Obrázky na stránke
PDF
ePub

Documents relating to Transubstantiation. Sacrosancti et Ecumenici Concilii Tridentini canones et decreta.—(a Paris. 1823.)

Sessio xii. de Eucharistiâ.

De Sacrosancto Eucharistiæ Sacramento.

Canon 1.

Si quis negaverit in sanctissimæ eucharistiæ sacramento contineri verè, realiter, et substantialiter corpus et sanguinem unà cum animâ et divinitate Domini nostri Jesu Christi, ac proinde totum Christum; sed dixerit tantummodo esse in eo, ut in signo, vel figurâ, aut virtute; anathema sit.

Canon 2.

Si quis dixerit in sacrosancto eucharistiae sacramento remanere substantiam panis et vini unà cum corpore et sanguine Domini nostri Jesu Christi; negaveritque mirabilem illam et singularem conversionem totius substantiæ panis in corpus, et totius substantiæ vini in sanguinem, manentibus dumtaxat speciebus panis et vini, quam quidem conversionem catholica ecclesia aptissimè transubstantiationem appellat, anathema sit.

Canon 3.

Si quis negaverit in venerabili sacramento eucharistiæ sub unaquaque specie, et sub singulis cujusque specie partibus, separatione factâ, totum Christum contineri anathema sit.

Canon 4.

Si quis dixerit, peractâ consecratione, in admirabili eucharistiæ sacramento non esse corpus et sanguinem Domini nostri Jesu Christi, sed tantùm in usu dum sumitur, non autem ante, vel post: et in hostiis vel particulis consecratis, quæ post communionem reservantur vel supersunt, non remanere verum corpus Domini, anathema sit.

Canon 6.

Si quis dixerit in sancto eucharistiae sacramento Christum unigenitum Dei filium non esse cultu latriæ, etiam externo, adorandum, atque ideo nec festivâ peculiari celebritate venerandum, neque in processionibus, secundùm laudabilem et universalem ecclesiæ sanctæ ritum et consuetudinem, solemniter circumgestandum, vel non publicè, ut adoretur, populo proponendum, et ejus adoratores esse idololatras, anathema sit.

Canon 7.

Si quis dixerit, non licere sacram eucharistiam in sacrario reservari, sed statim post consecrationem adstantibus necessariò distribuendam; aut non licere, ut illa ad infirmos honorificè deferatur, anathema sit.

Canon 8.

Si quis dixerit, Christum in eucharistiâ exhibitum, spiritualiter tantùm manducari, et non etiam sacramentaliter ac realiter; anathema sit.

For the interpretations of the Fathers, consult the extracts from the Fathers in the first part of this volume.

The Council of Trent incidentally admits the difference of the Fathers in their interpretation of the vith chapter of St. John's Gospel.

Sessio xxi. Caput. 1.

Doctrina de communione sub utrâque specie et parvulorum. Sed neque ex sermone illo, apud Joannem sexto, rectè colligitur, utriusque speciei communionem a Domino præceptam esse, utcumque juxta varias sanctorum patrum et doctorum interpretationes intelligatur. Namque qui dixit, "Nisi manducaveritis carnem filii hominis, et biberitis ejus sanguinem, non habitis vitam in vobis; dixit quoque, si quis manducaverit ex hoc pane, vivet in æternum," &c.

Cardinal Bellarmine enumerates the following Romish doctors who have given the Protestant interpretation of the 54th verse of the sixth chapter of St. John's Gospel.

Bellarminus de Sacr. Euch. lib. iii. c. 23. (Ingolstadii, 1590.)

In hoc numero sunt Gabriel lec. 84. sup. can. Missæ; Nicolaus Cusanus, Epis. 7, ad Bohemos; Thomas Cajetanus, in 3. part. quæs. 8. art. ult. Richardus Tapper in explic. art. 15. Lovanensium; Joannes Hesselius in libro de communione sub unâ specie; et Cornelius Jansenius, C. 59. Concordiæ.

Albertinus de Eucharistiâ, lib. i. c. 30. p. 209, enumerates two Popes, Innocent III. and Pius II; four Cardinals, Bonaventure, d'Alliaco, Cujan, and Cajetan; two Archbishops, Richardus Armachanus and Guererius Granatensis; five Bishops, Stephanus Eduensis, Durandus Mirnatensis,

Gulielmus Altisidiorensis, Lindanus Ruremondensis, and Jansenius; doctors and professors of divinity, Alexander Alensis, Richardus de Media Villa, Johannes Gerson, Johannes de Ragusio, Gabriel Biel, Thomas Waldensis, Jo. Maria, Verratus, Tillmannus Sigebergensis, Astesanus, Conradus, Johannes Ferus, Conradus Sasgerus, Jo. Hesselius, Richardus Tapperus, Palatius, and Rigaltius. In fine, two popes, four cardinals, two archbishops, five bishops, nineteen doctors; in all, thirty-two.*

Art. 14. of Pope Pius' Creed.

Item Sacram Scripturam juxta eum sensum quem tenuit et tenet sancta mater ecclesia, cujus est judicare de vero sensu et interpretatione Sacrarum scripturarum, admitto; nec eam unquam nisi juxtà unanimem consensum patrum accipiam, et interpretabor.

Sacrosancti et Ecumenici Concilii Tridentini. (Editio ut supra.)

Sess. vii. de Sacramentis in genera.

Canon 11.

Si quis dixerit in ministris, dum sacramenta conficiunt et conferunt, non requiri intentionem saltem faciendi quod facit ecclesia, anathema sit.

Ibidem.

Sessio xii. de Eucharistiâ.
Caput. 1.

De reali præsentiâ Domini nostri Jesu Christi in SS. eucharistiæ sacramento.

Principio docet sancta synodus et apertè ac simpliciter profitetur, in almo sanctæ eucharistiæ sacramento, post panis et vini consecrationem, Dominum nostrum Jesum Christum, verum Deum atque hominem, verè, realiter, ac substantialitèr, sub specie illarum rerum sensibilium contineri. Nec enim hæc inter se pugnant, ut ipse salvator noster semper ad dexteram patris in cœlis assideat, juxta modum existendi naturalem; et ut in multis nihilominùs locis sacramentaliter præsens suâ substantiâ nobis adsit, eâ existendi ratione, quam etsi verbis exprimere vix possumus, possibilem tamen esse

As Albertinus was a Protestant, those persons who have access to college libraries should consult the originals.

Deo, cogitatione per fidem illustratâ, assequi possumus, et constantissimè credere debemus.

Catechism of the Council of Trent.* (Printed at Venice, 1582.) De Sacram. Euchar.

Tam verò in hoc loco a pastoribus explicandum est, non solùm verum Christi corpus, et quidquid ad veram corporis rationem pertinet, veluti ossa et nervos, sed etiam totum Christum in hoc sacramento contineri.

Scotus in 4 Sent. d. xi. զ. 3.

Non extare locum ullum scripturæ tam expressum, ut sine ecclesiæ declaratione evidenter cogat transubstantiationem admittere.

Biel in can. Missæ, Lect. 40.
Neutiquam inveniri in canone Bibliorum.

Card. Camer. in 4. d. 11. q. 6. art. 1, 2. Transubstantiationem non posse probari ex sacris literis. Card. Roffensis. lib. cont. Luth. de Capt. Babyl. c. 1. Nullâ in Scripturâ verbum positum esse, quo probetur in missâ hanc substantiæ transmutationem fieri.

Card. Cajetan. in Th. p. 3. q. 75. art. 1.

Non apparet ex evangelio coactivum aliquod ad intelligendum hæc verba propriè, nempe, "hoc est corpus meum;" imo præsentia illa in sacramento, quam tenet ecclesia, ex his verbis Christi non potest demonstrari, nisi etiam accesserit ecclesiæ declaratio.t

Bellarminus de Sacram. Euch. lib. iii. c. 23. (Ingolstadii, 1590.)

Scotus enim in 4. dist. 2. qu. 3. quam sequitur Camera

This Catechism was constructed for the use of the Romish priesthood to direct them how they were to instruct the laity. In a recent translation in English, the priest omitted the words "bones and nerves."

+ These quotations from Scotus, &c. have been extracted from Bishop Cozens' work. I have had no opportunity of verifying them. Bellarmine confirms them with regard to Scotus and Cameracensis.

All the extracts from Bellarmine are made from the same edition.

censis, tria dicit. . . . Secundò dicit, non extare locum ullum Scripturæ tam expressum, ut sine ecclesiæ declaratione cogat transubstantiationem admittere. Atque id non est omninò improbabile. Nam etiamsi scriptura, quam nos supra adduximus, videatur nobis tam clara, ut possit cogere hominem non protervum, tamen an ita sit meritò dubitari potest, quum homines doctissimi atque acutissimi, qualis cum primis Scotus fuit, contrarium sentiant.

Beda comm. in iii. Ps.

Dedit in cœnâ discipulis figuram sacrosancti corporis et sanguinis sui.

The Council of Constantinople, which was assembled under Leo and Constantine in the eighth century, and consisted of 338 prelates, and condemned images, is repudiated by the Church of Rome. But the following passage, from the 6th act of the Council, is opposed to the Romish doctrine.

Sac. Conc. studio Philippi Labbæi et G. Cossartii. Tom. vii. p. 446. (Lutetiæ, Parisiorum, 1671.)

Actio sexta.

Lætentur et exultent et fiducialiter agant hi, qui veram Christi imaginem sincerissimâ animâ faciunt, et desiderant et colunt, et in salutem animæ et corporis offerunt; quam ipse sacratissimus immolator et Deus noster . . . . . secundùm tempus propriæ passionis in typum et rememorationem evidentissimam tradidit ministris suis.

Historia transubs. Papalis, by John Cosin, Bishop of Durham.

Johannes Erigena popularis noster (quem Alfredus rex sibi ac suis liberis præceptorem constituit et ad inchoatam Oxonii academiam adornandam misit) dum in Galliis ageret, ubi Carolo Calvo regi acceptissimus fuit, libro de corpore et sanguine Domini conscripto, non dissimilem doctrinam exposuit, eamque clarissimis Scripturæ Sanctæ ac veterum patrum testimoniis comprobavit. Qui ducentis post annis, sub Leone IX. papa, damnatus est.

« PredošláPokračovať »