Obrázky na stránke
PDF
ePub

Cant. 5.

Qui manducat. Joan. 6.
Lectio viij.
Ec quæ dixi vera

На

esse beátus Paulus suo suffrágio confirmat, sic scribens ad eos qui Corinthi in Dóminum nostrum Jesum Christum crediderant: Tanquam prudéntibus dico, judicáte vos quod dico: Calix benedictiónis cui benedicimus, nonne communicátio sanguinis Christi est? Panis quem frangimus, nonne communicátio córporis Christi est? Quóniam unus panis et unum corpus multi sumus; omnes enim de uno pane participámus. Participes namque sancti Spíritus effecti, et ipsi ómnium Salvatóri Christo, et inter nos unímur. Concorporáles étiam hoc modo sumus; quóniam unus panis, unum corpus, multi sumus; omnes enim de uno pane participámus. CólJigat namque nos ad unitátem corpus Christi, quod estin nobis, neque est ullo modo divísum.

R. Sicut misit me vivens Pater, et ego vivo propter Patrem; et* Qui manducat me, et ipse vivet propter me. y. Comédite, et delectabitur anima vestra, et fériam vobiscum pactum sempiternum : Qui. Joan. 6. Is. 55. Lectio ix.

A

*

ticipationemque ejus viví-
ficam, et incruentæ hujus
hóstiæ vim longè illo legáli
cultu præstantiorem, per-
fácile est vidére vel ab eo
ipso, quòd illa priscis ho-
minibus sancíta per Móy-
sen, Umbra dicuntur ;
Christus verò ejusque óm-
nia, Véritas appellantur.
Ad eamque rem confir-
mandam, nobis erit adju-
mento beátus Paulus, sic
scribens: Irritam quis fá-
ciens legem Móysi sine ul-
la miseratione, duobus vel
tribus testibus moritur;
quantò magis putátis dete-
rióra meréri supplícia, qui
Fílium Dei conculcaverit
et sanguinem testamenti
pollútum dúxerit in quo
sanctificatus est, et spirí-
tui gratiæ contumeliam fé-
cerit? Quantò igitur res
nostræ sunt excellentiores,
quibus ipsa Véritas, id est
Christus, illuxit, sanctam
que suam carnem ad parti-
cipandum appósuit.

R. Unus panis, et unum corpus multi sumus,* Omnes qui de uno pane particedine tua páuperi, Deus, cipámus. V. Parasti ir dulqui inhabitare facis unániGlória. Unus panis. 1. Cor. mes in domo, * Omnes. 10. Ps. 67.

Dicitur Te Deum.
AD LAUDES.

Psalmi de Dominica.

C divinum quidem hoc Ant.
esse mystérium, par- 1.B. De est,

Ixit Jesus: Panis qui de

Totum cibáret hóminem.

cœlo descendit, et dat vitam mundo. Joan. 6.

Ant. 2 B. Amen, amen dico vobis: Ego sum panis vivus qui de cœlo des

cendi. Ib.

Ant. 3. C. Ego sum panis vitæ qui venit ad me non esúriet; et qui credit in me, non sítiet unquam. Ibid.

Ant. 4. A. Hic est panis de cœlo descendens; ut si quis ex illo manducaverit, non moriátur. Ibid.

Ant. 5. B. Qui mandúcat hunc panem, vivet in æternum, alleluia. Ibid. Capitulum. 1. Cor. 11. Ratres ego accépi à FDómino quod et tradidi vobis quoniam Dóminus Jesus, in qua nocte tradebátur accepit panem, et grátias agens, git, et dixit: Accipite, manducáte: hoc est corpus meum quod pro vobis tradétur:hoc fácite in meam commemoratiónem.

V

Hymnus.

fre

et

supernum

ERBUM
pródiens,

Nec Patris linquens déxte

[blocks in formation]
[merged small][merged small][ocr errors][merged small][ocr errors][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small]

AD PRIMA M. 'Ant. 1. A. Dixit Jesus.

In . br. . Qui carne nos pascis tuâ. Et sic per Octav.

AD TERTIAM. 'Ant. 2. B. Amen, amen. Capitulum, Fratres, ut in Laudibus. R.br. Edúcas panem de terra, * Alleluia alleluia. Edúcas. v. Et vinum lætíficet cor hominis, Alleluia. Glória. Edúcas. Ps. 103.

*

. Edent pauperes > et laudabunt Dóminum, allelúia; R. Vivent corda eórum in sæculum sæculi, allelúia. Ps. 21.

AD SEXTAM. Ant. 3. C. Ego sum. Capitulum. 1. Cor. 10. Alix benedictiónis cui CA benedicimus nonne communicatio sánguinis Christi est? et panis quem frángimus, nonne participátio córporis Dómini est?

R.br. Edent pauperes et laudabunt Dóminum, Allelúia, allelúia. Edent. . Vivent corda eórum in sæculum sæculi,* Allelúia. Glória. Edent.

. Cibávit eos ex ádipe frumenti, allelúia; . Et de petra, melle saturávit eos, allelúia. Ps. 80.

AD NONAM.

Ant. 5. B. Qui manducat.

Capitulum. 1. Cor. 10. Nolo vos sócios fieri dæ

moniórum: : non potestis cálicem Dómini bibere, et cálicem dæmoniórum : non potestis mensæ Dómini participes esse, et mensæ dæmoniorum.

. br. Cibávit eos ex ádipe frumenti,* Allelúia, allelúia. Cibávit. . Et de petra

eos

[ocr errors]

Cibávit.

melle saturávit Alleluia. Glória.

. Justi epulentur, et exultent in conspectu Dei, allelúia; R. Et delectentur in lætitia, allelúia. Ps. 67.

AD II. VESPERAS.

Psalmi: Dixit Dóminus, p. 27. Confitébor, p. 28. Crédidi propter, p. 56. Beáti omnes, p. 90. Lauda, Jerúsalem, p. 147.

Antiphona et Capitulum de Laudibus. . Unus panis, quod est ix in Officio Nocturno. Hymnus Pange, lingua, gloriósi, ut in primis Vesperis, p.

168.

[ocr errors]

V. Memóriam fecit Dóminus mirabilium suórum, allelúia; . Escam dedit timéntibus se, allelúia. Ps.

[blocks in formation]
[blocks in formation]

INTRA

OCTAVAM Corporis Christi. Semiduplex.

Omnia ut in die Festi, exceptis quæ sequuntur. Psalmi de Feria per totum Officium.

AD OFF. NOCT. novem Psalmi dicuntur sub tribus Antiphonis, quæ cum Versu et Responsoriis sumuntur ex Nocturno diei secundùm Feriam. Lectiones, infra, in qualibet Feria.

[Si autem in Nocturno facienda sit Commemoratio de simplici aut semiduplici, Lectio j. erit de Scriptura occurr. duabus simul junctis; ij. de die intra Octavam; ij. pro Commemoratione sive de Homilia, sive devita Sancti, duabus (si sint) in unam coactis. Si verò occurrat Officium novem Lectionum, è duabus de Scriptura oc

currente fiunt tres, divisione facta ad asteriscum.*]

Ad Benedictus, et ad Magnificat Antiphona semel tantùm dicitur, et in Vesperis omittitur Responsorium.

FERIA SEXTA. De Libro primo Regum. Lectio j.

Pam

Cap. 5. Hilisthiim tulérunt arcam Dei, et asportavérunt eam à Lapide adjutórii in Azótum. Tuleruntque Philisthiim arcam Dei, et intulerunt eam in templum Dagon, et statuérunt eam juxta Dagon. Cùmque surrexissent diluculò Azótii alterâ die, ecce Dagon jacébat pronus in terra ante arcam Dómini, et tulerunt Dagon, et restituérunt eum in locum suum. * Rursumque manè die alterà consurgentes, invenerunt Dagon jacentem super fáciem suam in terra coram arca

Domini: caput autem Dagon, et duæ palmæ manuum ejus abscissæ erant super limen; porro Dagon solus truncus remanserat in loco suo. Propter hanc causam non calcant sacerdótes Dagon, et omnes qui ingrediuntur templam ejus, super limen Dagon in Azóto, usque in hodiernum diem.

. Sciens Jesus, p. 172.

Lectio ij. Agravata est autem manus Dómini super Azótios, et demolitus est eos: et percussit in secretióri parte nátium Azótum, et fines ejus. Et ebulliérunt villæ et agri in médio regiónis illíus, et nati sunt

[ocr errors]

est

mures; et facta est confúsio mortis magna in civitáte. Videntes autem viri Azótii hujuscemodi plagam, dixérunt: Non maneat arca Dei Israël apud nos; quóniam dura manus ejus super nos, et super Dagon deum nostrum. Et mittentes congregavérunt omnes sátrapas Philisthinórum ad se, et dixérunt Quid faciémus de arca Dei Israël? Responderuntque Gethæi Circumducatur arca Dei Israël. Et circumduxérunt arcam Dei Israel. Illis autem circumducéntibus eam, fiébat manus Dómini per singulas civitates interfectiónis magne nimis.

[ocr errors]

. Cœnantibus, p. 172. Ex Epístola sancti Ignatii, Episcopi et Martyris, ad Smyrneuses. Lectio iij. Onsideráte eos qui aliam opiniónem tuentur contra grátiam Jesu Christi, quæ ad nos venit, quómodo contrárii sint sententiæ Dei. De caritate non est cura ipsis, non de vídua, non de órphano, non de oppresso, non de vincto vel soluto, non de esúriente vel sitiente. Ab Eucharístia et oratióne abstinent; eò quòd non confiteantur Eucharistiam carnem esse Servatóris nostri Jesu Christi, quæ pro peccátis nostris passa est, quam Pater suâ benignitate suscitayit.

Qui ergo contradicunt huic dono Dei, altercantes mo→ riuntur. Utile autem esset ipsis diligere, ut el resúrgerent.

R. Accípiens, p. 172.
SABBATO

De libro primo Regum.
Lectio j. Cap. 6.
Uit arca Dómini in
regióne Philisthinó-

Et vocavérunt Philisthiim sacerdotes et divínos, dicentes: Quid faciémus de arca Dómini? Indicate nobis quomodo remittamus eam in locum suum. Qui dixérunt : Si remittitis arcam Dei Israël, nolíte dimittere eam vacuam sed quod debétis, réddite ei pro peccato; et tunc curabímini: et sciétis quare non recédat mauus ejus à vobis. Qui dixérunt : Quid est quod pro delicto reddere debeamus ei? Responderuntque illi: Juxta númerum provinciarum Philisthinórum, quinque anos áureos faciétis, et quinque múres áureos; quia plaga una fuit ómnibus vobis, et satrapis vestris.

F

R. Caro mea, p. 173.

Lectio ij. Acietisque similitúdines anórum vestrórum, et similitúdines múrium qui demolíti sunt terram; et dabitis Deo Israël glóriam: si fortè rélevet manum suam à vobis, et à

« PredošláPokračovať »