LANGAMUS Clarium quotquot Apollinem Qui nos languidulas, et prope mortuas, Claras omnigenis reddidit artibus. Plangamus lachrymis non mediocribus, Et nostrum et Patriæ Patrem, Cunctis ille piis flebilis occidit, Ceu flendus potius: flendus acerbius Nobis, ah miseris, quam perit omnibus, Eheu nunc cecidit Presbyterum jubar, Ingens FORBESIDUM decus. Sed vitæ integritas, diaque sanctitas, Laudari nequeunt satis. Laudari nequeunt quæ nimis aut satis, Tam clari jubaris relliquiæ piæ, Hæc sunt pulchra quidem, pulchrius at fuit Sed fortem ingenii dotibus, auream Monstrantem Sophiæ viam. Ah! Quis nostra potest damna rependere? Eheu queis lachrymis, queis ululatibus, Tam chari capitis funera flebimus? Jam ne sit lachrymis modus. Eheu nos miseras! Occidit, occidit E centro citius terra movebitur, Quam nos FORBESII funera plangere Condoluit idem GUL. LAUDERus, PATRICIUM, NUNQUAM INTERITURE MEMORIE, EPISCOPUM ABREDONIENSEM, MAGNO PRIMUM JACOBO, AC POSTEA CAROLO FILIO REGI NOSTRO EPICEDIUM. XL. I genus anquiras; Heros CoтHORISIUS: artes ALIUD. XLI. XIMIA eximium referant si symbola pectus, Unus FORBESIUS singula puncta tulit. Fronte refulgebat cum majestate verenda Alliciens animos comis amabilitas. Illita sacratis fluitabant verba Labellis Nectare et accepto pondere dicta dabat. Incidit obscuri si quando pagina Libri, Interpres (mirum) Lectio nuda fuit. Interioris erat ut pectora condus Athenes; Dexter lingua animi sic quoque promus opum. Quæ bona cunque viro fuerant, quæ Præsule digna, Uni cuncta poli cedere cura fuit. ALIUD. XLII. USTRA decem supraque decem septena pere git, Mente, manu, calamo, consilioque potens ; Quod si pro meritis cedant virtutibus anni, Debuit innumeros evoluisse dies. Efflagitantibus id, et divini viri meritis nostroque officio, fundebam, PATRICIUS JAMISONUS, Philosophiæ Magister, et S. S. Theol. Studiosus, in Acad. Abredoniensi. CONSILIARII REGII, ET DOMINI A CORSE, VIRI PERILLUSTRIS, VITE INTEGRITATE, AC OMNIBUS VIRTUTIBUS EXIMIIS PENE INCOMPARABILIS; QUI SEPTUAGENARIA MORTE SOLUTUS, MORTALES RELIQUIAS, VIGILIIS PASCHE. HÆC MERITO MERENSQUE SACRAVIT. XLIII. EIC pius Antistes situs est, Cathredæque domusque ; Gloria; lux cunctis splendida Scotigenis; Inclyta Musarum soboles, columenque sa crorum Eximium, populo os usque salutiferum. Cum decies septem brumas vidisset; et aris |