quia expulsos latrónes à templo, atque ipsum jam dírutum scimus, debemus ex rebus exterióribus introrsus áliquam similitúdinem trahere, atque ex eversis ædificiis parietum, morum ruinam timére. Videns enim civitatem, flevit super illam, dicens: Quia si cognovisses et tu. Hoc semel egit, cùm peritúram civitátem esse nuntiávit. Hoc quotidiè Redemptor noster per electos suos ágere nullatenus cessat, cùm quosdamı ex bona vita ad mores réprobos pervenisse considerat. Plangit enim eos qui nésciunt cur plangantur, qui, juxta Salomonis verba, lætantur cùm malè féce rint, et exultant in rebus péssimis. Qui si damnatió nem suam, quæ eis imminet, agnovissent, semet ipsos cum lacrymis electó rum plangerent.

R. Expectémus à Dómino misericórdiam ; fórsitan * Indignatiónem suam abscindet Dóminus, et dabit glóriam nómini suo. . Accedamus cum vero corde in plenitúdine fidei, aspersi corda à conscientia mala. Indignatiónem. Judith 7. Heb. 10.

Lectio viij.

óculis tuis. Suam hic diem habet anima perversa, quæ transitório gaudet in témpore. Cui ea quæ adsunt, ad pacem sunt: quia dum rebus temporalibus lætátur, dum honóribus extóllitur, dum in carnis voluptate resolvitur, dum nulla ventúræ pœnæ formidine terrétur, pacem habet in die sua quæ grave damnatiónis suæ scandalum in die habébit aliéna. Ibi enim affligeuda est, ubi justi lætabuntur et cuncta quæ modò ei ad pacem sunt, tunc in amaritúdinem rixæ vertentur ; quia rixári secum incipiet, cur damnatiónem, quam patitur, non expávit; cur à prospiciendis malis sequéntibus óculos mentis clausit.

B. Qui tentatiónes non susceperunt cum timóre Dómini,exterminati sunt; *Flagella Dómini, quibus. corripimur, ad emendatiónem, et non ad perditiónem nostram evenisse credámus. . A Dómino corripimur, ut non cum hoc mundo damnémur. * Flagella. Judith 8. 1. Cor. 1.

nimæ sententia quæ súbditur, convenit: et quidem in hac die tua, quæ ad pacem tibi; nunc au

quippe ánima, rebus præséntibus dédita, in terrénis voluptatibus resoluta, abscondit sibi mala se

quéntia ; quia prævidére futúra réfugit, quæ præsentem lætitiam perturbant : dumque in præsentis vitæ oblectatiónibus se déserit, quid aliud quàm clausis óculis ad ignem vadit? Unde benè scriptum est: In die bonórum, ne immemor sis malórum. Et inde per Paulum dicitur: Qui gaudent, tanquam non gaudentes sint, Quia, et si qua est præsentis témporis, ita est a'genda lætitia quam amaritúdo sequentis Judícii recédat à memória: quatenùs dum mens pávida extrémæ ultiónis timóre transfigitur, quantùm nunc præsens lætitia, tantùm post ira súbsequens temperétur.

ut nun

R. Dómine Deus, ne despícias partem tuam quam redemisti: * Propíius esto sorti et funiculo tuo, ut viventes laudémus nomen tuum, Dómine. . Adversárius tauquam leo rugiens circuit quærens quem dévoret.* Propitius esto. Glória. * Propitius. Esther 13. 1. Petr. 5.

Ad Benedictus, Ant. 6. A. Jagressus Jesus in templum, cœpit ejícere vendentes in illo, et ementes; et erat docens quotidiè in templo. Luc. 19.

Oratio. Ateant aures misericórdiæ tuæ Dómine, précitus supplicántium; et ut petentibus desiderata

concédas, fac eos, quæ tibi sunt plácita, postuláre. Per Dóminum.

Ad Magnificat, Ant. 2. B. Scriptum est: Quia domus mea domus oratiónis est; vos autem fecistis illam speluncam latrónum. Luc. 19.

Oratio, ut supra ad

Laudes.

C

FERIA SECUNDA. De libro Job. Lectio j. Cap. 1. Um quâdam die filii et filiæ ejus coméderent, et biberent vinum in domo fratris sui primogéniti, nántius venit ad Job, qui diceret : Boves arábant, et ásina pascebantur juxta eos, et irruérunt Sabæi, tuleruntque ómnia, et púeros percussérunt gládio, et evási ego solus ut nuntiárem tibi. Cùmque adhuc ille loquerétur, venit alter dixit: Ignis Dei cecidit è cœlo, et tactas oves puerosque consumpsit ; et effúgi ego solus ut nuntiárem tibi.

R. Patientes, p. 266.
Lectio ij.

et

Ed et illo adhuc loquente, venit álius, et dixit: Chaldæi fecérunt tres turmas, et invasérunt camélos et tulérunt eos nec non et púeros percussérunt gládio, et ego fugi solus at nuntiárem tibi. Adhuc loquebátur ille, et ecce álius intrávit, et dixit:

Filiis tuis et filiábus vescéntibus et bibéntibus vinum in domo fratris sui primogéniti, repentè ventus vehemens irruit à regióne deserti, et concussit quátuor ángulos domûs quæ córruens oppressit líberos tuos, et mórtui sunt; et effúgi ego solus ut nuntiárem tibi.

R. Beátus homo, p. 266.

2

minus dedit Dóminus abstulit; sicut Dómino plácuit, ita factum est: sit nomen Dómini benedictum. In ómnibus his non peccávit Job lábiis suis, neque stuitum quid contra Deum locútus est. R. Quis ignorat, 267. FERIA TERTIA. De libro Job. Lectio j. Cap. 2. Actum est cùm quâ dam die venissent fí

F

lii Dei, et stárent coram Dómino, venisset quoque Satan inter eos, et staret in conspectu ejus, ut diceret Dóminus ad Satan: Unde venis? Qui respondens ait : Circuivi terram, et perambulávi eam. Et dixit Dóminus ad Satan: Numquid considerasti

:

Satan Ecce in manu tua est; verúmtamen ánimam illíus serva. Egressus igitur Satan à facie Dómini, percussit Job úlcere péssimo, à planta pedis ad vérticem usque ejus qui testâ saniem radébat, sedens in sterquilinio. Dixit autem illi uxor suå: Adhuc tu pérmanes in simplicitáte tua? bénedic Deo, et mórere. Qui ait ad illam : Quasi una de stultis mulieribus locúta es ; si bona suscépimus de manu Dei, mala quare non suscipiámus? In ómnibus his non peccávit Job lábiis suis.

I

R. Pauperem, p. 268.
Lectio iij.

Gitur audientes tres amíci Job omne malum quod accidisset ei, venérunt singuli de loco sur

quéntia; quia prævidére futúra réfugit, quæ præsentem lætitiam perturbant: dumque in præsentis vitæ oblectatiónibus se déserit, quid áliud quàm clausis óculis ad ignem vadit? Unde benè scriptum est: In die bonórum, ne immemor sis malorum. Et inde per Paulum dicitur Qui gaudent, tanquam non gaudentes sint, Quia, et si qua est præsentis temporis, ita est agenda lætitia ut nunquam amaritudo sequentis Judícii recédat à memória: quatenùs dum mens pávida extrémæ ultiónis timóre transfigitur, quantùm nunc præsens lætitia, tantùm post ira subsequens temperétur.

tuam

R. Dómine Deus, ne despícias partem quam redemisti: * Propiius esto sorti et funiculo tuo, ut viventes laudémus nomen tuum, Dómine. . Adversárius tanquam leo rugiens circuit quærens quem dévoret. * Propitius esto. Glória. *Propitius. Esther 13. 1. Petr. 5.

Ad Benedictus, Ant. 6. A. Jangressus Jesus in templum, cœpit ejícere vendentes in illo, et ementes; et erat docens quotidiè in templo. Luc. 19. Oratio.

Ateant aures misericór

tuæ Dómine précitus supplicantium; et ut petentibus desiderata

concédas, fac eos, quæ tibi sunt plácita, postulare. Per Dóminum.

Ad Magnificat, Ant. 2. B. Scriptum est: Quia domus mea domus oratiónis est; vos autem fecistis illam speluncam latrónum. Luc. 19.

Oratio, ut supra ad Laudes.

C

FERIA SECUNDA: De libro Job. Lectio j. Cap. 1. Um quâdam die filii et filiæ ejus coméderent, et biberent vinum in domo fratris sui primogéniti, nuntius venit ad Job, qui diceret : Boves arábant, et ásina pascebantur juxta eos, et irruérunt Sabæi, tuleruntque ómnia, et púeros percussérunt gládio, et evasi ego solus ut nuntiárem tibi. Cùmque adhuc ille loquerétur, venit alter dixit: Ignis Dei ceciditè cœlo, et tactas oves puerosque consumpsit ; et effúgi ego solus ut nuntiárem tibi.

et

R. Patientes, p. 266. Lectio ij. Ed et illo adhuc loquente, venit álius, et dixit: Chaldæi fecerunt tres turmas, et invasérunt camélos et tulérunt eos nec non et púeros percussérunt gládio, et ego fugi solus ut nuntiárem tibi. Adhuc loquebátur ille, et ecce álius intrávit, et dixit:

Filiis tuis et filiábus vescéntibus et bibéntibus vinum in domo fratris sui primogéniti, repentè ventus vehemens irruit à regióne deserti, et concussit quátuor ángulos domûs, quæ córruens oppressit líberos tuos, et mórtui sunt; et effúgi ego solus ut nuntiárem tibi.

R. Beátus homo, p. 266.

Lectio iij.

Unc surrexit Job, et TU scidit vestimenta sua, et tonso cápite corruens in terram, adorávit, et dixit: Nudus egressus sum de útero matris meæ,

et

servum meum Job, quòd non sit ei símilis in terra " vir simplex et rectus, ac timens Deum, et recédens à malo, et adhuc rétinens innocéntiam ? Tu autem commovisti me adversùs eum, ut affligerem eum frustrà. Cui respondens Satan ait: Pellem pro pelle, et cuncta quæ habet homo, dabit pro ánima

sua; alioquin mitte manum tuam, et tange os ejus et carnem et tunc vidébis quòd in fáciem benedícat tibi.

B. Filii sanctórum, p. 267. Lectio ij.

Ixit ergò Dóminus ad

minus dedit Dóminus abstulit; sicut Dómino placuit, ita factum est: sit nomen Dómini benedictum. In ómnibus his non peccávit Job labiis suis, neque stuitum quid contra Deum locútus est. R. Quis ignórat, 267. FERIA TERTIA. De libro Job. Lectio j. Cap. 2. Actum est cùm quâ dam die venissent fi

F

,

lii Dei, et stárent coram Dómino venisset quoque Satan inter eos et staret in conspectu ejus, ut diceret Dóminus ad Satan: Unde venis? Qui respondens ait : Circuívi terram, et perambulávi eam. Et dixit Dóminus ad Satan: Numquid considerasti

tua est; verúmtamen áni-
mam illíus serva. Egres-
sus igitur Satan à facie
Dómini, percussit Job úl-
cere péssimo, à planta pe-
dis
ad vérticem
usque
ejus qui testâ saniem ra-
débat, sedens in sterquilt-
nio. Dixit autem illi uxor
sua: Adhuc tu pérmanes
in simplicitáte tua? béne-
dic Deo, et morere. Qui
ait ad illam : Quasi una de
stultis mulieribus locúta
es ; si bona suscépimus de
manu Dei, mala quare
non suscipiámus? In óm-
nibus his non peccávit Job
labiis suis.

B. Pauperem, p. 268.
Lectio iij.

Gitur audientes tres amíci Job omne malum quod accidisset ei, venérunt singuli de loco suo,