IN Christo quot opes, dona sciéntiæ

Quot præcelsa Pater pródigus abdidit!

O quàm dives adest in penetralibus

Thesaurus sapiéntiæ. AT quàm fausto aperit vulnere lancea, Quo nos partúriat, pectus

amábile!

Sanat, récreat, ábluit! O VITÆ latices, vívida

flúmina! O sacros áditus péctoris intimi ! Da nos, Christe, piis munéribus tui Cordis perpétuò frui. Amen.

. Concupívi salutáre tuum, Dómine, alleluia; R. Vivet ánima mea, et laudabit te, allel. Ps. 118. Ad Benedictus, Ant. 1. A. Triplicatur.

Quis uos separábit à caritáte Christi? Neque mors, neque vita, neque Angeli, neque principatus, neque creatúra ália póterit nos separare à caritate Dei, quæ est in Christo Jesu Dómino nostro, allelúia. Rom. 8.

ex hoc dulcissimo fonte manántibus, corda nostra ditári ac recreári mereantur. Qui vivis et regnas. Commemor. Dominicæ. Ant. Quis ex vobis homo, qui habet centum oves, et si perdiderit unam ex illis, nonne dimittit nonaginta novem in deserto et vadit ad illam quæ períerat, donec invé

niat eam. Luc. 15. †. Repléti sumus,p. 13. Oratio. Rotector in te sperántium, Deus, sine quo nihil est válidum, nihil sanctum; multiplica super nos misericórdiam tuam, ut, le rectóre, te duce sic transeamus per bona temporália, ut non amittámus æterna. Per Dóm. AD HORAS, Psalmi Dominica.

de

*

R.br. Deus meus es tu, et confitebor tibi, Allelúia, allelúia. Deus meus. . Deus meus es tu, et exaltábo te, * Allelúia, allelúia. Glória. Deus meus. Ps. 117.

. Diligam te, Dómine, fortitúdo mea, allelúia. . Dóminus firmainentum meum, et refúgium meum, allelúia. Ps. 17.

AD SEXTAM.
'Ant. 6. A. Fili mi.
Capitulum. Ephes. 5.
Stóte imitatóres Dei,

E sicut filii carissimi, et

ambuláte in dilectióne sicut et Christus dilexit

. Benedícam te, Dómine, in vita mea, al el. . Et in nómine tuo levabo manus meas, allel. Ps. 62, AD NONAM.

Ant. 3. A. Invéni. Capitulum. Rom. 8. 16. Pse Spiritus reddit tes

Itimonium spiritui nostro quòd sumus filii Dei; si autem filii, et hærédes: hærédes quidem Dei, cohærédes autem Christi.

R. br. Benedícam te Dómine, in vita mea Allelúia, allelúia. Benedícam.. Et in nomine tuo levábo manus meas Alleluia, allel. Glória Patri. Benedícam.

. Quid mihi est in cœlo, et à te quid vólui super terram, allelúia ? ». Deus cordis mei, et pars mea Deus in æternum allelúia. Ps. 72.

AD VESPERAS. Psalmi de Dominica, excepto ultimo, cujus loco dicitur Psalmus Lauda Jerúsalem, etc. p. 147. Antiphong, Capitu lum: Hymnus et Versus, ut in Laudibus; §. Vix pro justo, quod est ix. in Officio Nocturno..

Ad Magníficat, Ant. 5. A. Triplicatur.

Qui biberit ex aqua quam ego dabo ei, non sítiet in æternum; sed aqua, quam ego dabo ei, fiet in eo fons aquæ salientis in vitam æternam. Dómine,

18

rò Jonathas non audierat cùm adjuraret pater ejus pópulum : extenditque summitátem virgæ quam habébat in manu et intinxit in favum mellis ; et convertit manum suam ad os suum; et illuminati sunt óculi ejus.

R. Si in toto, p. 163.
Lectio ij.

T dixit Saül : Irruámus super Philisthees nocte et vastemus eos usque dum illucescat mane nec relinquámus ex eis virum. Dixitque pópulus: Omne quod bonum vidétur in óculis tuis, fac. Et ait sacerdos : Accedámus huc ad Deum. Et consúluit Saül Dóminum: Num persequar Philísthiim, si trades eos in manus Israël ? Et non respondit ei in die illa. Dixitque Saül Applicáte huc universos ángulos pópuli; et scitéte, et vidéte per quem acciderit peccátum hoc hódie. Vivit Dóminus salvator Israël, quia si per Jónatham filium meum factum est, absque retractatióne moriétur. Ad quod nullus contradixit ei de omni pópulo. Et ait ad universum Israël: Separámini vos in partem unam, et ego cum Jónatha filio meo ero in parte altera. Responditque pópulus ad Saul: Quod bonum vidétur in óculis tuis, fac.

FERIA SECUNDA. De libro primo Regum. Lectio j. Cap. 14. Mnes Israelitæ qui se absconderant in monEphraïm, audientes quod fugissent Philisthæi, sociavérunt se cum suis in prælio. Et erant cum Saul quasi decem millia virórum. Et saivavit Dóminus in die illa Israël: pugna autem pervenit usque ad Béthaven. Et viri Israël sociáti sunt sibi in die illa adjurávit autem Saül pópulum, dicens: Maledictus vir qui comederit panem usque ad vésperam, donec ulciscar de inimicis meis. Et non manducavit universus pópulus panem ómneque terræ vulgus venit in saltum, in quo erat mel super fáciem agri. Ingressus est ítaque populus saltum, et appáruit fluens mel, nullusque applicuit manum ad Os suum; timébat enim pópulus juramentum.Por

. Nolite, p. 163.

ET

:

Lectio iij.

:

T dixit Satil ad Dóminum Deum Israël Dómine Deus Israël, da indicium; quid est quòd non respónderis servo tuo hódie? Si in me aut in Jónatha filio meo est iniquitas hæc, da ostensiónem aut si hæc iniquitas est in pópulo tuo, da sanctitátem. Et deprehensus est Jónathas et Saül; pópulus autem exivit. Et ait Saül: Mittite sortem inter me et inter Jónathamfilium meum; et captus est Jonathas. Dixit autem Saül ad Jónatham Indica mihi quid féceris. Et indicávit ei Jónathas, et ait: Gustans gustavi, in summitáte virgæ quæ erat in manu mea, paululum mellis, et ecce ego mórior. Et ait Saül: Haec faciat mihi Deus, et hæc addat, quia morte moriéris, Jónatha. Dixitque pópulus ad Sail: Ergóne Jonathas moriétur, qui fecit salútem hanc maest vivit Dóminus si ceciderit capillus de cápite ėjus in terram, quia cum Deo operátus est hodie. Liberávit ergò pópulus Jónatham, ut non morerétur.

. Numquid, p..164. FERIA TERTIA. De libro primo Regum. Lectio j. Cap. 15. It Sámuel ad Saül: Sine me, et indicábo tibi qua locútus sit Dóminus ad me nocte.

A

et

Dixitque ei: Lóquere. Et ait Sámuel: Nonne cùm párvulus esses in óculis tuis, caput in tribubus Israël factus es? unxitque te Dóminus in regem super Israël, et misit te Dóminus in viam, ait: Vade et intérfice peccatóres Amalec, et pugnabis coutra eos usque ad interneciónem eórum. Quare ergò non audisti vocem Dómini; sed versus ad prædam es, et fecisti malum iu óculis Dómini? Et ait Saül ad Samuélem: Immò audivi vocem Dómini, et ambulávi in via per quam misit me Dóminus, et adduxi Agag regem Amalec, et Amalec interfeci. Tulit autem de præda pópulus oves et boves, primitias eórum quæ cæsa sunt, ut immolet Dómino Deo suo in Gálgalis.

R. Confortáre, p. 164.
Lectio ij.

E

et

T ait Sámuel: Numquid vult Dóminus holocausta et víctimas non potiùs ut obediátur voci Dómini? Mélior est enim obedientia quàm víctima, et auscultare magis quàm offerre adipem arietum quóniam quasi peccátum ariolandi est repugnare; et quasi scelus idololatriæ, nolle ac quiescere. Pro eo ergo quòd abjecisti sermonem Dómini, abjécit te Dó~ minus ne sis rex. Dixitque Saül ad Samuélem : Pec

>

sum sermónem Dómini, et verba tua timens pópulum, et obédiens voci eórum. Sed nunc porta, quæso, peccátum meum > et revertere mecum, ut a

E

dórem Dóminum. Et ait Sámuel ad Saül: non revertar tecum, quia projecisti sermónem Dómini, et projécit te Dóminus ne sis rex super Israël. . Oculi,p. 165. Lectio iij. T conversus est Sámuël ut abiret; ille autem apprehendit summitátem pallii ejus, quæ et scissa est. Et ait ad eum Sámuel: Scidit Dóminus regnum Israël à te hódie, et tradidit illud próximo tuo meliori te. Porrò Triumphátor in Israël non parcet, et pænitúdine non flectétur: : neque enim homo est ut agat pœniténtiam. At ille ait: Peccavi; sed nunc honóra me coram senióribus pópuli mei, et coram Israël, et revértere mecum ut adórem Dóminum Deum tuum. Reversus ergò Sámuël secútus est Saülem, et adorávit Saül Dóminum. Dixitque Sámuel: Addúcite ad me Agag regem Amalec. Et oblatus est ei Agag pinguíssimus, et tremens, et dixit Agag: Sicciue séparat amara mors? Et ait Samuel: Sicut fecit absque liberis mulieres gládius tuus, sic absque liberis e

tua. Et in frusta concidit eum Samuel coram Dómino in Gálgalis.

. Usquequò, p. 165. FERIA QUARTA. De libro primo Regum. Lectio j. Cap. 15. et 16. On vidit Sámuel ultrà Saül usque ad diem mortis suæ; verùm

N

tamen lugébat Samuël Sáülem, quóniam Dóminum pœnitébat quòd constituisset eum regem super Israël. Dixitque Dóminus ad Samuélem: Usquequò tu luges Saul, cùm ego projécerim eum ne regnet super Israël? Imple cornu tuum óleo, et veni, ut mittam te ad Isaï Bethlehemítem; providi enim in filiis ejus mihi regem. Et ait Sámuël : Quómodo vadam? áudiet enim Saül et interfíciet me. Et ait Dóminus : Vítnlum de armento tolles in manu tua, et dices: Ad immolandum Dómino veni. Et vocábis Isaï ad víctimam, et ego ostendam tibi quid fácias, et unges quemcumque monstravero tibi. Fecit

ergò Sámuël sicut locútus est ei Dóminus. Venitque in Bethleem, et admiráti sunt senióres civitátis occurrentes ei, dixeruntque : Pacificusne est ingressus tuus? Et ait: Pacíficus. Ad immolandum Dómino veni; sanctificámini, et veníte mecum, ut immolem.