Salutem ex inimícis nostris, et de manu ómInium qui odérunt nos: Ad faciendam misericórdiam cum pátribus nostris, et memorári testamenti sui sancti. Jusjurandum, quod jurávit ad Abraham patrem nostrum, * datúrum se nobis ; Ut sine timóre de manu inimicorum nostrórum liberáti, serviamus illi. * In sanctitáte et justítia coram ipso * ómnibus diébus nostris. Et tu, puer, Prophéta Altissimi vocaberis:* præíbis enim ante fáciem Dómini parare vias ejus; Ad dandam sciéntiam salútis plebi ejus, *in remissiónem peccatórum eórum; Per viscera misericórdiæ Dei nostri : * in quibus visitavit nos óriens ex alto : Illumináre his qui in ténebris, et in umbra mor-tis sedent; * ad dirigen dos pedes nostros in viam pacis. Post Canticum, dicitur Antiphona, ut in Proprio. Deinde. . Dóminus vobiscum, R. Et cum spíritu tuo. Orémus. Tunc Gratio propria, cum integra conclusione. Si qua occurrat Commemoratio, hoc loco fit per Antiphonam, Versiculum et Orationem quæ sumuntur ex Proprio, vel Communi, ut suis locis notatur. Post ultimam Orationem Laudum, dicitur : . Dóminus vobiscum. R. Et cum spiritu tuo. . Benedicámus Dómino. R. Deo grátias. Post quamlibet Horam, si alia non sequatur, dicitur submissa voce: Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiescant in pace. R. Amien. Deinde, Pater noster.. secretò. (Et si discedendum sit à Choro, dicitur: . Dóminus det nobis suam pacem. . Vitam æternam. Amen. Deinde Antiphona Beatœ Maria, Salve Regina, quæ habetur post Completorium, et sic in aliis Horis.) AD PRIMAM. Si separetur à Laudi: bus, dicitur secretò : Pater. Ave. Credo. et sic in aliis diebus. . Deus, in adjutórium, HYMNUS. AM lucis orto sídere, JD Deum precémur súp- Ut in diurnis áctibus Ne litis horor insonet, Laus, qui redémit, Fílio, Ant. 6. A. Benedictus. Psalmus 117. Gratias agit ecclesia, quòd post tot rerum discrimina, salutem et Christum fit consecuta. Onfitémini Dómino, Cquóniam bonus;* quo- Vox exultatiónis et salu sericórdia ejus. Dicat nunc Israël quóniam bonus; * quóniam in sæculum misericórdia ejus. Dicat nunc domus Aaron,* quóniam in sæculum misericórdia ejus. Dicant nunc qui timent Dóminum, quóniam in sæculum misericórdia ejus. De tribulatióne invocávi Dóminum; * et exaudivit rum. Déxtera Dómini fecit virtútem déxtera Dómini exaltávit me : dextera Dómini fecit virtutem. Non móriar, sed vivam, et narrabo ópera Dómini. * Castígans castigavit me Dóminus; * et morti non trádidit me. Aperite mihi portas jus titiæ, ingressus in eas confitebor Domino : hæc porta Dómini, justi intrábunt in eam. Confitebor tibi, quóniam exaudisti me, et factus es mihi in salútem. Lápidem quem reprobavérunt ædificantes,*hicfactus est in caput ánguli. A Dómino factum est istud; * et est mirábile in óculis nostris. Hæc est dies quam fecit Dóminus: * exultémus et lætémur in ea. : O Dómine, salvum me fac, ô Dómine, benè prosperáre * benedictus qui venit in nómine Dómini. Benediximus vobis de domo Dómini: Deus Dóminus, et illuxit nobis. Constituite diem solemnem in condensis, * usque ad cornu altáris. Deus meus es tu, et confitébor tibi : * Deus meus es tu, et exaltábo te. Confitebor tibi, quóniam exaudisti me; * et factus es mihi in salutem. Confitémini Dómino, quóniam bonus;* quóniám in sæculum misericórdia ejus. Psalmus 118. Mandala Dei menti semper obversanda. Eáti immaculáti in via: B* qui ambulant in lege Dómini. Beáti qui scrutantur tes* in toto timonia ejus corde exquírunt eum. Non enim qui operantur iniquitátem, * in viis ejus ambulavérunt. Tu mandasti ✶ mandáta tua custodiri nimis. Utinam dirigantur viæ meæ * ad custodiendas justificatiónes tuas. , * Tunc non confundar cùm perspéxero in ómnibus mandatis tuis. Confitebor tibi in directióne cordis ; * in eo quòd didici judicia justítiæ tuæ. Justificatiónes tuas custódiam: *non me derelinquas usquequáque. In quo corrigit adolescéntior viam suam? * in custodiendo sermónes tuos. In toto corde meo exquisívite : ne repellas me à mandátis tuis. In corde meo abscondi elóquia tua; * ut non peccem tibi. Benedictus es, Dómine; doce me justificatiónes el considerábo mirabilia de rum cucurri; * cùm dilatasti cor meum. lege tua. Incola ego sum in terra : * non abscondas à me mandata tua. * Nam et testimónia tua meditátio mea est; et consilium meum justificatiónes tuæ. Adhesit pavimento ánima mea ; * vivífica me secundùm verbum tuum. Vias meas enuntiávi, et exaudisti me; * doce me justificatiónes tuas. Viam justificatiónum tuárum ínstrue me; * et exercébor in mirabilibus tuis. Dormitávit ánima mea præ tædio: confirma me in verbis tuis. Viam iniquitátis ámove à me ; * et de lege tua miserére mei. * Viam veritátis elégi : judícia tua non sum oblí tus. Adhesi testimoniis tuis, Dómine; * noli me conkindere. Viam mandatórum tuó Sequens Symbolum dicitur quando fit Officium de Dominica, nisi aliter no tetur. Q Uicumque vult salvus ante ómnia esse opus est ut téneat Catholicam fidem. Quam nisi quisque integram, inviolatamque servaverit ; absque dubio in æternum peribit. Fides autem Catholica hæc est, ut unum Deuin in Trinitate, * et Trinitátem in unitate venerémur; Neque confundentes persónas; * neque substántiam separantes. Alia est enim persóna Patris, ália Fíli, * ália Spiritûs sancti. Sed Patris et Filii, et Spíritûs Sancti una est divinitas, * æquális glória, coæterna majestas. Qualis Pater, talis Filius, * talis Spíritus Sanctus. Increátus Pater, increátus Fílius, * increátus Spíritus sanctus. Immensus Pater, immensus Filius, * immensus Spíritus sanctus. Eternus Pater, æternus Fílius, * æternus Spíritus sanctus; Et tamen non tres æterni,* *sed unus æternus. Sicut non tres increáti nec tres immensi ; * sed unus increátus et unus immensus. et et jam suprà dictum est Unitas in Trinitáte Trinitas in Unitáte veneranda sit. Qui vult ergo salvus esse,*ita de Trinitate séntiat. Sed necessárium est ad æternamı salútem, * ut Incarnatiónem quoque Dómini nostri Jesu Christi fidéliter credat. Est ergo fides recta, ut credámus, et confiteámur, * quia Dóminus noster Jesus Christus, Dei Filius, Deus et homo est. Deus est ex substantia Patris ante sæcula génitus; * et homo est ex substantia matris in sæculo natus. Perfectus Deus, pertectus homo; * ex ánima rationáli, et humána carne subsistens. Equalis Patri secundúm divinitátem ; * minor Patre secundùm humani~tátem. Qui licèt Deus sit, et homo; non duo tamen sed unus est Christus.. Unus autem non conversióne divinitátis in car-nem; sed assumptióne humanitátis in Deum. Unus omníno, non confusióne substantiæ, sed unitáte persónæ. Nam sicut ánima rationális, et caro unus est homo; * ita Deus et homo unus est Christus. Qui passus est pro salute nostra, descendit ad inferos, tértia die re |