Obrázky na stránke
PDF
ePub

et

calí

tenebrentur stellæ
gine ejus: expectetlucem,
et non videat, nec ortum
surgentis auróræ; quia
non conclúsit óstia ventris
qui portávit me, nec abs-
tulit mala ab óculis meis.
R. Expectémus, p. 269.
Lectio ij. Cap. 4.

272 Feriá quarta Hehd. IX. post Pentecosten: Eliphaz Themanítes Baidad Suhites, et Sophar Naamathites. Condíxerant enim, ut páriter venientes visitárent eum et consolarentur. Cùmque elevasseut procul óculos suos, non cognovérunt eum, et exclamantes ploravérunt, scissisque vestibus sparse-Espondens autem Elirunt púlverem super caput suum in cælum. Et sederunt cum eo in terra septem diebus et septem noctibus, et nemo loquebátur ei verbum: vidébant enim dolorem esse vehementem.

R. Maguus es, p. 268.
FERIA QUARTA.
De libro Job.
Lectio j. Cap. 3.

P

Ost hæc apéruit Job os suum, et maledi xit diéi suo, et locú tus est: Péreat dies in qua natus sum et nox in qua dictum est: Conceptus est homo. Dies ille vertatur in ténebras, non requírat eum Deus désuper, et non illustrétur lúmine. Obscú rent eum tenebræ et umbra mortis; óccupet eum calígo, et involvátur amaritúdine. Noctem illam tenebrósus turbo possideat ; non computetur in diébus anni nec numerétur in ménsibus. Sit nox illa solitária, nec laude digna. Maledicant ei qui maledicunt diéi, qui paráti sunt suscitare Leviathan: ob

phaz Themanítes dixit : Si cœpérimus loqui tibi, fórsitan molestè accípies; sed conceptum sermónem tenére quis póte→ rit? Ecce docuisti multos, et manus lassas roborasti; vacillantes confirmavérunt sermónes tui, et génua treméntia confortasti: nunc autem venit super te plaga, et defecisti; tétigit te, et conturbátus es. Ubi est timor tuus, fortitúdo tua, patientia tua, et perféctio viárum tuarum? Recordáre, óbsecro te, quis unquam innocens périit ? aut quando recti deléti sunt? Quin potiùs vidi eos qui operantur iniquitátem, et séminant dolores, et metunt eos, flante Deo. periisse, et spíritu iræ ejus esse consumptos. B. Qui tentatiónes, p.

269.

Lectio iij. Cap. 6. Rondens autem Job

dixit: : Utinam appenderentur peccáta mea, quibus iram mérui, et calamitas quam pátior, in statéra: quasi aréna maris hæc gravior apparéret: unde et verba mea dolóre

sunt plena: quia sagittæ Dómini in me sunt, quarum indignátio ébibit spíritum meum, et terrores Dómini militant contra

[blocks in formation]

R

[ocr errors]

Lectio j. Cap. 8. Espondens Baldad Suhites dixit: Usquequo loqueris tália, et spíritus múltiplex sermónes oris tui? Numquid Deus supplantat judicium? aut Omnipotens subvertit quod justum est? Etiam si filii tui peccavérunt ei, et dimísit eos in manu iniquitátis suæ; tu tamen si diluculò consurréxeris ad Deum, et Omnipotentem fúeris deprecatus; si mundus et rectus incésseris statim evigilabit ad te, et pacátum reddet habitáculum justitiæ tuæ; in tantum, ut si prióra tua fúerint parva, et novissima tua multiplicentur nimis. R. Patientes, p. 266. Lectio ij. Cap. 9. T respondens Job, Ever scio quòd ita sit, et quòd non justificétur homo compósitus Deo. Si voluerit conténdere cum eo, non póterit ei respondére unum pro mille. Sápiens corde est, et fortis róbore: quis réstitit ei, et pacem habuit? Qui tránstulit montes et nescié

ait:

runt hi quos subvertit in
furóre suo. Qui cómmovet
terram de loco suo, et co-
lumnæ ejus concutiuntur.
Qui præcipit soli, et non
óritur; et stellas claudit
quasi sub signáculo. Qui
extendit cœlos solus, et
gráditur super
fluctus ma-
ris. Qui facit Arcturum, et
Orióna, et Hyádas, et in-
terióra Austri. Qui facit
magna, et incomprehen-
sibília, et mirabília, quo-
rum non est númerus.
R. Beátus homo, p. 266.
Lectio iij. Cap. 11.

phar Naamathites, diRespondens autem Soxit: Numquid qui multa lóquitur, non et audiet? aut vir verbósus justificábitur? Tibi soli tacébunt hómines? et cùm cæteros irríseris, à nullo confutaberis? Dixisti enim : Purus est sermo meus, et mundus sum in conspectu tuo. Atque utinam Deus loquerétur tecum, et aperiret lábia sua tibi; ut osténderet tibi secréta sapiéntiæ, et quòd múltiplex esset lex ejus; et intelligeres quòd multò minóra exigaris ab eo, quàm merétur iníqui

tas tua.

R. Quis ignorat, p. 267.
FERIA SEXTA.

De libro Job.
Lectio j. Cap. 32.
Misérunt tres viri isti

respondére Job, eò quod justus sibi viderétur. Et irátus, indigna

tusque est Eliu filius Bárachel Buzítes, de cognatióne Ram: irátus est autem adversùm Job eò quòd justum se esse diceret coram Deo. Porrò adversùm amicos ejus indignátus est, eò quòd non invenissent responsiónem rationabilem; sed tantum modo condemnassent Job. Igitur Eliu expectávit Job loquentem, eò quòd senióres essent qui loquebantur. Cùm autem vidisset quod tres respondére non potuissent, iratus est vehe

menter.

R. Filii sanctórum, p. 267. Lectio ij. Cap. 36. Ddens

A

Eliu

quoque hæc locútus est: Sus tine me paululum, et indicábo tibi; adhuc enim hábeo quod pro Deo loquar. Répetam sciéntiam meam à princípio, et ope ratórem meum probabo justum. Verè enim absque mendácio sermónes mei, et perfecta sciéntia probabitur tibi. Deus potentes non abjicit, cùm et ipse sit potens, sed non salvat impios, et judicium paupéribus tribuit: non auferet à justo óculos suos, et reges in sólio cóllocat in perpétuum, et illi erigun

tur.

. Pauperem, p. 268. Lectio iij. Cap. 38. Respondens autem DóJob de turbine, dixit: Quis est iste involvens sententias sermónibus

imperitis? Accinge sicut vir lumbos tuos : interrogábo te, et responde mihi. Übi eras quando ponébam fundamenta terræ ? Indica mihi; si habes intelligentiam. Quis posuit mensúras ejus, si nosti? vel quis tetendit super eam lineam? Super quo bases illíus solidáte sunt? aut quis demisit lápidem angulárem ejus; cùm me lau→ dárent simul astra matutina, et jubilárent omnes filii Dei? Quis conclúsit óstiis mare, quando erumpébat quasi de vulva procédens: cùm pónerem nubem vestimentum ejus, et caligine illud quasi pannis infantiæ obvólverem? Circúmdedi illud terminis meis, et posui vectem, et óstia; et dixi: Usque hue vénies, et non procédes ampliùs, et hic confringes tumentes fluctus tuos.

R

. Magnus es, p. 268. SABBATO. De libro Job. Lectio j. Cap. 42. Espondens Job Dómino, dixit: Scio quia ómnia potes, et nulla te latet cogitatio. Quis est iste qui celat consilium absque scientia? Ideò insipienter locútus sum, et quæ ultra modum excéde rent sciéntiam meam. Au

di, et ego loquar: interrogábo te, et responde mihi. Auditu auris audivi te, nunc autem óculus me

us videt te. Idcircò ipse me reprehendo, et ago pœniténtiam in favilla et ci

nere.

Po

Lectio ij.

Ostquam autem locutus est Dóminus verba hæc ad Job, dixit ad Eliphaz Themanítem: Irátus est furor meus in te, et in duos amicos tuos, quóniam non estis locúti coram me rectum, sicut servus meus Job: sumite ergò vobis septem tauros, et septem arietes, et ite ad servum meum Job, et offerte holocaustum pro vobis: Job autem servus meus orábít pro vobis; fáciem ejus suscipiam, ut non vobis imputétur stultitia ; neque enim locúti estis ad me recta, sicut servus meusJob. Abierunt ergò Eliphaz Themanítes et Baldad Suhites, et Sophar Naamathites, et fecérunt sicut locútus fuerat Dóminus ad eos; et suscepit Dóminus fáciem Job. Dóminus quoque conversus est ad pœnitentiam Job, cùm oraret ille pro amicis suis. Et áddidit Dóminus ómnia quæ cumque fuerant Job, duplícia.

V

Lectio iij.

caput, et consoláti sunt eum super omni malo quod intulerat Dóminus super eum; et dederunt ei unusquisque ovem unam, et inaurem áuream unam. Dóminus autem benedixit novissimis Job magis quàm princípio ejus: et facta sunt ei quatuordecim millia óvium, et sex millia camelórum, et mille juga bo- ' um, et mille asinæ. Et fuérunt ei septem fílii, et tres filiæ. Vixit autem Job post hæc centum quadraginta annis, et vidit filios suos, et filios filiórum suórum usque ad quartam generatiónem ; et mortuus est senex et plenus diérum.

Ad Magnificat, Ant.3.A.. Cùm Tobías ab infantia semper Deum timúerit non est contristátus contra Deum, quòd plaga cæcita tis evenerit ei; sed immóbilis in Dei timóre permansit, agens grátias Deo ómnibus diébus vitæ suæ. Tob. 2.

Oratio, ut infra ad Laudes.

Enerunt autem ad eum omnes fratres sui, et universæ sorores suæ, et cuncti qui nóverant eum priùs, et comederunt cum eo, panem in domo ejus; la

[ocr errors]

DOMINICA X. post Pentecosten.

IN I. NOCTURNO. Incipit liber Tobía. Lectio j. Cap. 1.

T

Obías ex tribu et civitáte Néphtali, quæ est in superióribus Galisupra Naasson, post

et movérunt super eum viam quæ ducit ad Occi

dentem, in sinistro habens
civitátem Sephet, cùm cap-
tus esset in diébus Salmá-
nasar regis Assyriórum,
in captivitáte tamen pósi-
tus, viam veritátis non
deséruit; ita ut ómnia quæ
habére poterat, quotidiè
concaptivis frátribus, qui
erant ex ejus génere, im-
pertiret. Cumque esset ju-
nior ómnibus in tribu
Néphtali, nihil tamen pue-
rile gessit in ópere. Déni-
que cùm irent omnes ad
vítulos áureos quos Jeró-
boam fécerat rex Israël,
hic solus fugiébat consortia
ómnium; sed pergébat in
Jerúsalem ad templum Dó-
mini, et ibi adorábat Dó
minum Deum Israël, óm-
nia primitíva sua et déci-
mas suas fidéliter ófferens;
ita ut in tértio anno prosé
Jytis et advenis ministrá-
ret omnem decimatiónem.
Hæc et his simília secun-
dùm legem Dei puérulus
observabat.
. Patientes,

p. 266.

[merged small][ocr errors]

Um verò factus esset vir, accépit uxórem Aunam de tribu sua; genuitque ex ea filium, nomen suum impónens ei, quem ab infantia timére Deum dócuit, et abstinére ab omni peccáto. Igitur cùm per captivitátem de venisset cum uxore sua et filio in civitátem Niniven cum omni tribu sua: cùm

suo

omnes éderent ex cibis gentílium, iste custodivit ánimam suam et nunquam contaminátus est in escis eórum. Et quoniam memor fuit Dómini in toto corde dedit illi Deus grátiam in conspectu Salmá nasar regis; et dedit illi potestatem quocumque vellet ire, habens libertátem quæcumque fácere voluisset.

R. Beátus homo, p. 266.

Lectio iij. Ergebat ergo ad omnes qui erant in captivitáte, et mónita salútis dabat eis. Cùm autem venisset in Rages civitátem Medórum, et ex his quibus honorátus fúerat à rege, habuisset decem talenta argenti; et cùm in multa turba géne ris sui Gabélum egentem vidéret, qui erat ex tribu ejus, sub chirographo dedit illi memorátum pondus argenti. Post multùm verò témporis, mórtuo Salmánasar rege, cùm regnáret Sennacherib filius ejus pro eo, et filios Israël exósos habéret in conspectu suo Tobías quotidie pergébat per omnem cognationem suam, et consolabátur eos, dividebatque unicuique prout póterat, de facultátibus suis; esurientes alébat, nudisque vestimenta. præbébat, et mortuis atque occísis sepultúram sollícitus exhibébat. B. Quis ignorat, p. 267.

« PredošláPokračovať »