Obrázky na stránke
PDF
ePub

nec unquam adduci potuit, ut vitæ asperitatem emolliret, testatus in cinere et cilicio velle se mori.

Pars Autumnalis.

In festo S. Nicolai de Tolentino Confessoris. p. 322. Aspero vestitu, verberibus, et ferrea catena corpus do

mans.

In festo S. Josephi, a Cupertino, Confessoris. Ciliciis, flagellis, catenis, omni demum asperitatum et pœnarum genere corpus afflixit.

In festo S. Francisci Borgiæ, Confessoris.

In eo arctioris vitæ studio Franciscus jejuniis, catenis ferreis, asperrimo cilicio, cruentis longisque verberationibus, somno brevissimo corpus ad extremam usque maciem redegit.

In festo S. Teresia, Virginis.

Tam anxio castigandi corporis desiderio æstuabat, ut quamvis secus suadebant morbi quibus afflictabatur, corpus ciliciis, catenis, urticarum manipulis, aliisque asperrimis flagellis sæpe cruciaret, et aliquando inter spinas volutaret!! sic Deum alloqui solita, Domine aut pati, aut mori.

In festo S. Petri de Alcantara, Confessoris. p. 430.

Corpus suum perpetuis vigiliis, jejuniis, flagellis, frigore, nuditate, atque omni genere asperitatum in servitutem redegit, cum quo pactum inierat, ne ullum in hoc sæculo ei requiem præberet.

In festo S. Joannis Cantii, Confessoris. p. 433.

Brevis illi somnus, atque humi: vestis, quæ nuditatem, cibus, qui mortem duntaxat arceret: virginalem pudicitiam, velut lilium inter spinas, aspero cilicio, flagellis, atque jejuniis custodivit.

p.

462.

In festo S. Caroli Episcopi et Confessoris. Humillimis interim precibus reconciliator accedens, publica supplicatione indicta, fune sibi ad collum alligato, nudis pedibus etiam offendiculo cruentatis, crucem bajulans,

seipsum pro peccatis populi hostiam offerens, divinam indignationem avertere satagebat.

Ibidem.

Nocturnis vigiliis, asperrimo cilicio, assiduis flagellis corpus domabat.

In festo S. Gertrudis.

Quo liberiùs Deo vacaret, vigiliis, abstinentia, aliisque cruciatibus corpus afflixit.

In festo S. Joannis a Cruce. p. 513.

Bello in se, tanquam in infensissimum hostem, indicto, vigiliis, jejuniis, ferreis flagellis, omnique pœnarum genere, brevi carnem cum vitiis et concupiscentiis suis crucifixerit.

Officium S. Ludovici Bertrandi, Confessoris.

Jejuniis, flagellis, ciliciis vigiliisque carnem domans, mentem jugi orationis pabulo nutriebat.

Pars Hiemalis.

In festo S. Francisci Xavieris, Confessoris. p. 431. Ferreis in se flagellis ita sæviit, ut sæpe copioso cruore difflueret.

In festo S. Canuti, Regis et Martyris. p. 503.
Corpus suum jejuniis, ciliciis, et flagellis castigavit.

In festo S. Franciscæ viduæ Romanæ.

Corpus suum vigiliis, jejuniis, cilicio, ferreo cingulo, crebrisque flagellis in servitutem redigere jugiter satagebat.

Pars Estiva.

In festo S. Rosæ a S. Mariæ, virginis Limanæ. p. 620. Habitu Tertii ordinis Sancti Dominici assumpto, pristinas vitæ austeritates duplicavit; oblongo asperrimoque cilicio sparsim minusculas acus innexuit; sub velo coronam densis aculeis introrsus obarmatam interdiù noctuque gestavit. Sanctæ Catharina Senensis ardua premens vestigia, catena ferrea, triplici nexu circumducta, lumbos cinxit. Lectulum

sibi e truncis nodosis composuit, horumque vacuas commissuras fragminibus testarum implevit. Cellulam sibi angustissimam struxit in extremo horti angulo, ubi cœlestium contemplationi dedita, crebris disciplinis, inedia, vigiliis corpusculum extenuans, et spiritu vegetata, larvas dæmonum, frequenti certamine victrix, impavidè protrivit ac superavit.

SANTA ROSA, CLEMENS X. An. Chr 1673.

Extracted from the "Codex Constitutionum quas summi pontifices ediderunt in solemni canonizatione Sanctorum, a Johanne 15 ad Benedictum 13, sive ab anno Domini 993 usque ad A.D. 1729. Accurante Justo Fontanino, Archiepiscopo Ancyrano, Romæ, 1729. Ex typographia Reverendæ Cameræ Apostolica.

Saxa enim et cruces, quibus parvula, usus flagellorum ignara, a Mariana ancilla, suarum mortificationum ferè sola conscia, ad orationem vel ad hortum pergens onerabatur, in ferreas catenas commutavit, quas aptavit in flagra, quibus ad Sancti Dominici exemplum singulis noctibus usque ad rivulorum sanguinis copiosam effusionem, vel pro ærumnis sacræ ecclesiæ, vel pro periclitantis regni, aut Urbis Limensis necessitatibus, vel pro compensandis peccatorum injuriis, vel pro expiandis defunctorum animabus, vel ad impetranda divina subsidia in extremo agone constitutis, cruentam se Deo victimam ad ejus justam iram avertendam offerebat, horrescentibus quandoque domesticis ad tam diros catenarum ictus, quarum usu interdicto, earum una sic triplici ductu lumbos latenter diu præcinxit, ut nusquam nisi maximorum cruciatuum ischiadis vi apparere potuerit, quæ posteà nonnisi interveniente miraculo soluta fuit, cujus annulos post Virginis obitum miram et peregrinam suaveolentiam spirare compertum est. Ne qua verò pars innocentis corpusculi vacaret a supplicio, poenalibus vinculis brachia et lacertos torquebat, urticarumque manipulis ac minutulis sentibus pectus, axillas, ac latera arctabat. Cilicii postea a collo infra genua protendentis asperitatem acubus permixtis auxit, quo compluribus annis usa est, donec ob frequentem sanguinis vomitum exuere jussa fuit, cujus supplicii jacturam alia veste minore valetudinis damno, sed non leviore molestia compensavit. Sub ea enim pœna erat ei quicumque motus; sola plantæ ab his doloribus vacabant, quos tamen aut Saxo

rum collisione, aut fornacis adustione a cruciatibus immunes esse non sinebat.

Coronam capiti suo ex stanno peracutis claviculis infixit, et per aliquot annos non sine vulneribus cinxit: cui in majoribus annis successit secunda, nonaginta et novem aculeis armata.

[ocr errors]

Strati sui duritiem eam esse voluit, quæ somnum magis abigeret, quam conciliaret, ita ut dormituræ idem esset lectulus et equuleus. Cervical aut impolitus truncus aut lapides in hunc usum absconditi, quod cubile præacutis postea tegularum fragmentis testarumque fractarum triquetris sic implevit, ut singularum pars mucronata obverteretur corpori, nec ante se ad somnum componebat quam fellis haustu fauces amaricasset.

SAINT ALPHONSO MARIA DE LIGORIA.

Sacra rituum congregatione, emō et Rmo Domino Cardinali Carracciolo relatore, beatificationis et canonizationis ven. Servi Dei Alphonsi Maria de Ligorio, fundatoris congregationis scmi. Redemptoris, ac olim Episcopi S. Agatha Romæ, 1806. apud Lazarinum, Rev. Cam. Aper. typographum.

Summarium de virtutibus.

Testis adm. R.S.D. Dominicus Corsano. Miss. cong. S.S. Red. et V.S.D. Confessarius.*

So di certa scienza ancona, che il servo di Dio si disciplinava continuamente a secco ed a sangue, ed oltre quelle a seco comandate dalla regola soleva disciplinarsi ogni giorno la mattina prima dello sveglio commune, e la sera dopo sonato il riposo. Il Sabato poi si disciplinava a sangue, e queste discipline erano cosi forte e faceva scaturire tanto sangue dalle sue membre con quei pezzi di quelli lammetti bene affilate, che non solo portava sempre asperse le sue biancherie e mutande del suo sangue, ma ben anche se ne vedevano asperse le pareti dalla sua povera stanza, fino a spruzzare nei libri, che en essa teneva.

[ocr errors]

Per quanto ho veduto con propri occhi ed inteso dire da nostri Padri degni di fede, so che il servo di Dio macerò il suo

As this evidence was given in testimony of his sanctity, and recorded as such in the present century, in which Alphonso M. de Ligurio was canonized, it proves that the Roman Church extols fanatical self-torture as much at the present day, as she did in the dark ages. St. Alphonso de Liguori was the author of the "Glories of Mary."

corpo anche con irsuti cilizi acuminati e catenelle tanto alle braccia che alle gambe, e che seco portava sino all' ora di tavola, e queste per lo piu erano aculeate tanto che davano orrore a chiunque le vedeva. Senti dire ancora che teneva un calzone tutto pieno di maglie aculeate di ferro, fasce di pelo di camelo ed altri istromenti di penitenza, come casualmente si vedero da me e da altri miei compagni, non ostante la gelosa e circonspetta segretezza. Eguale fu la sua estrema mortificazione nel dormire sopra due sole tavole guarnite di un saccone di poca paglia, sicche pareva un duro sasso; anzi intesi dire più volte che arrivava a dormire le poche ore della notte con una gran pietra appesa e legata a suoi pedi.

Mi ricordo bene, che egli non si fece mai la barba, vivendo fra noi, col rasajo, ma solamente ogni tanto se la faceva stesso colle forbice, e facendose fare dal fratello assistente la corona chiericole colla stessa forbice.

Such is the fanatical self-torture which forms an essential branch of the saintly devotion of the Church of Rome. This fanaticism originated in the East. It was very highly esteemed and honoured in the Nicene age. Those divines who so highly extol that age of Christianity, if consistent, ought to endeavour to imitate angelic excellence, and to subdue carnal corruption, and atone for sin, by fasting, solitude, sackcloth, scourgings, and every species of self-torture. True Protestants, on the other hand, will pay to God a reasonable service, and will not seek to change or subdue their nature by self-maceration; but, according to St. Paul's precept, they will mortify the flesh by the Holy Spirit, who implants a new nature, and subdues evil by the infusion into the heart of love, peace, gentleness, purity, humility, faith, hope, temperance, and every Christian virtue.

RELICS.

Breviarium Romanum. (Antverpiæ, 1823.)
Pars Verna. Festa Aprilis.

Die ii. Aprilis. Franciscus, Paolæ, &c.
Lectio VI.

Cujus corpus dies undecim insepultum, ita incor

ruptum permansit, ut suavem etiam odorem efflaret.

« PredošláPokračovať »