Psalmus 71. Parcet pauperi, et inoChristi regnum pacificum, pi; * et animas pauperum amplum felixque. gis. Eus, judicium tuum * et justítiam tuam filio re Judicáre pópulum 'tuum in justítiâ, * et pauperes tuos in judício. Suscipiant montes pacem pópulo * et colles justítiam. Judicabit páuperes pópuli, et salvos faciet filios pauperum, et humiliá bit calumniatorem. Et permanébit cum sole et ante lunam, * in generatióne et generatió salvas fáciet. Ex usuris et iniquitáte rédimet animas eórum ; * et honorábile nomen eórum illo. Et vivet, et dábitur ei de auro Arábiæ, et adorábunt de ipso semper : * tota die benedícent ej. Et erit firmamentum in terrâ in summis móntium, superextollétur super Líbanum fructus ejus; florébunt de civitáte, sicut foenum terræ. et Sft nomen ejus benedictum in sæcula : * aute solem permanet nomen, ejus. Et benedicentur in ipso omnes tribus terræ: * omnes gentes magnificábunt quos,pacem peccatórum videns; Quia non est respectus morti eórum, * et firmamentum in plaga eórum. * lu labóre hóminum nou sunt, et cum hominibus non flagellabuntur. Ideò ténuit eos supérbia; *operti sunt iniquitáte, et impietáte suâ. Prodiit quasi ex ádipe iniquitas eórum : * transiérunt in affectum cordis. Cogitaverunt, et locúti sunt nequitiam: * iniquitátem in excelso locúti sunt. * Posuérunt in cœlum os suum, et lingua eórum transívit in terra. Ideò convertétur pópulus meus hic ; et dies pleni invenientur in eis. Et dixérunt: Quómodò, scit Deus?* et si est sciéntia in Excelso? Ecce ipsi peccatóres et abundantes in sæculo * obtinuérunt divitias. * Et dixi: Ergo sine causâ Justificávi cor meum, lavi inter innocentes ma nus meas : et propter Verumtamen dolos posuisti eis: dejedùm allevarén cisti eos, Quia ecce, qui elongant se à te, períbunt; * perdidisti omnes qui fornican tur abs te. Mihi autem adhærére Deo bonum est, * pónere in Dómino Deo spem meam; Ut annuntiem omnes prædicatiónes tuas, * in portis filia Sion. Ant. Deus cordis mei et pars mea, Deus, in æteruum. Ps. 72. * ta; et nos non cognoscet ámpliùs. Ne tradas béstiis ánimas * in terrà confitentes tibi, et ánimas pauperum tuorum né obliviscaris in finem. Incendérunt igni sanctuárium tuum : polluérunt tabernáculum nóminis tui. Dixérunt in corde suo cognátio eórum simul : * Quiéscere faciámus omnes dies festos Dei à terrâ. Signa nostra non vídimus, jam non est prophé et inops laudabunt nomen Ego autem annuntiábo in sæculum : * cantábo Deo Jacob. Et ómnia córnua peccatórum confringam; * et exaltabuntur córnua justi. Ant. Confitébimur tibi, Deus, et invocabimus nomen tuum. Ps. 74. Caetera, ut supra, P. 39. AD NONA M. Ant. 7. D. Memor. Innumera Christi in Ec- N Otus in Judæa Deus: * in Israël magnum nomen ejus. Et factus est in pace locus ejus, et habitátio ejus in Sion. : arcuum * Ibi confrégit potentias * scutum, gládium, et bellum. Illuminans tu mirabiliter * turà móntibus æternis : báti sunt omnes insipientes Nolite extóllere in al- corde. * tum cornu vestrum : nolite loqui adversùs Deum iniquitatem ; Quia neque ab Oriente, neque ab Occidente, neque à desertis móntibus: * quóniam Deus judex est. Hunc humiliat, et hunc exaltat; quia calix in manu Dómini vini meri plenus mixto. Et inclinávit ex hoc in hoc verumtamen fex ejus non est exinanita : bibent omnes peccatóres terræ. Dormiérunt suum; et nihil invenérunt omnes viri divitiárum in manibus suis. Ab increpatióne tuâ Deus Jacob, * dormitavérunt qui ascendérunt equos. Tu terribilis es, et quis resistet tibi? ex tunc irâ tuâ. De cœlo audítum fecisti judícium: * terra trémuit, et quiévit. Cùm exurgeret in judicium Deus * ut salvos faceret omnes mansuétos terræ. Quóniam cogitatio hóminis confitébitur tibi; * et reliquiæ cogitatiónis diem festum agent tibi. Vovéte, et réddite Dómino Deo vestro, * omnes qui in circuitu ejus affertis múnera, Terribili et ei qui aufert spiritum principum, * terribili apud reges terræ. Psalmus 76. Consolatio spiritualis ex operibus Dei sumpta. Aut obliviscétur miseréri Deus?* aut continébit in ira suà misericórdias suas? Et dixi, Nunc cœpi: hæc mutatio dexteræ Excelsi. Memor fui óperum Dómini; * quia memor ero ab initio mirabílium tuórum; * Et meditábor in ómnibus opéribus tuis, et in adinventiónibus tuis exer cebor. Divisio Psalmi 76. Oce meà ad Dómi-Dua: quis Deus mag num clamavi; * voce. mea ad Deum, et intendit mihi. In die tribulationis meæ Deum exquisivi, manibus meis nocte contra eum * et non sum deceptus. Rénuit consolári ánima mea; memor fui Dei, et delectatus sum et exercitátus sum; * et defécit spíritus meus. nus, sicut Deus noster? * tu es Deus, qui facis mirabilia. Notam fecisti in pópulis virtútem tnam : * rede misti in brachio tuo pópu→ lum tuum, filios Jacob et Joseph. Viderunt te aquæ, Deus, vidérunt te aquæ ; * et timuérunt, et turbatæ sunt abyssi. * Multitúdo sónitus aquárum; vocem dederunt nubes. Etenim sagittæ tuæ tránseunt : vox tonitrui tui in rota. Illuxérunt coruscatiónes tuæ orbi terræ : * commóta est, et contrémuit terra. In mari via tua, et sémitæ tuæ in aquis multis; et vestígia tua non cog * noscentur. Deduxisti sicut oves pốpulum tuum, * in manu Móysi et Aaron. |