit Petrus, pari consortio præditi et honoris et potestatis,† sed exordium

* For these three extracts from Theodoret, Facundus, and Ephraim, I am indebted to the Rev. Isaac Ashe, Baronstown Rectory, Dundalk.

It is impossible that Peter's supremacy could have been a doctrine of the Church in the third century; for Cyprian could not have been ignorant of it, if it had been received by the Church as a divine appointment.

ab unitate profiscitur, ut ecclesia una monstretur.-De unitate ecclesiæ, p. 107. (Oxonii, 1682.)

Christ is the only head.

THEODORET.

Interpret. in lib. Cant. Cant. (Lat. Ed. Parisiis, 1608.) Christus solus caput est omnium, corpus autem ipsius divina est ecclesia; membra autem corporis sanctos esse dicimus, alium quidem collum, alium autem pedes.

Per hujus crura Petrum intellige apostolorum principem.

[ocr errors]

AMBROSE.

The keys were given to all the Apostles.

Tibi, inquit, dabo claves regni cœlorum, ut et solvas et ligas. Quod Petro dicitur, Apostolis dicitur.(In Ps. xxxviii. Enarr. p. 858. tom. i. Bened. Edit. Parisiis, 1690.)

Peter's primacy was only a primacy of confession and faith.

De incarn. sacram. lib. i.

(Editio ut supra.)

Vos autem quid me dicitis? Statim loci non immemor sui, primatum egit, primatum confessionis utique, non honoris, primatum fidei, non ordinis.

Paul was equal to Peter and second to none.

Nec Paulus inferior Petro, quamvis ille ecclesiæ fundamentum, et hic sapiens architectus, sciens vestigia credentium fundare populorum; nec Paulus, inquam, indignus apostolorum collegio, cum primo quoque facilè conferendus, et nulli secundus. Num qui se imparem nescit, facit æqualem.

AUGUSTINE.

Christ only is our head.

Enarratio in Psalmum lxii. Tom. iv. p. 607.

Ille enim unus, qui natus est de Maria et passus est, et sepultus est, et resurrexit, et adscendit in cœlum, et modo ad dexteram Patris sedet et interpellat pro nobis, caput nostrum est. Si ille caput est, nos membra sumus: tota ecclesia ejus, quæ ubique diffusa est, corpus ipsius est, cujus

« PredošláPokračovať »